“หอยทากมีประโยชน์อะไร? บทสนทนาง่ายๆกับการเรียนรู้ของเด็กๆในชีวิตประจำวัน


ระหว่างขับรถไปส่งลูกชายลูกสาว   ลูกชาย ม.1 บ่นให้พ่อฟังว่า หอยทากนี่มันน่าเกลียด ไม่ชอบเลย เวลาล้างจานมันชอบมาอยู่ที่ล้างจาน น่าจะตายๆไปซะให้หมด

พ่อยิ้ม แล้วถามทั้งสองคนว่า “แล้วลูกคิดว่า หอยทากมันมีประโยชน์อะไรล่ะ?”

เจ้าคนเล็ก เด็กหญิงแปดขวบ รีบตอบ ”เอาไว้ทำครีมทาหน้า”  เจ้าคนโตยังนิ่งๆคิดอยู่

พ่อเสริม “ หอยทากมันกินอะไรลูก ” (เว้นระยะห้าวิ ให้ลูกๆได้คิด)

“หอยทากมันกินเศษขยะต่างๆ ซากพืชซากสัตว์ ถ้าไม่มีมันนี่ ขยะก็กองเต็มไปหมด เราก็คงอยู่ไม่ได้นะ” พ่อเฉลย

“แต่มันชอบคลานไปทุกที่เลยพ่อ ไปทุกห้อง น่ารำคาญมากเลย” เจ้าคนโตฟ้อง

“บ้านเรามันเป็นป่า หอยทากก็เลยเยอะ” เจ้าตัวเล็กสบทบ

“อืม  แล้วป่านี่  คนกับหอยทาก ใครอยู่มาก่อนนะ” พ่อตั้งคำถาม

เอาล่ะ ลูกๆเริ่มคิด….

“หอยทากนี่มันเกิดก่อนคนใช่ไหม ในหนังสือก็บอกนะ จริงๆบ้านที่เราอยู่นี่ ก็เคยเป็นป่า เป็นบ้านของมันมาก่อน บางทีมันขอมาอาศัยอยู่บ้าง ก็น่าเห็นใจ เหมือนถ้าเราเคยมีบ้าน แล้วมีคนมาไล่เราออกไป เราก็คงรู้สึกไม่ดีนะ” พ่อสอน

“ทุกชีวิตในโลก มันก็มีประโยชน์ในตัวของมันเองนะลูก ถ้าเราเข้าใจ เราก็จะอยู่ร่วมกันได้ไม่ยาก”

....................................................................................................................................

การสอนเด็ก  ควรใช้ตัวอย่างที่ทำให้เขาเห็นภาพ ให้เขามีจินตนาการ ค่อยๆคิดตามเป็นระบบ  สอนแบบถ่ายทอดความรู้สึกเมตตาเพื่อให้เขาเป็นมนุษย์ที่มีชีวิต ไม่ใช่สอนแบบถ่ายทอดแต่ความรู้ที่รังแต่จะให้เขาเป็นหุ่นยนต์ (หรืออีกหน่อยอาจเป็นลูกน้องให้ A.I.)

บางทีก็หยอก บางทีก็ยั่วให้คิด บางทีก็ท้าทาย บางทีก็มีมุขตลกๆให้คลาย ก่อนโยงใยสู่ชีวิตสุขล้น หรืออาจจะเลวร้าย

อยู่กับคน Generation ไหน ก็ต้องตามการเรียนรู้เขาให้ทัน

พ่อเป็น Generation Y เราก็ไม่ควรใช้วิธีการสอนความรู้และคุณธรรมแบบท่องจำ และลงโทษ แบบคน Gen Y หรือ Gen ก่อนหน้านั้น ยกมาทั้งกะบิ ไปสอนลูกๆ เราซึ่งเป็น Gen Z

วิเคราะห์ Generation เขาแค่นั้นก็ไม่พอ แต่ต้องเข้าใจวิธีการเรียนรู้  กาลเทศะ จังหวะเชื่อมโยง ช้า เร็ว หยุด จังหวะเร่งสปีด ที่เขาจะเก๊ต  จะเกิดไอเดีย คิดตามต่อยอดจากเราได้ด้วย

จริงๆ เราต่างออกแบบการเรียนรู้แก่ลูกหลานเราอยู่ทุกวัน อยู่แล้ว ไม่ใช่อยู่ในแผนงาน หรือแผนประจำปีในการพัฒนาเด็ก เยาวชน ที่ไหน แต่อยู่ในชีวิตประจำวันที่ดูเหมือนไม่เป็นทางการนี่แหละ

ดูอย่างบทสนทนาสั้นๆของพ่อกับลูกๆ ระหว่างทางจากบ้านไปโรงเรียนเช้านี้  กลับมาโต๊ะทำงาน ผมนั่งจิบน้ำชา คิด วิเคราะห์  ก็เห็น ก็รู้สึกถึงอะไรหลายอย่าง

แล้วบทสนทนาของคนอื่นๆล่ะครับ เป็นอย่างไร?

หมายเลขบันทึก: 668082เขียนเมื่อ 11 กันยายน 2019 23:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน 2019 23:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท