เย็นวันหนึ่ง ลูกศิษย์ที่ได้มาทำงานเป็นนักวิชาการศึกษาพิเศษที่ดูแลนักศึกษาตาบอดเดินมาบอกผมว่า "อาจารย์ หนูเห็นต้าร์ (พ่อบ้านชาวไทยใหญ่) มาหยิบภาพในหลวงที่อยู่หน้าห้องของอาจารย์ หนูก็เลยถามว่า ต้าร์อยากได้หรือ ต้าร์ตอบว่า อยากได้ อยากเอากลับบ้าน หนูก็เลยมาบอกอาจารย์ว่า ต้าร์อยากได้"
เมื่อวาน ผมเลยเลือกรูปในหลวงรัชกาลที่ ๙ กับพระราชินีให้ต้าร์ไว้ ๑ รูป แล้วให้ต้าร์เอากลับไปบ้าน
..
..
วันนี้ ผมเลยได้มีโอกาสถามต้าร์ว่า "ตาร์เอารูปในหลวงไปไว้ที่ไหน"
ตาร์ ซึ่งเป็นพ่อบ้านชาวไทยใหญ่ หนีภัยสงครามและความยากจนมาทำงานในเมืองเชียงใหม่
ตอบผมกลับมาว่า "เอาติดไว้ที่ฝาผนังที่บ้าน"
ผมจึงถามต้าร์อีกคำถามว่า "ทำไมตาร์ถึงเอารูปในหลวงไปไว้ที่บ้านล่ะ"
คำตอบสั้น ๆ ที่ได้จากต้าร์ คือ "ผมนับถือท่าน"
หมดบทสนทนาโดยไม่ต้องหาคำตอบต่อ
..
ต้าร์ พ่อบ้านชาวไทยใหญ่ ซึ่งพูดไทยไม่ชัด ไม่เข้าใจภาษาไทยทั้งหมด
พอสื่อสารได้บ้างเท่านั้น ยังมีความรู้สึกแบบนี้
แล้วพวกเราคนไทยทั้งประเทศล่ะ รู้สึกอย่างไร
คำตอบอยู่ในใจของทุกคนอยู่แล้ว
..
ซาบซึ้งครับ สำหรับเรื่องราวเรื่องนี้
..
ไม่มีความเห็น