วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีแม่ฮ่องสอน


           วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีแม่ฮ่องสอน

                          ถือคุณธรรม สัมพันธ์มวลชน คิดค้นเทคโนโลยี มีวินัย ใฝ่ศึกษา พัฒนาฝีมือ

                     สถานศึกษาของฉันตั้งอยู่ในตัวอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน มีเนื้อที่ประมาณ 7 ไร่ 3 งาน 50 ตารางวา 

พ.ศ. 2530  ได้ประกาศจัดตั้ง "วิทยาลัยการอาชีพแม่ฮ่องสอน"   

ตามโครงการวิทยาลัยเทคนิคแบบเบ็ดเสร็จ ซึ่งเป็นโครงการนำร่อง  ในการจัดตั้งวิทยาลัยการอาชีพ 

พ.ศ. 2535  เปลี่ยนชื่อเป็น “วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีแม่ฮ่องสอน”  ซึ่งเป็นสถานศึกษานามพระราชทาน 

และได้รับ "สถานศึกษารางวัลพระราชทาน  ระดับอาชีวศึกษา ประจำปีการศึกษา 2559"

                 สถานศึกษาของฉันเปิดสอน หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) และหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ได้แก่ สาขาวิชาช่างยนต์  สาขาวิชาช่างไฟฟ้ากำลัง สาขาวิชาก่อสร้าง สาขาวิชาอิเล็กทรอนิกส์ สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ  และสาขาวิชาการบัญชี

                    สถานศึกษาแห่งนี้เป็นสถานที่ให้ความรู้และประสบการณ์ ฉันเคยเรียนที่นี้ในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.)

พ.ศ.2535 จนจบระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ในสาขาวิชาการบัญชี ความทรางจำเก่าๆมักจะย้อนเวลาให้เราคิดถึงเพื่อนๆ ครูอาจารย์ที่เคยสั่งสอนเรา " ยุคสมัยเปลี่ยนไปเหลือไว้แค่ความทรางจำ" 

                    ครั้งแรกที่ฉันได้มาเป็นครูในตำแหน่งครูพิเศษสอน สาขาวิชาการบัญชี  ได้รับมอบหมายให้เป็นครูที่ปรึกษา ระดับ ปวช.2/2 มีเด็กนักเรียน จำนวน 24 คน ทุกๆเช้า ที่นี้จะเข้าแถว ประมาณ 07.40 น. อาจารย์ที่ปรึกษา จะต้องมาเช้ากว่านักเรียนเพื่อที่จะเช็คชื่อนักเรียนก่อนเข้าแถ้วเคารพธงชาติ แม่ฮ่องสอนขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองหมอกสามฤดู ช่วงใหนที่เป็นหน้าฝน ฝนจะตกตลอดทั้งวัน อยากแก่การเดินทางมาเรียน เด็กนักเรียนบางคนบ้านอยู่ห่างจากตัวอำเภอมาก หน้าหนาวอากาศก็จะหนาวเย็นมาก จะมีหมอกปกคลุม เด็กนักเรียนที่บ้านอยู่ไกล บางคนต้องเดินทางออกจากบ้านตั้งเช้าตรู่ แต่นั้นไม่ใช่อุปสรรคในการมาเรียนหนังสือของพวกเขาเลย  ฉันไม่ได้แค่สอนหนังสืออยู่แต่ห้องสี่เหลี่ยม เป็นครูที่ปรึกษาชมรม เพราะฉนั้นเวลามีงานหรือกิจกรรมต่างๆ ฉันจะต้องไปกับนักเรียน ใกล้ชิดกับเด็กนักเรียน เด็กๆมักจะมาปรึกษาปัญาต่างๆ  เพียงแค่เราเปิดใจยอมรับฟังพวกเขา จำได้มีอยู่สองครั้ง ที่เด็กโทรมาหาตอนห้าทุ่มกว่า กับตีหนึ่งกว่าจำได้ว่ากำลังป้อนนมให้ลูกสาว แต่เพราะความเป็นห่วงเด็กรีบรับโทรศัพท์  ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกรัก เป็นห่วง ผูกพันธ์ กับพวกเด็กๆ ซึมซับเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่  รู้แต่ว่าพวกเขาเหมือนลูก เหมือนหลาน ที่เราต้องให้ความรัก ให้คำปรึกษา แนะแนวทางให้เขาได้ตัดสินใจเอง 

         สถานศึกษาแห่งนี้สอนฉันในเรื่องราวต่างๆ ฉันได้ประสบการณ์ที่ดีมากมาย   สถานศึกษาแห่งนี้เหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของฉัน      ฉันเชื่อว่า "ถ้าเรารู้จักรักบ้านของเรา เราก็ต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีและมีคุณภาพเพื่อไปพัฒนาบ้านของเรา ฉันเชื่อว่าจากจุดเล็กๆ
ที่เราพัฒนาสามารถเป็นประโยชน์ต่อตัวเราเองและบ้านของเรา"
มีขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงาม......โรงเรียนของฉัน.......นักเรียนของฉัน
 
                

 
                   
หมายเลขบันทึก: 652941เขียนเมื่อ 18 กันยายน 2018 01:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน 2018 19:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

*pp//เป็นวิทยาลัยอาชีวะที่น่าอยู่มากค่ะอากาศคงดีมาก

ยังจัดเอกสารอ่านยากอยู่น้า ;)…

ประสบการณ์จากสถานศึกษา มีค่ามากจริงๆค่ะ

บ้านหลังที่สองที่อยู่แล้วอบอุ่นก็คือที่ทำงานครับ

อ่านเเล้วรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นมากค่ะ

เห็นด้วยค่ะ โรงเรียนเปรียบเสมือนบ้านอีกหลังหนึ่งของเราค่ะ

หนูจัดเอกสารใหม่แล้วนะคะ

น่ารักจังครับ อยากไปเที่ยวเลย

ครูน้องคนเก่ง เหมาะสมกับวิทยาลัยที่เก่งของจังหวัดแม่ฮ่องสอนนะคะ

สู้เท่านั้น ที่จะทำให้เรามีกำลังใจครับ

เด็กๆนี่ แหละค่ะคือกำลังใจที่สำคัญ สู้ๆนะค่ะคุณครู

นักเรียนคือกำลังใจให้สู้ต่อไปครับ

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ครูจะเป็นต้นแบบที่ดีของเด็กๆได้แน่นอนครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท