๗๗๑. โรงเรียนสวย..ครูดี..นักเรียนมีคุณภาพ

        ห้าโมงเย็น..ผมเดินไปรอบโรงเรียน ปิดน้ำประปาตามปกติ เผื่อว่ามีบางห้องน้ำห้องส้วมที่นักเรียนลืมปิดน้ำ จะได้ไม่ไหลทิ้งไปให้เปล่าประโยชน์..

    จากนั้น..ก็แวะไปแปลงผัก รดน้ำผักบุ้งด้วยน้ำหมักชีวภาพรอบสุดท้าย ก่อนจะเก็บไปทำอาหารในสัปดาห์หน้า งานสุดท้าย..ผมโยนผักตบชวาให้ไก่กินเป็นอาหารเสริม..แล้วปิดเล้าไก่ให้เรียบร้อย...

        ทำงานเพลินๆ เดินไปให้ทั่ว..วางแผนไว้ในใจว่าเสาร์อาทิตย์นี้ต้องทำอะไรบ้าง?..ที่แน่ๆจะต้องปลูกไม้ดอกไม้ประดับเพิ่มเติมหน้าอาคาร “ออมสิน”ให้แล้วเสร็จ..

        อดคิดถึงงานวันวานไม่ได้ “วันครู” ผ่านพ้นไป พร้อมนโยบายของท่าน ผอ.เขตพื้นที่การศึกษา..ที่ท่านประกาศใช้อย่างเป็นทางการอีกครั้ง..

        นับเป็นสโลแกนเรียบง่าย แต่ชัดเจน คือฟังแล้วไม่รู้สึกว่ามันเยอะ หรือเลอะเทอะเข้าใจยาก ยิ่งท่านพูดต่อหน้าผู้บริหารและคณะครู ในงาน”วันครู” ที่ยิ่งใหญ่ ผมจึงรู้สึกว่า..นโยบายหรือสโลแกนของท่านดูขลัง..น่านำไปใช้ปฏิบัติอย่างยิ่ง

        “โรงเรียนสวย ครูดี..นักเรียนมีคุณภาพ..”เท่านี้เอง..ไม่ต้องยาวไกล ทำได้ในทันทีหรือมีอยู่แล้ว..ก็ยิ่งจะเสริมต่อได้ไม่ยาก..

        คำว่า..”โรงเรียนสวย” ผมเพ่งมองไปที่อาคารเก่าของผม ที่สร้างเมื่อปี ๒๕๒๓..ไม่คงเหลือความสวยแต่ประการใด..จะว่าสดใสก็คงไม่ใช่อีกเหมือนกัน..

        อาคารอนุรักษ์นิยม..ก็คงเรียกได้ไม่ผิดเพี้ยน ผมต่อเติมชายคาด้านหลังทอดยาวเป็นห้องเรียน แต่ตอนนี้ไม่มีการเรียนการสอนแล้ว แต่ยังคงไว้ซึ่งความสะอาด สามารถวางโต๊ะเก้าอี้ และจัดกิจกรรมพิเศษได้...

        ผมเชื่อว่า..ท่านผอ.เขต ไม่ได้มองแต่ความสวยของโรงเรียนเพียงอย่างเดียว นโยบายของท่านคงครอบคลุม..ความสะอาดและร่มรื่นด้วย..ซึ่งผมได้ทำให้เป็นปัจจุบันแล้ว ในบริเวณด้านหลังอาคารเรียนทั้งหมด

        ตั้งแต่โรงรถและห้องเก็บเครื่องมือเกษตร ส่วนโรงเห็ด บ่อใบไม้ เรื่อยไปจนถึงสวนสมุนไพร..ผมทำถนนเล็กๆ เชื่อมต่อกันให้ทางเดินดูเรียบร้อยและเป็นระเบียบ มองแล้วสะอาดตา..

        “ครูดี”..ที่ปรากฎอยู่ในสโลแกนดังกล่าว..ท่าน ผอ.บอกแล้วว่า..หมายรวมผู้บริหารด้วย..ผมไม่เคยแน่ใจเลยว่า ผมเป็นผู้บริหารที่ดีมากน้อยเพียงใด..แต่ผมมีความตั้งใจที่จะทำสิ่งดีๆให้โรงเรียนอยู่เสมอ..

        แต่ผมมี “ครูดี” ที่รักงานและมีความรับผิดชอบสูง..นอกจากจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มที่เต็มกำลังความสามารถแล้ว ยังเสียสละเวลาต่อเติมเสริมแต่งให้ห้องเรียน..สวยงาม..น่าสนใจและน่าศึกษาเรียนรู้..

        “นักเรียนมีคุณภาพ”..ก็ทำให้นโยบายของท่าน ผอ.เขตครบเป็นองค์รวมของสถานศึกษา ซึ่งมีเท่านี้เอง..โรงเรียน ครู และนักเรียน..

        ปัจจุบันเป็นที่รู้กัน..ว่า “คุณภาพ” ไม่ได้สร้างขึ้นได้ในวันเดียว และ ไม่ได้วัดคุณค่ากันที่คะแนน..เด็กที่มีคุณภาพ จึงไม่ได้หมายความเฉพาะนักเรียนที่มีเกรดเฉลี่ย 4.0 เท่านั้น..

        ผมจึงไม่ต้องเสียเวลาที่จะสืบค้นว่า นักเรียนของผมสะสมเหรียญทองไว้ได้กี่เหรียญ เคยได้รางวัลชนะเลิศมาแล้วกี่ครั้ง..หรือโด่งดังเรื่องอะไรบ้าง?

        ผมคิดและวิเคราะห์แค่ว่า..คุณธรรมจริยธรรมอะไรบ้าง? ที่นักเรียนของผมพึงมี ผมอยากเห็น “เด็กดี”มากกว่าเด็กเก่ง เพราะเมื่อเขาดำรงตนเป็นคนดีได้แล้ว เขาจะประคองตัวไปสู่ความสามารถที่เก่งขึ้นเรื่อยๆ และพึ่งพาตนเอง..

        ทุกวันนี้..ผมจึงได้พยายามเน้นให้นักเรียนเรียนรู้ทีจะเป็นเด็กดี ผ่านกิจกรรมสร้างเสริมทักษะชีวิต ผลผลิต..อาจเห็นผลช้า แต่ผมรอได้ แต่เท่าที่ผมเห็นความกล้าคิดกล้าทำและมีส่วนร่วมในการพัฒนาโรงเรียน..ผมก็ยังเชื่อว่า..นักเรียนของผมเป็นเด็กดีพอสมควร..

        โรงเรียนสวย..ด้วยความสะอาดร่มรื่น ก็เพราะนักเรียนช่วยกันเก็บกวาด ครูดี.ก็เพราะนักเรียนให้ความร่วมมือที่จะใฝ่เรียนใฝ่รู้..”คุณภาพ” จึงจะเกิดขึ้นได้ในบ้านเล็กในป่าใหญ่..ไม่ใช่เพราะคนใดคนหนึ่ง..

        แต่ขอให้ทุกคน..ได้ตระหนักร่วมกัน และลงมือทำในทันที..ไม่มีอะไรยากหรือทำไม่ได้อย่างแน่นอน..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๗  มกราคม  ๒๕๖๒