ต่างก็เป็นคนผ่านทาง
เดียวดายอ้างว้างท่ามกลางฝัน
ก้าวดุ่มเดินดงพฤษพงพันธุ์
กลางคืนกลางวันผันผ่านไป
ต่างคนต่างมามุ่งหาเพื่อน
เป็นกลุ่มกลาดเกลื่อนทั้งไกลใกล้
บางคนว้าเหว่ทุ่มเทใจ
ลุ่มหลงอาลัยในอารมณ์
ต่างคนมุ่งหวังในฝั่งฝัน
ด้านดื้อดึงดันฝันสวยสม
แพ้พ่ายผ่ายผอมยิ่งตรอมตรม
สังคมของคนทนคร่ำครวญ
ต่างคนมุ่งมาหาประโยชน์
ป้ายโทษให้ใครนับไม่ถ้วน
สมหวังดังใจให้รัญจวน
ไห้หวนผิดหวังหลั่งน้ำตา
มีหนึ่งสมหวังในครั้งไหน
มีหนึ่งผิดใจไม่ปรารถนา
สมหวังคือบาปบนคราบน้ำตา
ผิดหวังหนึ่งครารู้ว่าบุญ
หลายคนผิดหวังทั้งชีวิต
คมคิดถึงค่าอย่าเคืองขุ่น
เกิดมาก็เพื่อได้เจือจุน
เกื้อกูลแก่กันผู้ผ่านทาง
โสภณ เปียสนิท
19 มิย 2562
ไม่มีความเห็น