วันเสาร์ที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๖๒ ผมไปทำงานรับใช้ มช. รวม ๔ เรื่อง มากเป็นประวัติการณ์ เรื่องหนึ่งที่สร้างความชื่นฉ่ำในหัวใจยิ่งนักคือวาระการประชุมคณะกรรมการประเมินผลการบริหารงานของคณบดีคณะบริหารธุรกิจ รศ. ดร. สิริวุฒิ บูรณพิร ในช่วงครบรอบการปฏิบัติงานวาระที่สอง รอบที่ ๑ ในรอบระยะเวลา ๑ ปี ๖ เดือน
อ่านรายงานผลการดำเนินงานของท่านคณบดีสิริวุฒิแล้ว ผมเกิดแรงบันดาลใจเขียนบันทึกนี้ เพื่อชี้ให้เห็นวิธีดำเนินการเพื่อ transform หน่วยงานระดับคณะ โดยผมตีความนำมาเล่าดังต่อไปนี้
สนับสนุนการตีพิมพ์ผลงานวิจัยของอาจารย์ และค่อยๆ ยกระดับคุณภาพการตีพิมพ์ จนในปี ๒๕๖๒ ยอมรับเฉพาะวารสารใน TCI 1 หรือในวารสารในฐานข้อมูลนานาชาติเท่านั้น และตั้งเป้าว่า ในปี ๒๕๖๔ จะยอมรับเฉพาะการตีพิมพ์ในวารสารในฐานข้อมูลนานาชาติเท่านั้น
นอกจากนั้น ยังมีการพัฒนาอาจารย์เพื่อให้สามารถขอตำแหน่งวิชาการได้ ทั้งสองกรณีของเป้าหมายการพัฒนาอาจารย์ เป็นการใช้มาตรฐานที่คณาจารย์ยอมรับและได้ประโยชน์ในการดำเนินการ ช่วยให้การจัดการการเปลี่ยนแปลงมีบรรยากาศเชิงบวก
มีกระบวนการ assurance of learning หลากหลายกระบวนการ และใช้ข้อมูลจากกระบวนการนี้เป็น feedback ป้อนกลับมาพัฒนาการจัดการเรียนรู้แก่ นศ. รวมทั้งนำไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้บริหารของ business school ทั่วโลก ในการประชุมประจำปีของ AACSB
จัดการเรียนรู้แบบ action learning ข้ามศาสตร์ ร่วมกับคณะอื่น ได้แก่คณะวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ และอุทยานวิทยาศาสตร์ ในการจัดการเรียนรู้จากโจทย์จริงของธุรกิจ อันได้แก่ธุรกิจการเงิน และ SME
จัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ คือห้องเรียน ให้เหมาะสมต่อการเรียนแบบ flipped classroom และ experiential learning
กำหนดให้ นศ. เรียนรู้จากการทำงานรับใช้สังคม (service learning) ระยะยาว โดยให้ นศ. เลือกปัญหาสังคมที่ตนสนใจ และชุมชนเป้าหมาย กำหนดแผนระยะยาว ๓ ปี ดำเนินการร่วมกับชุมชน มีการจัดการสนับสนุนโดยคณะ และดำเนินการวิจัยร่วมกับคณะศึกษาศาสตร์ และ Copenhagen Business School
จัดตั้งศูนย์พัฒนาอาชีพ ให้บริการแก่ นศ. (2)
อ่านเอกสาร SAR (Self-Assessment Report) ของท่านคณบดีสิริวุฒิ ได้ที่ (๓)
วิจารณ์ พานิช
๒๒ ก.ค. ๖๒
ไม่มีความเห็น