องค์กรแห่งความหวัง

          สมมุติ องค์กรหนึ่งในหวัง...มีรูปแบบระบบการบริหารจัดการที่สมดุล ย่อมต้องการ ผู้นำที่มีวุฒิภาวะ ความชาญฉลาดรอบด้าน...การสร้างคนมิใช่สร้างบ้าน ใช้เวลา ตั้งแต่เด็กเกิดมา ฝึกฝนทักษะการเรียนรู้ ถ้าผิดพลาดในบางสิ่ง งานั้นก็ไหม้ก่อนที่จะสุกหอมอร่อย แน่นอนว่า ทุกคนเกิดมาแตกต่าง... ไม่ใช่ จะมีความชาญฉลาดครบถ้วนทุกคน อาจมีทักษะความสามารถโดดเด่นที่แตกต่างกันไป เฉกเช่น พันธุ์ดอกไม้ นานาชนิด ดังนั้น ระบบการวัดผลความชาญฉลาดของกลุ่มคน น่าจะถูกกำหนดทุกๆด้าน มากกว่า การวัดผลด้านความจำ ซึ่งอาจใช้เพียงสมองด้านตรรกกะเท่านั้น การเผชิญปัญหา การดำเนินเรื่องราว  การควบคุมอารมณ์ การยับยั้งสติ และคุณธรรมอื่นๆ เป็นเรื่องที่สำคัญมากกว่าความจำ ในยุคเทคโนโลยีลดระยะทางเช่นนี้ ...ดังนี้จึงสามารถนำพาองค์กร ผ่านพ้นปัญหา สู่ความเจริญรุ่งเรืองที่เป็นความจริงได้

          ความชาญฉลาด น่าจะมีหลากหลายรูปแบบ   ในอดีต สิ่งที่แตกต่าง จะถูกผู้คนตีความเหมารวม ว่าเป็นพวกผิดปกติ ไม่เข้าพวก และไม่ให้ความใส่ใจ   ถ้าลองมุมกลับ ความผิดปกตินั้น คือ ความพิเศษ ที่ธรรมชาติ สรรสร้างมา เพื่องรองรับสมดุลในยามที่เกิดการเปลี่ยนแปลงปรับตัวหรือไม่?   ถ้าลองหารอยเชื่อมต่อ ความชาญฉลาด ของบุคคลประเภทต่างๆ ในองค์กร แล้วเรียงร้อย เป็นแจกันดอกไม้ คงสวยงามแปลกตา

          คนๆหนึ่งที่ได้เกิดมา ย่อมมีจุดหมาย ความหวังของตนเอง เป็นแรงกระตุ้นผลักดันในการดำเนินชีวิต  ...เช่นนั้น ตั้งแต่เล็กจนโต ก็ต้องผ่านเรื่องราวไปจนสุดทาง  ทุกๆคนคงไม่ต้องการเป็นเด็กมีปัญหา ไร้ความสามารถ ไร้ประประโยชน์  เป็นภาระค่าใช้จ่าย ขององค์กร ทำนองนี้   โอกาสที่พวกเขาได้รับเป็นความรับผิดชอบร่วมกันของสังคมหรือไม่?

          สภาวะจิตใจที่ผิดปกติ โรคภัยไข้เจ็บใหม่ๆที่เกิดขึ้น ย่อมเป็นไปตามกฎธรรมชาติ   หวังว่า องค์กรคงค้นพบเส้นทางแห่งความหวังและลงมือสร้างให้ท่วงทันเวลาที่ไม่มีวันย้อนกลับ ตามแต่ละหน้าที่ความรับผิดชอบในสถานภาพตน