๗๙๐..บันทึกรัก....
วันนี้..ผมไปตามนัด ไปพบทันตแพทย์เพื่อดูแลรักษาโรคเหงือกและฟัน ที่รพ.ศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก มหาวิทยาลัยมหิดล เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมเริ่มมีความรู้สึกรักตัวเองมากขึ้น เพื่อชีวิตที่ยืนหยัดคงอยู่ ในการแบ่งปันความรักให้คนรอบข้างต่อไป
ข้อคิดที่ได้ตามมา..เพียงแค่อยากบอกว่า ถ้าไม่รู้จักที่จะรักตัวเอง ก็อย่าได้หาญกล้าไปบอกรักคนอื่น เพราะไม่มีใครหรอกที่จะรักเต็มร้อยกับคนที่ไม่รักตัวเอง
“ความรัก” เป็นของขวัญคู่โลก ที่ทำให้โลกงดงาม จึงมีคนเปรียบเปรยความรักไว้อยากมากมายไม่รู้จบ วันนี้ผมไปหาหมอฟัน..ผมจึงเปิดดูบันทึกรักที่เกี่ยวกับ “ฟัน”
ถ้าความรัก คือ ฟัน..รักคงมั่นคือฟันแท้ รักร่อแร่คือฟันโยก รักวิปโยคคือฟันดำ ..รักบริสุทธิ์คือฟันขาว รักชั่วคราวคือฟันปลอม รักอ่อนซ้อมคือฟันร่วง รักสีม่วงคือฟันเก รักจำเจคือฟันซ้อน รักสลอนคือฟันแทรก..ส่วนรักแรกคือ “ฟันน้ำนม”
ไม่มีใคร..ที่ไม่เคยรัก แตกต่างกันเพียงว่ารักใคร?และรักอย่างไร? แม้กระทั่งคนที่แทบจะไม่เหลือรัก หรือคนที่ไม่อยากจะรักใครได้อีก ที่เรียกว่า อกหัก..ก็ยังยิ้มได้ เพราะได้ผ่านบทเรียนแห่งความรักมาแล้ว ได้เปรียบกว่าใครๆ อย่างน้อย..อกหักก็ดีกว่ารักไม่เป็น..
ผมลองเล่นกับนิยามความรักโดยใช้ศัพท์ธนาคารที่ผมคุ้นเคย ระหว่างออมทรัพย์กับเผื่อเรียก..จึงพบว่า..การสะสมความรักไว้ในจิตใจ ทะนุถนอมออมไว้แล้วรู้จักนำออกมาใช้ ความรักจะผลิดอกออกผลที่งดงาม ช่วยสร้างสรรค์แรงบันดาลใจให้อยากทำแต่ความดี คนที่จะทำความดีด้วยหัวใจได้..ต้องเริ่มที่ความรักก่อนเสมอ
ตรงกันข้ามกับ “รักเผื่อเรียก” เป็นความรักที่หวังแต่ผลประโยชน์ ประมาณว่ารักง่ายหน่ายเร็ว ขาดความจริงใจ ไม่รู้จักคำว่า “เสียสละ” เรียกร้องความสนใจตลอด เอาแต่ได้ หรือเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวนั่นเอง
คนที่มีความรู้และมีประสบการณ์ความรัก จะซาบซึ้งว่า “รักย่อมเข้าใจในรัก” จะอ่อนน้อมถ่อมตน และทะนุถนอมห่วงใยให้กับคนที่รัก จะไม่ดูถูกเหยียดหยามความรักของใคร มันเป็นความรู้สึกของใครก็ของคนนั้น ห้ามกันไม่ได้ ใครมีหน้าที่ใดก็ควรเฝ้ามอง ประคับประคองและให้กำลังใจกันไปตามฐานะ
ผมคิดเอาเองว่า..ทุกวันนี้ มีคนผิดหวังในความรักอย่างมากมาย แสดงว่าน่าจะผิด ตั้งแต่เริ่มสร้างความหวังแล้วก็เป็นได้ มีข้อแนะนำจากผมอย่างหนึ่งว่า ถ้าผิดหวังจากความรัก ไม่ควรดูหนังดูละคร และไม่ควรอ่านนิยาย...
เพราะนิยายหลายเล่ม..จะสอนคล้ายๆกัน เท่าที่ผมเคยอ่านก็พบว่า..ตัวละครที่เป็นชายหนุ่ม..คนรักไปมีแฟนใหม่ ผู้เป็นแม่จะปลอบใจ “ลูกเอ๊ย ไม่ต้องไปจริงจังกับมันมากนัก ดูอย่างพ่อของแกสิ กว่าจะมาอยู่กับแม่ได้ รักใครมาตั้งมากมาย...”
จึงไม่แน่ใจว่าเป็นคำสอนหรือคำปลอบโยน..ที่ถูกต้องหรือเปล่า..
ใคร่ขอแนะนำ..ให้ไปฟังพระธรรมคำสอน อ่านหนังสือธรรมะ จึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เพราะพระท่านจะสอนว่า..”อย่าไปยึดมั่นถือมั่น ไม่มีความรักใดที่ยั่งยืน อย่าไปยึดติด..อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สักวันหนึ่งเราก็ต้องจากกัน...”
“..ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ดังนั้น..จึงควรรักให้เป็น อย่าได้เป็นทุกข์เพราะความรัก แต่จงคิดว่า..ความรักคือการให้..” จึงเป็นอีกมุมมองหนึ่ง ที่ควรค่าแก่ผู้สนใจ ที่จะไม่รักใครแบบหัวปักหัวปำ..อย่างนั้นเรียกว่า..ความรักทำให้คนตาบอด..
ในวันที่พูดเรื่องรักของผม จึงขอฝากข้อคิดที่เขียนโดย Sho gun ทิ้งท้ายไว้ให้ขำๆ..สำหรับทุกคนที่อยู่ในท่ามกลางของความรัก..ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะครับ
“รักแท้เป็นแค่ตำนาน รักสิ้นลมปราณเป็นบทประพันธ์ รักไม่แปรผันเป็นนิยาย รักจนวันตายเป็นนิทาน รักตลอดกาลเป็นละคร รักอยู่ทุกตอนเป็นละครน้ำเน่า รักไม่เคยเก่า เป็นจริงช่วงแรก รักในความแปลกเป็นคำยอดฮิต รักด้วยชีวิตเป็นลิเก รักไม่โลเลเป็นความฝัน รักเธอนิรันดร์เป็นชื่อเพลง รักนะตัวเองเป็นเด็กอมมือ รักสัตย์ซื่อเป็นคำลวง รักหมดทรวงเป็นคำติดปาก รักเธอมากเป็นคำฮอต รักเดียวตลอดเป็นไปม่ายล่าย (เป็นไปไม่ได้)...”
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๘ กันยายน ๒๕๖๑
ความเห็น (3)
ทักทายจ้ะท่าน ผอ.คนเก่ง จ้ะ
วันนี้อาจารย์มาแนวรักหนอรัก
รักกันเมื่อยังหายใจ…คมค่ะ ทำให้นึกถึงเพลงเพลงนึง ท่านผอ. ชยันต์ มาทักทายค่ะ