นวัตกรรมทางสังคม นวัตกรรมประชาธิปไตย

…ก่อนหน้านี้ ผมอาจคิดว่า เรื่อง 4.0 เป็นเพียงการประโคมนโยบายของรัฐบาลไทย ที่ต้องการจะแก้ไขปัญหาอะไรบางอย่างของประเทศ แต่ทันที ที่ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมอบรมเชิงปฏิบัติการ ซึ่งมีนักวิชาการจาก สิงคโปร์ มาให้ความรู้และร่วมแลกเปลี่ยน ผมรู้ทันทีว่า 4.0 ไม่ได้ไกลตัวอีกต่อไปแล้ว มันรุกคืบและพร้อมจะทำลายความมั่นคงทุกอย่างของโลก 2.0 อย่างที่เราเผชิญอยู่กล่าวเฉพาะการศึกษาที่ในระบบเรายังเป็น 2.0 อยู่เต็มไปหมด ไม่เว้นกระทั่งโรงเรียนและมหาวิทยาลัยชั้นนำ มิพักต้องพูดถึงระบบการเมือง การปกครองที่ เป็นแบบ 2.0 ผมเองมองว่า 4.0 ไม่ได้เป็นศัตรูที่จะมาโจมตี 3.0 แต่ 3.0จะรวมพลังกับ 4.0 ทำลายทุกอย่างของ 2.0ซึ่งเป็นเรื่องน่ายินดี และน่าวิตกไปพร้อม ๆกัน ที่ว่าน่ายินดีก็เพราะ4.0 จะทำให้การศึกษาในระบบแบบบอกจด ท่องจำไปสอบและสอนกันทีละมาก ๆ ไม่อาจดำรงอยู่ต่อไปได้ แต่ที่น่าวิตกก็คือ ระเบียบแบบแผนทางด้านการศึกษาของเรายังยึดมั่นสร้างคนด้วยระบบ 2.0 ในทางการเมืองนั้นน่ายินดีเพราะระบบตัวแทน พรรคการเมือง และรูปแบบของการจัดการผลประโยชน์ในชาติจะไม่อาจสุมศีรษะทำกันได้เฉพาะคน 400-500 คนอีกต่อไป น่าเสียดายที่รัฐธรรมนูญของเรายังมองการเมืองแบบ 2.0 อย่างเข้มแข็งมั่นคง ซึ่งนี่อาจทำให้เกิดการประทะกันที่รุนแรงกว่าที่ การเมือง 2.0 ปะทะ การเมือง 3.0 ในช่วง สิบกว่าปีที่ผ่านมา ผมเชื่อว่า ในยุคต่อไป นวัตกรรมทางการเมืองการปกครองและนวัตกรรมทางสังคมจะเกิดขึ้นอย่างมากมาย เพื่อรองรับกับพฤติกรรมทางการเมืองของผู้คนที่เปลี่ยนไป ทุกวันนี้ ภาพประชุมประชาคมที่ลานกลางบ้านแทบหาไม่เจอ กรรมการหมู่บ้านเริ่มจัดประชุมและออกเสียงโดยใช้ ไลน์ เฟสบุค ฯลฯ นี่ยังไม่ใช่นวัตกรรม เพราะผมมองว่านี่แค่ประยุกต์ การสร้างนวัตกรรมประชาธิปไตย เพื่ออนาคตที่แท้จริง จึงอาจหมายถึงการเอาสิ่งที่ถูกทิ้งหรือเป็นชายขอบของการเมือง 2.0 มาผนึกกำลังกับ3.0 แล้วโจมตีเข้าไปที่ใจกลางของความเป็นการเมืองแบบ 2.0 เดี๋ยวผมจะมาเล่าต่อว่า สิ่งที่กล่าวมานี้คืออะไร แล้วพบกันด้วยจิตคารวะ