ชีวิตที่พอเพียง : 3421. โตเกียว ๒๕๖๒ : ๑. เดินทาง

การประชุมเตรียมการ PMAC 2020 ที่โตเกียวปีนี้กำหนดระหว่างวันที่ ๓ - ๕ เมษายน ๒๕๖๒    เที่ยวบิน ที่พัก และสถานที่ประชุมเหมือนของปีที่แล้ว    ซึ่งเล่าไว้ที่ (๑)    

วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๒

๑๘ น. ผมนั่งแท็กซี่ออกจากบ้าน    ขึ้นทางด่วนไปสนามบินสุวรรณภูมิ    ๑๙.๑๕ น. ถึง และเช็กอินได้ทันที    ตอนตรวจความปลอดภัยพบ ศ. นพ. ประสิทธิ์ วัฒนาภา    จึงไปเล้าจน์ด้วยกัน ใกล้ๆ ประตูทางออก D    เพราะ ANA NH 850 ออกที่ประตู D7     ไปพบ Eva Lounge มีเครื่องหมาย Star Alliance  เรามีสิทธิ์ใช้ได้    เป็นห้องรับรองที่ดี    มีอาหารและเครื่องดื่มดีกว่าห้องรับรองของการบินไทย  

ผมได้ที่นั่ง 2K ริมหน้าต่าง และออกไปเข้าห้องน้ำสะดวก    เครื่องบินออกตรงเวลา     เป็นเครื่อง B 787 เหมือนเมื่อปีที่แล้ว     ขึ้นไปถึงผมขอน้ำขวดมากินยา แล้วกรอกแบบสอบถามว่า ห้ามปลุก  และไม่กินอาหารเช้า     เข้านอนเวลา ๐.๓๐ น. เวลาญี่ปุ่น    ตื่นเวลา ๔.๓๐ น. เพราะเขาเปิดไฟเตรียมให้กินอาหารเช้า     ได้นอน ๔ ชั่วโมง     โดยลุกไปเข้าห้องน้ำ ๑ ครั้ง

๒ เมษายน ๒๕๖๒

เครื่องบินแตะพื้นที่สนามบินฮาเนดะ ๕.๑๐ น. (เวลาญี่ปุ่น)    ออกจากเครื่อง เดินไปไกล มีทางเลื่อนเป็นระยะๆ    ไปที่ immigration ฝั่ง visitor คิวยาวมาก    แต่ก็เคลื่อนตัวเร็ว    มีฝรั่งสูงอายุมาโตเกียวมาก    คงจะมาดูดอกซากูระ    ตอนผมเข้าตรวจ พาสปอร์ตราชการออกฤทธิ์   เขาถามว่ามาราชการหรือ ผมตอบว่าใช่ มางานของ JICA    ผมไม่ต้องถ่ายรูปและพิมพ์ลายนิ้วมืออย่างคนอื่นๆ   

ออกไปที่สายพาน B เพื่อรับกระเป๋า     กระเป๋ามาแล้ว    กว่าคนอื่นๆ จะออกมาก็ใช้เวลารออยู่นาน    คณะของเรา ๑๒ คน  ปรากฏว่า อ. หมอกรพัฒน์ (ศิริราช) ออกไปก่อน    และไปเลย ไม่รอคณะ    เราจึงเหลือ ๑๑ คน นั่งแท็กซี่ ๓ คันไปโรงแรม Grand Hill Ichigaya ที่เดียวกับปีที่แล้ว    ยังไม่ ๘ น. เราก็ถึงโรงแรม    คนแก่ได้รับบริการพิเศษ ได้เข้าห้องก่อน    คนอื่นต้องรอจน ๑๔ น.    ผมได้ห้อง E 517 อยู่ในอาคารใหญ่ ที่เรียกว่า East Wing   ขนาดห้องพักเท่าของปีที่แล้ว (๑๗ ตารางเมตร) แต่สู้ปีที่แล้วไม่ได้    ไม่มีวิว      

อากาศเย็น  อุณหภูมิ ๖ องศา เซลเซียส

ขากลับ ๕ - ๖ เมษายน ๒๕๖๒

เรานั่งแท็กซี่ ๓ คัน ไปสนามบินฮาเนดะ    ออกจากโรงแรม ๒๐.๐๐ น.    ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงก็ถึง สนามบิน    ไปเช็คอินที่สายการบิน ANA   แล้วไปห้องรับรอง ANA ใกล้ประตูขึ้นเครื่อง ๑๑๑ ที่ NH 1915 ออก    เขาแนะนำให้ไปที่อีกห้องรับรองหนึ่งที่คิวอาบน้ำไม่ยาว อยู่ใกล้ประตู ๑๑๔   ระหว่างเดินไปพบร้านขายขนม  ทีมจึงเข้าไปซื้อของฝาก    ผมซื้อชาเขียวอย่างเดียว

ห้องรับรองของ ANA กว้างขวาง มีปลั๊กไฟทุกที่นั่ง    มีก๋วยเตี๋ยวญี่ปุ่นรสชาติดี  อาหารเครื่องดื่มและสุราเพียบ    โดยเฉพาะเหล้าสาเกมีถึง ๕ ชนิด    ผมติดใจหมูสามชั้น   

เครื่องบิน B787 ที่นั่งแบบเก่า นอนไม่ราบ   ที่นั่งชั้นธุรกิจ 2-2-2 ผมได้ที่นั่ง 1D    แต่เนื่องจากผู้โดยสารไม่เต็ม    ผมจึงขอย้ายไปนอนริมหน้าต่าง ที่นั่ง 1A  โดยที่ 1B ก็ว่าง    ขึ้นไปถึงผมขอน้ำ ๑ ขวด    และบอกว่าขอนอน ไม่ต้องปลุกกินอาหารเช้า    เขาถามว่าเผื่อผมตื่นจะกินอาหารอะไร  ผมบอกว่ากินอาหารญี่ปุ่น    และได้ขอซื้อ Personal Air Purifier ราคา ๑๓,๘๐๐ เยน   กับ Plum Wine ๑ ขวด  ๕๐๐ ซีซี    รวม ๒๐,๖๐๐ เยน    แล้วผมนอน

ตีสามเศษๆ เวลาไทยเขามาปลุก บอกว่าอีก ๑ ชั่วโมงเครื่องจะลง   ผมสั่งซื้อของปลอดภาษีไว้ ต้องรับของและจ่ายเงินให้เสร็จ    และจะกินอาหารด้วยไหม    เขาให้เวลากิน ๑๕ นาที    ผมกิน พบว่าอาหารพื้นๆ ไม่อร่อยมาก    สู้ในห้องรับรองที่สนามบินไม่ได้ 

เวลา ๕.๓๐ น. ผมก็นั่งแท็กซี่ถึงบ้าน       

 วิจารณ์ พานิช

๖ เม.ย. ๖๒