มีกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังถึงประสบการณ์ การ 'แยกกันอยู่' -separation
ในช่วงจะปล่อยหรือไม่ปล่อยดี เป็นช่วงที่ทุกข์ใจที่สุด เจ็บปวดที่สุด
แต่เมื่อปล่อยไปแล้ว เมื่อบาดแผลที่มือเยียวยาแล้ว
เขารู้สึกปลอดโปร่ง ชีวิตมีพื้นที่ทำอะไรดีๆ ให้กับตัวเองและคนที่เขารักมากขึ้น
##
ประสบการณ์นี้ท่านเคยมีหรือไม่?
##
เมื่อฟังแล้ว ก็ได้ครุ่นคิด
สำหรับข้าพเจ้า ไม่ใช่เรื่องในครอบครัว
แต่เป็นเรื่องของการงาน..ในช่วงเวลาหนึ่ง
บางทีวิธีดีที่สุดในการผ่านมันไปได้ก็คือ 'การแยกกันอยู่' กับคนกลุ่มหนึ่งเช่นกัน
เพื่อทุกคนจะได้เดินหน้าทำตามเชื่อของตนเองต่อได้
ทำงานกับทีมที่เข้ากันได้
น้ำมีประโยชน์ของมัน
น้ำมันก็มีประโยชน์ของมัน
แต่น้้ำผสมน้ำมันนอกจากทำได้ยาก ซ้ำใช้ประโยชน์การใดไม่ได้เลย
…
หายไปเขียนบันทึกมานี่เองครับ คุณหมอ ป. ;)…
ณ 2.30 น.กว่าจะ ‘ช่างเขา’ได้จริงๆ :)
คิดถึงจัง ชาตินี้จะมีโอกาสเลี้ยงข้าวอาจารย์ไหมครับ