๗๘๕. ข้ามันลูกทุ่ง

ช่วงนี้ชอบการสร้างสรรค์เพลงไทยที่นำเพลงเดิมมาปรับเป็นเพลงของคนรุ่นใหม่...ซึ่งทำให้เนื้อเพลงไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากนัก...สิ่งที่เปลี่ยน คือ การใช้ดนตรี ถ่วงทำนอง เพื่อให้ได้อรรถรสในเสียงเพลง...ผู้เขียนทำงานด้าน HR มานาน ทำให้เห็นถึงการที่คนไทยได้รับการพัฒนา เปลี่ยนแปลง รู้จักปรับปรุง ประยุกต์ให้ดีขึ้นกว่าเพลงเดิม ซึ่งเพลงเดิมหากฟังแล้ว ก็ดูดี ฟังไพเราะไปอีกแบบ...โดยนำมาเปรียบเทียบกันไม่ได้ ไพเราะไปคนละแบบ...ทำให้เห็นถึงการพัฒนาเรื่องดนตรีของคนไทย มีการพัฒนาขึ้น เรียนรู้ทางดนตรีได้เพิ่มคุณ...ขอบคุณมากค่ะ ที่สร้างสรรค์เพลงให้พวกเราได้ฟังกัน ไม่ว่าคน Gen ไหน ๆ ฟังแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้ แต่ก็ยังไม่ลืมเพลงของคน Gen เดิม ยังฟังอยู่ค่ะ...เป็นการแสดงถึง Competency  และ Skill ของคน ๆ นั้นค่ะ เยี่ยมมากค่ะ...เพราะนี่คือ การพัฒนาคนในยุคนี้...Human Resource การดึงความรู้ ความสามารถของคนให้ออกมา เพื่อให้คนอื่นได้รับรู้ รับฟัง...(ให้คนยอมรับก่อน ๆ ที่จะได้รับทราบว่าเขาคนนั้น คือ ใคร?)...ความรู้ความสามารถของคน ไม่จำเป็นต้องทราบมาก่อนว่า...เป็นคนที่เรารู้จักเขามาก่อน...เพราะเขาอาจมีความรู้ความสามารถซ่อนอยู่ภายในตัวของเขาเอง ซึ่งตัวของเรายังไม่เคยรู้มาก่อนว่า "เขาก็สามารถทำได้ และทำได้ดีเสียด้วย"...เป็นการเริ่มต้นการพัฒนาคนของเมืองไทย ที่มีความคิดสร้างสรรค์เริ่มขึ้นแล้วค่ะ...สร้างสรรค์ความรู้ความสามารถกันต่อไปนะคะ...ขอบคุณมากนะคะ...(โลกยังต้องพัฒนาเกี่ยวกับมนุษย์อีกมากมายค่ะ)

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาฟังเพลงนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๖ มกราคม ๒๕๖๒

ที่มา : https://www.youtube.com/watch?v=pfzee4njrhk&list=RDpfzee4njrhk&start_radio=1&t=0