วันนี้ (วันพุธที่ 20 มิถุนายน 2561) เป็นเวทีสำคัญของผู้บริหารฝ่ายพัฒนานิสิตของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เพราะเป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับทิศทางการพัฒนานิสิตในปีการศึกษา 2561 โดยมีวิทยากรจากภายนอกมาให้ความรู้และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน
ก่อนหน้านี้หลายวัน ผมทำหนังสือไปยังคณะทั้ง 20 คณะ เพื่อให้ส่งข้อมูลโครงการหรือกิจกรรมสำคัญๆ ที่ตอบโจทย์การพัฒนานิสิตภายใต้กรอบแนวคิดอันเป็น “ค่านิยม” ของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (MSU FOR ALL : พึ่งได้) โดยจำแนกเป็นกิจกรรมที่จัดโดยคณะ (มหาวิทยาลัยเพื่อนิสิต) และที่จัดโดยองค์กรนิสิต (นิสิตเพื่อนิสิต)
กรณีดังกล่าว ผมกำหนดให้แต่ละคณะคัดเลือกโครงการสำคัญๆ ในการตอบโจทย์ข้างต้น โดยนำตัวอักษรย่ออันเป็นชื่อมหาวิทยาลัยฯ (MSU) มาเป็นโจทย์ คือ
สาระสำคัญที่ให้คณะสังเคราะห์มาก็คือ ชื่อโครงการ วัตถุประสงค์ วันเวลา สถานที่ งบประมาณ ลักษณะกิจกรรม และผลลัพธ์
นี่คือกระบวนการเบื้องต้นที่ผมออกแบบไว้ เพื่อให้แต่ละคณะได้ “ทบทวนตัวเอง” หรือ “ทบทวนแผน” ดีๆ นั่นเอง พร้อมๆ กับการเชื้อเชิญให้แต่ละคณะนำข้อมูลดังกล่าวมาจัดเรียงเป็นฐานข้อมูลสารสนเทศสู่การสื่อสารร่วมกัน หรือแม้แต่นำมาเป็นวัตถุดิบในการเสวนา – แลกเปลี่ยนเรียนรู้ หรือ “โสเหล่” ร่วมกัน
ผมก็เป็นคนประมาณนี้แหละ ชอบที่จะ “ให้งาน” คนอื่นล่งหน้าเสมอ แต่ก็มิใช่คนปะเภทจิกตามให้ได้มาซึ่งข้อมูลอันครบครันเสร็จสรรพ เพราะผมมักจะเปิดกว้างไว้ประมาณว่า “ใครใคร่ส่งก็ส่ง...ใครไม่พร้อม ผมก็รอได้”
แต่สำหรับวันนี้ ในห้วงที่กำลังรอวิทยากร (รศ.ดร.ธนิต ธงทอง) เดินทางมาจากสนามบินฯ (ขอนแก่น) ผมให้ทีมงานเปิดวีดีทัศน์เกี่ยวกับกิจกรรมนิสิตไปพรางๆ เสร็จจากนั้นจึงเข้าสู่กระบวนการด้วยการให้ผู้เข้าร่วมเวทีฯ ที่ส่วนใหญ่คือผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ฝ่ายพัฒนานิสิตจากคณะต่างๆ ได้ทบทวนตัวเองอีกรอบผ่านบัตรคำ
กล่าวคือ – ผมและทีมงานแจกบัตรคำให้ผู้เข้าร่วมเวทีฯ คนละ 2 ใบ
ใบที่ 1 – ให้เขียนสะท้อนผลสำเร็จ-ความล้มเหลวของนโยบายเชิงรุก 4 ประเด็นของการพัฒนานิสิตผ่านกิจกรรมนอกหลักสูตรในปีการศึกษา 2560
ใบที่ 2 - ให้เขียนสะท้อนถึงประเด็น หรือทิศทางที่อยากขับเคลื่อนในปีการศึกษา 2561 ซึ่งอาจเป็นประเด็นเดิมจากปีการศึกษา 2560 ก็ได้ รวมถึงประเด็นอื่นๆ ที่ยังไม่ขับเคลื่อน แต่อยากให้ขับเคลื่อน
ใช่ครับ – ผมยืนยันว่านี่คืออีกหนึ่งในกระบวนการทบทวนแผนพัฒนาในแบบฉบับของผม ซึ่งก่อนนั้นผมทยอยทำมาเป็นระยะๆ บ้างแล้วในเวทีสรุปงาน-มอบงานขององค์การนิสิต - สภานิสิตและสโมสรนิสิต
เอาจริงๆ เลยนะ ประเด็นเหล่านี้ ผมจริงจังและใส่ใจต่อข้อมูลที่จะได้กลับมาเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะนำไปถกคิดร่วมกับเจ้าหน้าที่กองกิจการนิสิตและเจ้าหน้าที่ของและคณะ (ปลายเดือนมิถุนายน) สู่การหารือกับผู้นำนิสิต (ปลายเดือนกรกฎาคม) แล้วกลับมาหลอมรวมอีกครั้งกับทุกภาคส่วน (สิงหาคม) ทั้งที่เป็นผู้บริหาร เจ้าหน้าที่ ผู้นำนิสิตและนิสิต เพื่อประกาศเป็นแผนพัฒนาและยุทธศาสตร์ว่าด้วยการพัฒนานิสิต
นั่นเป็นเจตนารมณ์ หรือเป้าหมายที่ตั้งไว้ และออกแบบเส้นทางของกระบวนการที่เกี่ยวข้องรองรับไว้อย่างกว้างๆ ประมาณนี้
โดยรวมแล้ว ประเด็นพัฒนาเชิงรุก ทั้ง 4 ประเด็นในปีการศึกษา 2560 ยังคงได้รับความสนใจ ทั้งในมิติของการ "ต่อยอด-ยกระดัย" หรือแม้แต่การหวนกลับไปคลี่คลายสะสางหลังจากล้มเหลว หรือยังไม่ประสบกความสำเร็จ นั่นคือ
ซึ่งบัตรคำบางบัตรคำ ได้เขียนอธิบายถึงมูลเหตุของการหยิบยกมากล่าวถึงไว้อย่างน่าสนใจ เช่น การมุ่งสู่ความเข้มแข็ง มุ่งสู่การสร้างการมีส่วนร่วมในวงกว้าง มุ่งสู่การกลับไปกลบหลุมดำ ฯลฯ
ขณะที่ประเด็นความสนใจที่จะขับเคลื่อนในปี 2561 ก็ยังครอบคลุม หรือร้อยรัดอยู่กับประเด็นของปี 2560 รวมถึงประเด็นใหม่ๆ เช่น ผู้สูงอายุ ระบบสุขภาพที่เจาะเน้นไปยังเรื่องสุขภาพจิต (ความเครียด-โรคซึมเศร้า) สติ สมาธิ
หรือแม้แต่เรื่องศิษย์เก่า-ศิษย์ปัจจุบัน ก็เป็นอีกหนึ่งความท้าทายที่ถูกหยิบยกมาพูดถึง
หรือแม้แต่ ประเด็นการขับเคลื่อนเรื่องเครือข่าย (ภายใน-ภายนอก-นานาชาติ) การบูรณาการในแบบสหกิจกรรม (Hard skills & Soft skills) ค่ายอาสาพัฒนาเชิงรุกในมิติเรียนรู้คู่บริการ ทั้งเฉพาะศาสตร์ และสหศาสตร์
ครับ - นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น เป็นแค่การทบทวนย้อนหลังเล็กๆ ผ่านบุคคลหรือกลุ่มคนใน "ระบบและกลไก" ข้อมูลที่ได้มาจึงเป็นเสมือนภาพร่างแบบดิบด่วนกว้างๆ โดยยังไม่หยิบจับเอาทฤษฎีใดๆ มาอธิบายจำกัดความ แต่ก็พร้อมที่จะขยับในยกต่อไป
แน่นอนครับ ส่วนตัวผมนะ ผมไม่ได้ทำงานในแบบวิ่งตามตัวชี้วัดจนลืมความจริงและความสุข แต่ก็พอรู้ว่าบนฐานวัฒนธรรมของที่นี่ควรเริ่มอย่างไร ส่วนเรื่องราวระหว่างทางเป็นเรื่องที่แต่ละส่วนต้องช่วยกันออกแบบเขียนฝันร่วมกัน หรือแม้แต่กำหนดด้วยตนเอง ดังคำที่ผมชอบพูดเสมอว่า "กระบวนการ (อาจ) แตกต่าง แต่เป้าหมายเดียวกัน"
หมายเหตุ ภาพ : พนัส ปรีวาสนา / สุริยะ สอนสุระ
สวัสดีครับ อาจารย์ JJ
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ผมก็ยังยืนยันว่ายัง “งูๆ ปลาๆ” อยู่เลยครับ ยังต้องเรียนรู้อีกมากมายก่ายกอง ครับ แต่ก็ยังศรัทธาต่อการเรียนรู้อยู่ทุกวัน ครับ
ขอบพระคุณครับ