Community Survivors and Learning skill

“ กิจกรรมบำบัดกับชีวิตที่ไม่สมบูรณ์แบบ ” 

      คุณคิดว่าบนโลกใบนี้จะมีสักกี่คนที่มีชีวิตและร่างกายที่สมบูรณ์แบบ.....? 

               ...เมื่อโรคร้าย  คือ  ฝันร้าย... 

                ดิฉันคิดว่าคนทั่วไปบนโลกใบนี้รวมถึงตัวดิฉันเองก็คงเคยมีความหวังและความปราถนาจะมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบทั้งร่างกาย จิตใจ และเงินทอง โดยเฉพาะในปัจจุบันปฏิเสธไม่ได้เลยว่า “เงิน” คือสิ่งที่มนุษย์เราต้องการมากที่สุด แต่จะมีความหมายอะไรหากเรามีเงินจนล้นฟ้าแต่ไม่สามารถต่อชีวิตของตัวเองได้ เพราะโรคร้ายบางโรคไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน. 

                ยิ่งไปกว่านั้น..หากโรคร้ายกำลังโจมตีบุคคลซึ่งไม่มีทรัพย์สินเงินทองแล้ว พวกเขาจะสามารถก้ามข้ามผ่านฝันร้ายนี้ไปได้

อย่างไร ?

                ดิฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะก้าวข้ามผ่านมันไปได้อย่างไร และคงไม่มีวันได้รู้หากวันนั้นดิฉันไม่ได้รับมอบหมายงานจากอาจารย์และตัดสินใจกดโทรศัพท์ไปหาปลายสาย เสียงปลายสายที่ฉันคุ้นชินตั้งแต่เด็ก นั่นก็คือคุณป้าของดิฉันเอง

                คุณป้าเป็นคนฐานะทางเศรษฐกิจไม่ค่อยดี และเป็นเนื้องอกที่รังไข่ ประกอบอาชีพค้าขายอิสระอยู่บริเวณหน้าบ้าน จนกระทั่งปี2550 มีอาการปวดที่สะโพก ที่เอวบริเวณมากจนทนไม่ไหว เป็นไข้อยู่3-4 วัน ไข้ขึ้นจนต้องนำตัวส่งโรงพยาบาล ปวดทรมานมากและก็พบว่าเป็นไตวาย ป้าบอกว่าชีวิตตอนนั้นรู้สึกเข้าใกล้คำว่า ตาย ครั้งแรกในชีวิต แต่ก็ได้รับการรักษาทางการแพทย์จนหายดีและกลับมาอยู่บ้านตามเดิม จน2 ปีต่อมา ก็ได้เกิดอาการปวดท้องมากจนต้องนำส่งโรงพยาบาลอีกครั้งและครั้งนี้ก็ได้ตรวจพบเจ้าก้อนร้ายนั่นก็คือ ก้อนมะเร็งที่เนื้องอกในรังไข่นั่นเอง   เมื่อป้ารู้จึงมีอาการเครียดมาก แต่แพทย์ก็ได้แจ้งว่าพึ่งเป็นระยะแรก ป้ามีโอกาสหาย แต่คำพูดของแพทย์ในตอนนั้นก็ไม่ได้ทำให้ป้ารู้สึกดีขึ้น เพราะป้าตั้งใจตอนระหว่างรอผลตรวจเจ้าก้อนเนื้อ ว่าหากตรวจแล้วเป็นมะเร็งก็จะฆ่าตัวตาย จนกระทั่งได้รู้ว่าเป็นมะเร็งจริงๆจึงคิดฆ่าตัวตาย จะกระโดดตึกโรงพยาบาลเพราะไม่อยากเป็นภาระให้ลูกและญาติพี่น้อง แต่โชคดีที่หมอและทีมแพทย์มาเฝ้าคุณป้าทุกวันวันละหลายๆคน มาชวนคุย มาเอาใจ ทำให้คุณป้าได้ผ่อนคลายความเครียดและลืมเรื่องที่จะคิดฆ่าตัวตาย หมอและพยาบาลได้ช่วยกันกล่อมคุณป้า จนคุณป้ามีสติก็คิดขึ้นมาได้ว่าถ้าตายไปแล้วลูกจะอยู่กับใคร ใครจะดูแลหลานและบ้านที่ตนอยู่ พร้อมกับได้กำลังใจจากญาติพี่น้องจึงทำให้คุณป้าเลือกที่จะเดินต่อเพื่อสู้กับโรคร้ายนี้ด้วยความหวังที่ว่าจะสามารถเอาชนะมันและกลับไปใช้ชีวิตเหมือนปกติได้ จนในที่สุดคุณป้าก็ได้คิวผ่าเจ้าก้อนเนื้อร้ายออก รักษาตัวที่โรงพยาบาลจนหายดีและได้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านตามปกติจนปัจจุบัน 

             การที่ได้รับฟังเรื่องราวประสบการณ์จากคุณป้าในครั้งนี้ทำให้รู้ว่ากำลังใจจากบุคคลรอบข้างมีส่วนช่วยให้คนเราสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ เป็นเหมือนพลังที่คอยขับเคลื่อนให้เราก้าวต่อไปไม่ว่าจะเจออุปสรรคอะไร ได้ทำให้รู้ว่าในหลายๆครั้งเรามองข้ามคนใกล้ตัวของเราไป ละเลย ไม่สนใจ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วบุคคลใกล้ตัวอาจจะเป็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือมากที่สุดในตอนนี้ก็ได้ และทำให้ได้รู้ว่าจริงๆแล้วคนเราไม่มีใครมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบพร้อมด้วยเงินทองมากมาย แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิตคือการมีสุขภาพที่ดี เพื่อที่จะได้ต่อชีวิตของเราให้อยู่บนโลกนี้ไปได้นานต่างหาก :) 

                                 นางสาวลิปิการ์ เสนา นักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 3