เที่ยวอินเดียกับสุภัชชาตอนที่2.เมืองพาราณสี หรือ วาราณสี (Varanasi)

เมืองพาราณสี หรือ วาราณสี (Varanasi) เป็นชื่อของเมืองหลวงแคว้นกาสี ประเทศอินเดีย มีแม่น้ำคงคาอันศักดิ์สิทธิ์ไหลผ่าน มีประวัติความเป็นมายาวนานกว่า 4,000 ปี เป็นเมืองที่ถือว่าเป็นสุทธาวาสที่สถิตแห่งศิวเทพ ถือว่าเป็นเมืองอมตะของอินเดียและเป็นที่แสวงบุญทั้งของชาวฮินดูและชาวพุทธทั่วโลก

• พาราณสียังเป็นเมืองที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาในหลายด้าน คือเป็นที่เกิดของพระโพธิสัตว์หลายครั้ง พื้นที่เมืองพาราณสี มีอาณาเขตครอบคลุมถึงป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนาแก่พระปัญจวัคคีย์ ซึ่งปัจจุบันเรียกว่า สารนาถ อันเป็นสังเวชนียสถานแห่งหนึ่ง

• เมืองพาราณสี เป็นเมืองที่มีแม่น้ำคงคาจากสรวงสวรรค์ไหลผ่าน เมืองพาราณสีจึงถือได้ว่าเป็นเมืองที่มีความศักดิ์สิทธิ์สูงสุด มีผู้คนนับล้านจากทั่วถิ่นอินเดียเดินทางมาประกอบพิธีกรรม ณ ริมฝั่งแม่น้ำคงคา

• เมืองพาราณสี เมืองนี้ยังคงเป็นเมืองที่มีเสนห์เฉพาะตนและเป็นเมืองเก่าแก่ที่สุด ชาวฮินดูที่เลื่อมใสและถือปฎิบัติโดยเคร่งครัดที่จะพากันอาบน้ำชำระร่างกายในแม่น้ำคงคา โดยมีเชื่อกันอย่างจริงจังตลอดมานับพันๆปีว่า หากไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา บาปนั้นจะหมดสิ้นไป และในวันหนึ่งๆจะมีผู้คนพากันไปอาบน้ำล้างบาปกันเต็มท่าน้ำไปหมด โดยเฉพาะท่าอัศวเมธ เมืองพาราณสี

สำหรับคนไทยแล้วเมืองพาราณสี คือสถานที่มาแสวงบุญ ส่วนคนอินเดียเมืองพาราณสี คือสถานที่มาล้างบาปและสถานที่เดินทางมาตายที่นี่ ว่ากันว่าชาวฮินดูทุกคนล้วนปราถนาที่จะมาตายและได้เผาศพที่นี่ บางคนรู้ตัวว่าใกล้ตาย ก็จะให้ลูกหลานพามานอนรอความตายที่นี่เลย เพื่อจะได้ไปสู่ภพชาติที่ดีกว่าและบาปจะได้รับการชำระเสียแต่ชาตินี้ บางคนก็สั่งเสียลูกหลานไว้ ให้มาเผาหรือลอยน้ำที่แม่น้ำคงคาแห่งนี้คะ

 

 

ประชาชนที่นับถือศาสนาฮินดูอาบน้ำยามเช้า  ไม่เคยรังเกียจ ดอกไม้ที่นำบูชาพระเจ้า

ประเพณีของชาวฮินดูที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ เมื่อตายไปแล้ว ต้องนำศพไปเผาที่ริมแม่น้ำคงคา จึงจะได้ขึ้นสวรรค์ กล่าวกันว่าควันไฟที่เผาศพนี้ไม่เคยดับชั่วนาตาปี กว่าสี่พันปีมาแล้ว

 

เตาเผาศพที่อังกฤษสร้างให้ แต่ไม่มีใครใช้

 

                 การเผาศพริมฝั่งแม่น้ำคงคา

นักทัศนาจรทุกมุมโลกพากันหลั่งไหลมาชมประเพณีอาบน้ำล้างบาปและเผาศพริมฝั่งแม่น้ำคงคา ฝั่งนครพาราณสี จะมีคฤหาสน์ใหญ่โตตลอดแนว มีผู้คนมาอาบน้ำวันละมากๆมีศพกำลังเผาอยู่ตลอดเวลา เพราะถือว่าฝั่งนี้เป็นฝั่งสวรรค์ ส่วนฝั่งตรงข้ามซึ่งร้างว่างเปล่า ไม่มีอาคารบ้านช่อง ไม่มีคนอาบน้ำ ไม่มีการเผาศพ เพราะถือว่าเป็นฝั่งนรก

การเผาศพของชาวฮินดูนั้จะจะทำกันง่ายๆ เมื่อมีคนตายก็ใช้ผ้าห่อศพแล้วแบกไปยังฝั่งแม่น้ำคงคา ผู้ชายห่อผ้าขาว ผู้หญิงห่อผ้าหลากสี(ไม่ต้องใส่โลงศพ ใช้เพียงแค่ไม่ไผ่หามเท่านั้น) พอหามศพไปถึงแม่น้ำคงคาก็จะซื้อฟื้นกันตรงนั้นมากองไว้ ก่อนเผาก็เอาศพที่ห่อผ้าจุ่มลงลงไปในแม่น้ำคงคาแล้วก็ชูขึ้นมา ทำเช่นนี้ 3 ครั้ง 5ครั้งบ้าง แล้วนำศพขึ้นมาวางบนกองฟืน ญาติ(ซึ่งมีแต่ผู้ชายเท่านั้นที่จะมาร่วมพิธีเผาศพที่แม่น้ำคงคา ส่วนผู้หญิงตามประเพณีของชาวฮินดูจะส่งศพที่หน้าบ้านเท่านั้น) ก็จะเดินวนรอบๆแล้วจึงจุดไฟเผาศพ เมื่อมอดไหม้ เหลือแต่กระดูกหรือเถ้าถ่าน

 

 บางศพที่ไม่เผาก็จะปล่อยทิ้งลงน้ำทั้งห่อผ้า

 

                    ไม่เคยรังเกียจศพที่ลอยน้ำ