ครูบาครับ
ตอนเริ่มงาน เราไม่เคยคาดว่า blog จะเป็นยุทธวิธีหลักในการจัดการความรุ้ ที่ใช้ในการพัฒนา คุณลิขิต คุณกิจ คุณอำนวย และทำให้ 'คุณประสาน' ทำงานได้ง่ายขึ้น
ผมเคยมอง blog เป็นของเล่นอีกชิ้นหนึ่งของการทำ KM เท่านั้น อย่างมากก็เป็นแค่เครื่องมือทางเลือกอีกตัวหนึ่งเท่านั้น
มาวันนี้ Blog ได้คร่าชีวิตพวกเราไปหลายคน เหมือนตอนเล่าปี่แตกทัพยังไงยังงั้นครับ ทั้งถูกทุบตั้งแต่ก่อนขึ้นเวที น็อคยกหนึ่ง หรืออาจจะมีน็อคยกสองก็เป็นไปได้
ผมได้แจ้งให้ ดร. จันทวรรณ ผู้จัดการระบบ Blog ให้ทราบเมือวันประชุมมหกรรมจัดการความรู้ แต่คงยากที่ท่านจะเข้าใจ เพราะท่านคิดว่า blog เป็นเรื่องง่ายสำหรับท่าน ก็ต้องง่ายสำหรับคนอื่นด้วย
วันนี้ เราโดนพิษ blog เล่นงานจนสบักสะบอมปางตาย และต้องปรับกระบวนกันใหม่แบบโกลาหล เพราะเราไม่คาดคิดมาก่อน ว่าพายุ blog จะแรงขนาดนี้ เหมือนชาวญี่ปุ่นไม่คาดว่าระเบิดปรมาณูจะรุนแรงขนาดถล่มเมืองฮิโรชิมาทั้งเมืองได้
ไม่เป็นไรครับ พวกเรายังรอดกันอยู่บ้าง มีทางหาทีมที่เหมาะกับที่จะสู้กับพายุ blog ได้อีกมาก
เราแก้ใครไม่ได้ก็ต้องมาแก้ไขตัวเองนั่นแหละครับ จึงจะอยู่รอดต่อไป
ผมคิดว่าคงเตรียมตัวไปฟื้นเอาปีหน้า เราจะต้องกลับมาเคียงบ่าเคียงไหล่กับทีม KM ของประเทศไทยต่อไป
สู้ สู้ สู้ ครับ