๗๗๔. สุข-ทุกข์อยู่ที่ใจของเราเอง


สุข-ทุกข์อยู่ที่ใจของเราเอง

วันนี้ พี่ฟ้าคราม บอกกับย่าว่า "ทำไมเราใส่สีชมพูตรงกันเลยยยย"...คริ ๆ ๆ อารมณ์เธอดีเสมอ เธอเป็นเด็กน่ารัก สมกับที่ย่าบุษต้องการให้เธอเป็น...ย่าไม่ชอบคนหน้าหงิกหน้างอ ตื่นมาตอนเช้า อย่าหน้าบึ้ง พูดไม่ไพเราะ...พี่ฟ้าคราม ไม่เคยทำให้ย่าเห็นเลย นอกจาก นาน ๆ สักครั้ง เธอจะแสดงฤทธิ์เดชให้ย่าเห็น...และเมื่อนั้น เธอกับย่า "เจอกัน" ย่าจะปราบพยศกับเธอเอง และเธอก็จะเข็ดหลาบ ไม่ค่อยกล้าแสดงฤทธิ์เดชกับย่า เพราะย่าเอาเธออยู่

ในความเป็นจริง คนเป็นย่า ไม่เคยต้องการที่จะทำร้ายลูก-หลานตนเอง สำหรับย่าบุษแล้ว มีแต่ความรัก ความเมตตาให้กับพวกเธอ แม้แต่คนรอบข้าง...อาจทำให้คนอื่นไม่ค่อยเกรงใจก็ว่าได้ แต่ย่าบุษไม่เคยใส่ใจ คิดว่า "กรรมใคร กรรมมัน" ย่าบุษจะคิดบวกเสมอ มิเคยคิดร้ายหรือเป็นศัตรูกับผู้ใด ใครคิดในทางกลับกัน ก็เรื่องของเขา "กรรมใคร กรรมมัน"

บางครั้งย่าคิดว่าย่านิสัยเหมือนยายทวดบัวของพี่ฟ้าครามและพี่สกาย...ไม่ค่อยยุ่ง สุงสิงกับคนอื่น ในสมัยก่อน เขาจะบอกว่า "ไม่ดีที่ไม่ยุ่งกับคนอื่น เขาต้องการให้มีมนุษยสัมพันธ์" แต่หากมีความคิดดี ๆ จะบอกได้เลยว่า "การไปยุ่งหรือมีมนุษยสัมพันธ์กับคนอื่นมาก ๆ ก็ใช่ว่าจะมีผลดี"...เพราะรังแต่จะมีเรื่องร้อนใจมาเสียมากกว่า ดังนั้น "อยู่คนเดียว โดยไม่ยุ่งกับใครจะดีกว่า เพราะไม่ทำให้ร้อนใจ"...เป็นธรรมชาติของมนุษย์ เมื่อรู้เรื่องใด ๆ แล้วจะชอบเก็บมาคิด ซึ่งนำมาใส่ใจ เนื่องจากแบบนี้มันไม่ควร

*************************

ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๒๘ ธันวาคม ๒๕๖๑

หมายเลขบันทึก: 658978เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2018 08:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 ธันวาคม 2018 08:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท