บันทึกที่ ๑๙๕ จุดเริ่มต้น...สู่พอเพียง ๑

บันทึกที่ ๑๙๕ จุดเริ่มต้น...สู่พอเพียง ๑

        ผู้เขียนได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมสวนเพื่อนร่วมงาน ก้าวแรกที่ย่างก้าวเข้าไปให้ความรู้สึกสดชื่น สุขใจ ความเขียวขจีของต้นไม้ช่วยบรรเทาความร้อนเร่าของอากาศช่วงหน้าแล้งลงได้ พื้นที่สวนสามไร่กลางทุ่งนาปลูกต้นไม้แบบผสมผสานมีกล้วย  มะนาว มะละกอ มะม่วง พริก มะเขือ และผักสวนครัวอื่นๆ รวมทั้งบ่อเลี้ยงปลา เป็นการจุดประกายความคิดเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงขึ้นมาทันใด

        ปลายเดือนเมษายน ๒๕๖๐ ได้ปรับพื้นที่สวนตนเองที่ปล่อยรกร้างมานาน เกิดคำถามกับตัวเองว่าจะปลูกอะไร  ปลูกอย่างไร ในช่วงเวลาที่จำกัด ผู้เขียนขาดประสบการณ์ด้านการเกษตร ตัดสินใจเริ่มที่ปลูกกล้วยน้ำว้าก่อน คิดว่าคงจะง่ายกว่าและการดูแลคงไม่ยุ่งยาก จึงติดต่อขอซื้อพันธ์ุกับเพื่อนๆศึกษาวิธีการปลูกจากอินเตอร์เน็ต สอบถามเพื่อนๆ แล้วลงมือปลูกกับสมาชิกในครอบครัว ทำเองทุกอย่างในช่วงวันหยุด

         การปลูกกล้วยไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างที่คิด "กล้วย"ให้บทเรียนกับผู้เขียนเป็นอย่างมาก เพราะผู้เขียนขาดประสบการณ์  ขาดความพร้อมในเรื่องระบบน้ำ ระบบไฟฟ้า เวลาที่จะปลูก ดูแล บำรุงรักษา รวมถึงการศึกษาสภาพพื้นที่ สภาพดินบริเวณน้้น 

          ความรีบร้อนอยากจะปลูกเร็วๆทำให้ขาดการวางแผนที่ดี จึงทำให้ผิดพลาดในหลายๆอย่าง เช่น ไม่ศึกษาสภาพพื้นที่มาก่อนว่าบริเวณนั้นเวลาฝนตกน้ำท่วมขัง จึงทำให้ต้นกล้วยเน่าตายหลายต้น ผู้เขียนค่อยเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ศึกษาแล้วค่อยแก้ปัญหาไป 

          ความมุ่งมั่นที่จะเรียนรู้สู่ความพอเพียง ทำให้มีพลังใจที่จะก้าวเดินต่อมิคิดท้อถอย แม้มีข้อจำกัดหลายๆด้าน โดยเฉพาะเวลาที่จำกัด แต่จะใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด สิ่งที่ได้รับ คือ ความสุขใจจากการเฝ้าดูการเจริญเติบโตของพืชที่เราปลูก ได้ผ่อนคลายความเครียดความเหน็ดเหนื่อยจากงานประจำ ไม่ได้ทำเป็นอาชีพเสริมแต่ทำเพื่อการเรียนรู้ ภูมิใจที่ได้ทำด้วยตัวเอง

       

[อร วรรณดา]

ขอบคุณนะคะ คุณยายธี