มีคนถามผมเยอะมากถึงแรงบันดาลใจอะไรที่ทำให้ทุ่มตัวทุ่มใจอุทิศตนสร้างวัดไปจนตาย
ผมมีอยู่ ๓ สิ่งที่ผมเคารพรักศรัทธายิ่งกว่าชีวิตอันกระจอกงอกง่อยของผมเอง และคนไทยทุกคนควรระลึกถึงทุกลมหายใจเข้าออก
ชาติ ผมเกิดบนแผ่นดินไทย ในหมู่บ้านเล็กๆชื่อว่าบ้านร่องขุ่นในจังหวัดเชียงราย เกิดมาไม่มีไฟฟ้า ใช้บริการด้วยหมอตำแยชื่อยายตุ่นดึงออกมาจากแม่ผม เลือดรกผมตกบนผืนแผ่นดินนี้ ผมรักบ้านเมืองประเทศของผม แต่เด็กปรารถนาอยากเป็นทหารรับใช้ชาติ แต่ดันเรียนไม่เก่ง วาดรูปเก่ง จึงหวังว่าวันหนึ่งข้างหน้าจะสร้างงานศิลปะให้ยิ่งใหญ่ฝากไว้ให้เป็นสมบัติของแผ่นดิน ณ ที่เกิด
ศาสนา ผมเลวมาก่อนแต่เด็ก ใจร้อน วู่วาม เคยแทงพี่ชาย เกเร เที่ยวซ่อง เจ้าชู้ โตขึ้นติดกาม เจ้าชู้มากหลอกผู้หญิงมาเยอะ เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วก็ยิ่งเพิ่มความเลวหนักเข้าไปอีก อัตตาสูง ความอยากกามอยากวัตถุสูง อยากเด่น อยากดัง อิจฉาตาร้อน โอ้อวด
ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเหมือนหวายหนามอันแหลมคมฟาดมาที่ใจผมเมื่อจิตพยศ ธรรมะเหมือนน้ำเย็นดับความเร่าร้อนลึกๆในจิตใจผม และเป็นน้ำอุ่นๆ ให้ผมอุ่นจิตเมื่อผมมีอาการหวาดผวาลังเลในสัจธรรม
ผมใช้ธรรมะฆ่ากิเลสในจิตผมกว่า ๒๐ ปี ได้ค้นพบความสุขสงบ สว่างในจิต เกิดสุขกับตัวเอง ครอบครัวบริวาร และเพื่อนร่วมโลกทุกคน วันๆมีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะแห่งสุขภายในดังกึกก้อง แววตาผ่องใส เบิกบานตลอดเวลา
ธรรมะยิ่งใหญ่มากจริงๆ ธรรมะมีพระคุณแก่ผมอย่างล้นเหลือจริงๆ เปลี่ยนชีวิตผมให้เข้าใจสรรพสิ่ง เกิดปัญญาเข้าสู่การเข้าใจ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไปอย่างถ่องแท้
ผมจึงได้ประกาศอุทิศชีวิตนี้ให้แก่พระพุทธศาสนา ขอเป็นผู้ค้ำจุนพระศาสนา สืบงานพุทธศิลป์ของแผ่นดินให้เป็นที่ประจักษ์ยอมรับของคนทั้งโลกให้ได้
พระมหากษัตริย์ เมื่อผมเรียนอยู่ที่คณะจิตรกรรมฯมหาวิทยาลัยศิลปากร ผมเคยได้ยินครูบาอาจารย์ผมพูดถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่า พระองค์เคยรับสั่ง " งานศิลปะประจำรัชกาลของเราทำไมไม่เห็นมี ทุกรัชกาลเขามีงานศิลปะที่แสดงเอกลักษณ์กันทุกรัชกาล วัดวาอารามที่สร้างกันใหม่ๆก็ยังยึดอิทธิพลศิลปะเก่าๆอยู่ "
ผมโตพอที่จะเข้าใจพระราชประสงค์ของพระองค์ท่าน ผมจึงตั้งใจเรียนภาควิชาศิลปไทย เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่งผมจะทำถวาย และในที่สุดผมก็ได้ทำตามที่ผมฝัน ด้วยการไปเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดพุทธประทีป ณ ประเทศอังกฤษ โดยไม่คิดค่าจ้าง ผมต้องการสร้างผลงานจิตรกรรมไทยร่วมสมัยที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่ลอกรัชกาลใดๆเพื่อถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๔ ปีผมทุ่มเท อดทน ร่วมกับเพื่อนและน้องๆจากคณะจิตรกรรมฯหลายชีวิต เป็นชีวิตที่ลำบากเลวร้ายที่สุดในชีวิตผม ทุกครั้งที่อ่อนล้า อ่อนแอ ผมนึกถึงพระองค์ท่าน พลังก็จะกลับมาเสริมเพิ่มแรงกายแรงใจอยู่เสมอ
วันหนึ่งพระองค์ท่านมีพระราชประสงค์จะทำหนังสือพระมหาชนก ทรงอยากได้งานจิตรกรรมเพื่อใช้เป็นภาพประกอบในบทพระราชนิพนธ์ของพระองค์ ทรงรับสั่งถึงผู้เขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดไทยในอังกฤษเป็นตัวอย่างของการสร้างงานจิตรกรรมไทยร่วมสมัยที่ไม่ลอกใคร
ผมถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในผู้ร่วมเขียนภาพจิตรกรรมประกอบบทพระราชนิพนธ์ และหลังจากนั้นผมยังได้รับพระมหากรุณาธิคุณให้ถวายงานอีกหลายครั้ง
ผมได้เข้าเฝ้าฯถวายงานใกล้ชิดพระองค์ท่าน ทำให้เกิดความรักพระองค์ท่านมากเหลือเกิน ได้พบเห็นพระอัจฉริยภาพทางศิลปะ และพระเมตตาของพระองค์ท่าน ทำให้เกิดตื้นตัน สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ท่านมีต่องานศิลปะของชาติ
" ผมจึงตั้งความปรารถนาที่จะถวายชีวิต
ใช้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของตนเองสร้างงานพุทธศิลป์
เพื่อเป็นงานศิลปะประจำรัชกาลท่านให้ได้
และจะถวายชีวิตไปจนตายคาวัด "
ขอร่วมชื่นชมและอนุโมทนากับ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ที่มีความรักและคิดตอบแทนพระคุณของ ชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์ โดยการสร้างงานพุทธศิลป์ฝากฝีมือไว้ในแผ่นดินไทย
หากท่านผู้ใดปราถนาจะได้ร่วมบุญสร้างวัดกับ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ เชิญติดต่อที่วัดร่องขุ่น ตำบลป่าอ้อดอนชัย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย ๕๗๐๐๐ โทร. ๐-๕๓๖๗-๓๕๗๙,๐-๙๙๕๑-๕๘๔๒,๐-๑๗๙๖-๗๔๓๒ FAX.๐-๕๓๖๗-๓๕๓๙
ชมภาพการสร้างงานพุทธศิลป์ที่ Link นี้ค่ะ http://gotoknow.org/file/chuanpis/putasil.pdf
คำสำคัญ (Tags)#วิจัย#เครือข่ายครูแนะแนว
หมายเลขบันทึก: 66768, เขียน: 12 Dec 2006 @ 19:24 (), แก้ไข: 06 Sep 2013 @ 17:41 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, อ่าน: คลิก
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก