สมุดสีจางๆ กับความหลังเรื่องเดิมๆ


"มีแต่เขาไม่เห็นมีเราเลย"

                                  รูปภาพเป็นเหมือน เครื่องบันทึกความทรงจำของเรา เมื่อเราเห็นรูปภาพนั้นเราก็จะนึกได้ว่าในภาพนั้นเราได้ทำอะไรมาบ้างรู้สึกอย่างไร บางทีแค่รูปภาพรูปเดียวกับทำให้คนเราสามารถหัวเราะหรือร้องไห้ได้ จริงๆแล้วรูปภาพไม่สามารถทำให้คนเราร้องไห้หรือหัวเราะได้แต่เป็นเหตุการณ์ในภาพที่ได้บันทึกทั้งความรู้สึกและความทรงจำของคนๆนั้นเอาไว้ต่างหาก 

ภาพนี้เป็นภาพบรรยากาศที่ผมชอบ ผมเป็นคนชอบภูเขา บรรยากาศเขาป่าไม้เข้ากับอากาศเย็นๆของสายหมอกได้ดี เมื่อเราตะโกนออกไปดังๆ ก็จะมีเสียงสะท้อนกลับมา มันทำให้เรารู้สึกอบอุ่นแบบเหงาๆ เวลาหมอกไหลผ่านตัวเราไปมันจะเย็นกำลังพอดี มันเหมือนกับความคิดที่ได้ไหลผ่านสมองของเราไปโดยที่เราไม่ต้องคิดอะไร บางทีมันก็ให้ความรู้สึกว่าเหงาอย่างสุดหัวใจเพราะมีเขาตั้งหลายลูกแต่ก็มีเราอยู่คนเดียว เช่นเดียวกับ "มีแต่เขาไม่เห็นมีเราเลย" 

บางทีบนโลกใบนี้มันก็มีอะไรแปลกๆเหมือนกัน หากจะหาเพื่อนที่สนิทหรือรู้ใจกัน บางทีมันกลับไม่ใช่คน แต่ก็พร้อมจะไปไหนก็พร้อมที่จะติดตามเราไปด้วยทุกที่ จะเหนื่อยจะทุกข์ก็ไม่เคยบ่น พร้อมที่จะยินดีทำตามตลอด ไม่เคยโกหก ไม่เคยทำร้าย ไม่เคยทำให้เสียใจ กินอะไรก็ให้เรากินก่อน เวลาเราหงุดหงิดหรือเสียใจก็จะคอยมาปลอบอยู่ข้างๆ ไม่เคยหนีไปไหน ไล่ก็ไม่ไป มีแต่ความรัก ความจริงใจ และความซื่อสัตย์ให้เราอย่างเกินร้อย "เจ้าอองรี" 

คนเรามักจะมีอาหารหรือของที่ชอบอยู่อย่างนึงที่ชอบมากๆเลย ถ้าเป็นของที่ชอบในชีวิตประจำของผมก็คงเป็น "อเมริกาโน่"เย็นๆสักแก้ว ในยามที่เราเหนื่อยล้า หรือง่วงนอนมันสามารถให้พลังงานเราให้เราทำอะไรได้อีกหลายอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนราวกับว่าเป็นเครื่องปั๊มหัวใจช่วยชีวิตเราไว้ในยามบ่ายของวันที่เราเหนื่อยล้า ยามที่กลิ่นหอมๆของมันโชยมาเตะจมูกและลิ้นเราแตะความขมของมันเข้าไปผ่านไปทางลำคอลงไปยังท้อง มันสามารถทำให้เครื่องยนต์ในร่างกายเราขับเคลื่อนได้อย่างมีประสิทธิภาพอีกครั้ง 

เมื่อลองมองกลับไปดูเมื่อครั้งหนึ่งที่เป็นวัยรุ่นนักศึกษา ช่วงนั้นไม่รู้เกิดอะไรมาบันดลบันดาลใจหรืออะไรมาเข้าสิงให้แต่งตัวแบบนั้น ความคิดที่ว่าผิดกลายเป็นถูก ถูกกลับกลายเป็นผิดซะอย่างนั้น อะไรที่เค้าไม่ทำกันก็ทำให้มันแปลกเข้าไว้ ในสมัยนั้นอาจจะเป็นคนสองหรือสามคนในเอกหรือไม่ถึงสิบคนในคณะที่จะตัดผมหน้าให้เป็นทรงหน้าม้า ช่วงนั้นรองเท้าที่ใส่ก็จะฮิตเป็นรองเท้าหนังกลับยี่ห้อClarks หรือรองเท้าผ้าใบยี่ห้อConverse รองเท้าขัดมันเห็นคงจะได้ใส่ก็ตอนรับปริญญา เสื้อนักศึกษาก็ต้องเป็นกระดุมดำไม่งั้นไม่เท่ กางเกงก็ต้องเป็นกางเกงยีนส์ขาเดฟ เดฟจนชนิดที่ว่าใส่รัดจนปวดน่องปวดขากันเลยทีเดียว แล้วก็ต้องใส่เสื้อยีนส์คลุมเสื้อนักศึกษาร้อนก็ร้อนแต่ก็ทนใส่ การแต่งตัวในตอนนั้นคงเป็นเพราะแค่ความต้องการแตกต่างหรือเป็นเพราะความคิดที่แตกต่างจากคนอื่นของเรากันแน่ 

เรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องที่น่าขำที่สุด เมื่อตอนนั้นไว้ผมยาวจนประบ่าก็เริ่มรำคาญจนคิดว่าจะไปเล็มออก ตอนนั้นชอบไปตัดผมร้านพี่ผู้หญิงหน้ามรภ.พิบูลสงคราม ส่วนตัวชอบตัดผมร้านที่ช่างตัดผมเป็นผู้หญิงเพราะรู้สึกว่าช่างตัดผมที่เป็นผู้หญิงจะเก็บรายละเอียดและพิถีพิถันกว่าช่างที่เป็นผู้ชาย พอไปถึงร้านช่างตัดผมก็แนะนำว่ามีทรงกำลังมาแรง ก็เลยตัดตามที่เค้าบอกพอช่างเริ่มเล็มผมเราก็หลับตาตามสัญชาตญาณและหลับไปและได้ลืมตาตื่นอีกทีตอนที่ช่างตัดผมบอกว่าเสร็จแล้ว พอส่องกระจกก็ทำได้แต่ตะลึง ช่วงนั้นทรง "บ็อบเท" กำลังฮิตมากสำหรับผู้หญิงวัยรุ่นในตอนนั้น พอช่างบอกว่าดี เราก็ดี และเห็นว่าแปลกก็เลยชอบ แต่เวลาไปเรียนเพื่อนก็ชอบดึงผมแล้วก็บอกว่า จะใส่วิคทำไม บางทีไปเที่ยวในผับหรืออะไรก็มีคนมาทักผิดนึกว่าผู้หญิง พอนึกถึงแล้วก็ขำกับผมทรงนี้ ชาตินี้คงจะไม่ตัดอีกแล้วเป็นแน่แท้ 

เมื่อตอนเรายังเด็กก็ชอบเที่ยวงานวัด พอโตมาก็ยังชอบเที่ยวงานวัดมากกว่าห้าง เพราะการเที่ยวงานวัดไม่ใช่แค่ได้ของที่เราอยากได้หรือของที่เราอยากกินเท่านั้นแต่การเที่ยวงานวัดมันทำให้เราได้เรียนรู้และรู้จักวัฒนธรรมต่างๆอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นศิลปะทางด้านการแสดงก็คือการดูการแสดงลิเก สุนทรียภาพทางด้านดนตรีก็คือ รำวงชาวบ้าน และยังได้ออกกำลังกายไปกับบทเพลงที่มีจังหวะเร้าใจจนต้องเต้นขยับแข้งขาท่าทาง 

การไปเที่ยวงานวัดแต่ละครั้ง ย่อมมีอะไรที่เราชอบ สำหรับตัวผมชอบการ"ปาลูกโป่ง"ตามงานวัด หากคนๆนึงจะมีความสามารถพิเศษสักอย่างหนึ่งนั้น ผมก็คงจะเป็นการปาลูกโป่งนี่แหละ เมื่อมีงานวัดไหนที่ได้ไปอย่างน้อยๆก็ต้องมีตุ๊กตาติดมือกลับสักตัวสองตัวแน่นอน นอกจากไม่ได้ปา 

การทำความดีมีอยู่หลายครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นครั้งที่จำได้ดีและมีความสุขที่สุด การที่เราสามารถทำให้ใครมีความสุขและยิ้มออกมานั้นมันเป็นความสุขยิ่งกว่า ครั้งนี้เป็นการไปเยี่ยมและนำของไปแจกให้กับสถานสงเคราะห์ที่ อ.วังทอง จ.พิษณุโลก และได้ไปร้องเพลงให้ฟัง มีลุงอยู่คนหนึ่งรำออกมาแกน่าจะสติไม่ค่อยดีเดินถือแป้งเย็นมา แล้วบอกว่าเป็นลิเกร้องเพลงหน้าต้องขาวจะได้หล่อๆมีแม่ยกเยอะๆ แล้วแกก็ทาแป้งให้ต้องบอกเลยว่าเย็นและแสบตามากๆ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับเป็นเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของผู้ที่อยู่ในสถานสงเคราะห์ พอเราได้เห็นเราก็มีความสุข เพราะพวกเค้าเหล่านี้คงไม่ได้ยิ้มและหัวเราะมานานเท่าไหร่แล้ว ขากลับพวกเค้าก็ได้มากอดพวกเราก่อนจะกลับ อ้อมกอดนั้นเป็นเหมือนคำขอบคุณโดยที่ไม่ต้องเอ่ยออกมา 

สุดท้ายรูปนี้เป็น"สิ่งล้ำค้า"และคอยเตือนเราไม่ว่าเรื่องอะไรเราจะผ่านมันไปให้ได้ ทำให้เราได้รู้ว่าเราก็ทำอะไรสำเร็จได้ เป็นรูปที่ยิ้มให้กับความสำเร็จและปัญหาที่เราพร้อมเผชิญ ไม่ว่าอะไรก็ต้องผ่านไปให้ได้ถึงมันจะสาหัสสากรรจ์ขนาดไหนคนอย่างเราก็ทำได้ ขอบคุณตัวเองที่ทำสำเร็จ ขอบคุณที่ฝ่าฟัน ขอบคุณที่ผ่านมันมาได้ 

นอกจากคำพูดแล้วคงเป็นรูปภาพนี่แหละที่สื่อความหมายได้ดีที่สุด แต่จะสื่อความหมายได้มากหรือน้อยก็คงอยู่ที่คนมอง หากใช่แต่ตามองมันก็แค่รูปภาพ ภาพหนึ่ง แต่หากเราใช้ใจมองแล้วมันจะแฝงไปด้วยความรู้สึกอย่างเต็มเปี่ยม ความทรงจำเราก็เหมือนกับอัลบั้มภาพอัลบั้มหนึ่ง ที่รวมเหตุการณ์ต่างๆไว้เป็นภาพต่างๆมากมาย

                                                                                                                                        น้ำหมึก ส.รุ่งรักษ์เจริญชัย 

     

หมายเลขบันทึก: 653755เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2018 01:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน 2018 09:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

แต่ละภาพล้วนมีความหมายในตัวของมันเอง

ความทรงจำที่อุดมไปด้วยวิตามิน S ( Smile) ไม่เบาเหมือนกันนะครับ กับอดีตที่น่าประทับใจ

เป็นพระเอกอยู่คนเดียวเลย บันทึกนี้ …

ภาพแรก เป็น วัดพระธาตุดอยกองมู ใช่ไหมค่ะ

ภาพแต่ละภาพมันมีความหมายอยู่ในตัวของมัน

แต่ละภาพมีเรื่องราวและความรู้สึกอยู่เสมอคะ

แต่ละภาพภ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆค่ะ

ทุกรูป ล้วนมีความทรงจำจริงๆค่ะ

ทุกๆรูปภาพนั้นมีเรื่องราวที่น่าจดจำ ^^

เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำครับ

ประทับใจทุกรูปเลยค่ะ

ภาพทุกภาพล้วนแต่มีความทรงจำ.

ทุกรูปภาพมันอธิบายความหมายได้ดีมากเลยคะ

ภาพทุกภาพมีเรื่องราวที่น่าจดจำมากเลยค่ะ

ภาพทุกภาพมีเรื่องราวที่น่าจดจำมากเลยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท