เพราะเธอคือแรงบันดาลใจ
"ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เธอยึดพื้นที่ในหัวใจ"
ย้อนกลับเมื่อ 4ปี ก่อนการทำกิจกรรมทำให้เราได้รู้จักใครบางคนทำให้เราอยากเรียนรู้วิธีการคิด การปฏิบัติ การทำงานให้มีข้อผิดพลาดน้อยที่สุด
ในขณะที่เรียนรู้ยังมีอีกด้านหนึ่งของความรู้สึกที่พัฒนากลายเป็นคววามผูกพันและความรู้สึกประทับใจบ่มเพาะอยู่เงียบๆภายในใจ
หากจะทบทวนถามใจว่าเมื่อไหร่กันที่ดึงเขามาไว้ในใจคงตอบคำถามตัวเองไม่ได้ อาจเป็นความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ภายใน หรือความลึกลับในบางครั้งที่ทำให้อยากค้นหา
ภาพความทรงจำในอดีตยังชัดเจนเสมอใครคนหนึ่งนั่งอยู่ฟากหนึ่งของอาคาร แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยเรื่องราว จนเราอดไม่ได้ที่อยากรู้และแบ่งเรื่องราวนั้นเผื่อจะทำให้ใบหน้าเขามีรอยยิ้ม
ต่อให้เราเป็นคนที่นิ่งและเก็บความรู้สึกได้เก่งแค่ไหน....นานวันก็ยิ่งล้นจนต้องบอกความรู้สึกไปในที่สุด
"ฝากดวงจันทร์เป็นเพื่อนเธอเมื่อยามเหงา
ฝากดวงดาวเป็นเพื่อนเมื่อเธอเหนื่อยล้า
ฝากท้องฟ้าใสโอบอ้อมเมื่อเธอเดี่ยวดาย
ฝาก.....ฝากดูแลเธอ"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น