เสน่ห์ของการอ่านงาน R2R

เสน่ห์ของการอ่านงาน R2R

สิบสองปีที่มีโอกาสได้อ่านและซึมซับผลงาน R2R ของนักพัฒนางานจากทั่วสารทิศในประเทศไทย

อ่านแล้วก็มีความสุข เพราะสิ่งที่ได้อ่านนั้นไม่ใช่สาระของระเบียบวิธีวิจัย หากแต่เป็นวิธีคิดของคนทำงานที่มีต่อหน้างานของตนเอง

การมองปัญหาและวิเคราะห์ปัญหาของตนเอง พร้อมทั้งทักษะของความเป็นเหตุผลที่จะมาสนับสนุนความคิดของตนเอง และความท้าทายของพวกเขาคือ การเขียนสื่อสารออกมาให้ผู้อ่านเช่นเราเรานี้เข้าใจได้ว่าเขาคิดอะไร

จากนั้นก็วิธีการที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อปรับกระบวนการทำงานใหม่ของตนเอง และลงมือทำ ปฏิบัติไปเรียนรู้ไป R2R ทำให้พวกเขามีวิธีที่เพิ่มขึ้นที่จะจัดการกับข้อมูลหรือผลลัพธ์ใหม่ ซึ่งส่วนนี้จะเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นว่า สิ่งที่เขาคิดขึ้นมานั้นได้ผลจริงหรือไม่

ในฐานะของความเป็นนักวิจัยที่พอมีความรู้ทางสถิติและวิจัยอยู่บ้าง

ก็จะคิดต่อยอดจากนักพัฒนางานเหล่านั้นเพื่อจะช่วยยกระดับงานเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ในหัวใจนี้ให้มีมูลค่า (Value) มากยิ่งๆ ขึ้น

การได้สัมผัสวิธีคิดของผู้คนสำหรับตัวเองแล้วถือว่าเป็นพลัง

อันเป็นพลังแห่งความตื่นรู้และตระหนักในปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้น

และลงมือปฏิบัติแก้ไข 

ทุกๆ วันจะมีคนทำงานจากเครือข่ายต่างๆ ส่งงานมาให้ช่วยดู ส่วนตัวก็ไม่ปฏิเสธ จะช้าก็ตรงที่มีจำนวนมากอ่านไม่ทัน แต่ก็พยายามใช้เวลาที่มีอยู่ทำเต็มที่ เขาไว้วางใจเขาจึงส่งมาแบ่งปันให้เราได้เรียนรู้ด้วย ซึ่งการเรียนรู้เช่นนี้เราหาจากที่ไหนไม่ได้เลย

วันนี้ก็จัดเต็มที่เลย โดยเฉพาะของโรงพยาบาลสระบุรี ที่มีผลงานสืบเนื่องมาจากปีที่แล้ว

เห็นแล้วปิติที่คนหน้างานมีความตั้งใจที่จะสื่อสารสิ่งที่ตนเองพัฒนาขึ้นมา เขียนผ่องถ่ายออกมาในรูปแบบงานวิจัย เวลาอ่านทำให้เราทราบถึงหัวใจคนทำงานผู้ทำงานประจำทุกวันๆ ว่าเขาคิดอะไร

และจากนี้ก็มีอีก 4-5 องค์กรส่งมาปรึกษาเพื่อให้ได้ใคร่ครวญร่วมกันต่อการแสวงหาคำตอบโดยอาศัยทักษะทางวิจัยมาจับเพื่อให้เป็นตรรกะมากขึ้น 

เวลาที่อ่านก็ค้นคว้าไป search หาอะไรเพิ่มเติม

นักพัฒนางานเล็กๆ ในองค์กร ที่กล้าก้าวข้ามผ่านความคิดความเชื่อเดิมๆ ว่า วิจัยต้องคนที่จบปริญญาโทหรือปริญญาเอกเท่านั้นที่ทำได้ นักพัฒนาเล็กๆ เหล่านี้ลุกมาสร้างปัญญาให้เบ่งบานจากปัญหาหน้างานที่เขาทำประจำทุกๆ วัน มันคือความยิ่งใหญ่ที่เราจะช่วยกันนำพากระบวนการทางปัญญาเหล่านี้ที่เป็นอะไรที่มากกว่าการสร้างเปเปอร์วิจัยเพื่อตีพิมพ์เท่านั้น

การที่ตัวเองได้เป็นส่วนหนึ่งเล็กๆ ในแต่ละผลงาน

มันมีความสุข เป็นความสุขที่เย็นๆ ชุ่มช่ำหล่อเลี้ยงจิตใจ คล้ายเราได้เฝ้าดูการเติบโตของหน่อกล้าเล็กๆ 

08-04-62