สายตา-นับไม่ถ้วนคู่
จดจ่อและจ้องต้นทาง
ด้วยความหวัง
ว่าจะเห็นรถเมย์สักคัน
ที่โผล่หน้าทักทาย
ตั้งแต่หัวโค้งท้ายตลาด
ก่อนถึงป้ายชาลา
.
.
ผัวเมียคู่นั้น
ดูมีความสุขระหว่างรอ
สังเกตจาก สิบนิ้วเท้า
ที่กระดิกไป-มา เป็นจังหวะ
แม้ไร้เสียงดนตรี
.
.
ข้าพเจ้าก็พลอยมีความสุข
ที่จะรอรถ เข้า ม.ศิลปากร
เช่นกัน
และ บรรยากาศกรุงเทพ
ยามบ่ายสี่โมง,
ถนนมหาราช (ม.ศิลปากร)
มันระอุแดดยังกะสุมไฟ
บนพื้นถนนยางมะตอยเสียอีก
.
.
จะถือเป็นบุญของผู้คนนักในยามนี้
ถ้าท่านคางคก
จะช่วยต่อรองเจรจาขอน้ำ
จากพ่อแถนบนฟ้า
ประทานแก่มนุษย์
ผู้เดือดร้อนจากแดด
อีกสักครั้ง
...
ไม่มีความเห็น