ประวัติบ้านศรีบัว

ประวัติบ้านศรีบัว

          บ้านศรีบัว  ตำบลสร้างถ่อ  อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี  หมู่บ้านนี้เป็นชุมชนขนาดใหญ่ มี 2 หมู่บ้าน  ประมาณ 200 ครัวเรือน  ด้านหลังของหมู่บ้านมีหนองเหล่าหิน เป็นแหล่งน้ำสำคัญที่ช่วยหล่อเลี้ยงผู้คนในชุมชน  รอบ ๆ แหล่งน้ำแห่งนี้ มีใบเสมาหิน  สมัยทวารดีกระจายตัวอย่างแน่นหนาทั้งในบริเวณวัดโนนบ้านเก่าพระเจ้าใหญ่ และในหมู่บ้านศรีบัว

          ประวัติความเป็นมาของชุมชนจากการสัมภาษณ์ (พระครูสังฆรักษ์ (หลวงปู่กาจ กตปุญโญ), 2561) เจ้าอาวาสวัดป่าบ้านเก่าพระเจ้าใหญ่ ตำบลสร้างถ่อ อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี และสอบถามผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้าน ได้ความว่า “บริเวณดงบ้านเก่ามีชาวบ้านส่วนหนึ่งอาศัยอยู่ที่ดงนี้ (ดงบ้านเก่า) อยู่แล้วคาดกันว่าน่าจะเป็นกลุ่มชาวลาวหรือไม่ก็เป็นกลุ่มชาวขอมที่สร้างเสมาหินขึ้น  จนเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 24 คนกลุ่มใหญ่ซึ่งเดินทางมาพร้อมกับกลุ่มพระวอ – พระตา เมื่อครั้งมาสร้างเมืองอุบล ได้เข้ามาอาศัยอยู่ปะปนกันจนกลายเป็นชุมชน เรียกว่าบ้านบาก และบ้านใต้ เมื่อเวลาผ่านไปประมาณปีพุทธศักราช 2437 ได้เกิดโรคห่าขึ้นในหมู่บ้าน ชาวบ้านจึงได้ย้าย เข้ามาบ้านศรีบัว อันเป็นพื้นที่ปัจจุบัน ”

          ส่วนคำว่า “ศรีบัว” สันนิษฐานว่า น่าจะมาจากคำ 2 คำ คือ คำว่า ศรี หมายถึง สิริมงคล, มิ่งขวัญ, ความรุ่งเรือง, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ, มิ่งมงคล และคำว่า บัว อันเป็นสัญลักษณ์ของหนองเหล่าหิน  แหล่งน้ำอันอุดมสมบูรณ์ของชุมชนแห่งนี้

          ปัจจุบันบ้านศรีบัว  หมู่ที่ 11 และ หมู่ที่ 12 ขึ้นกับตำบลสร้างถ่อ  อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี ประชากรในหมู่บ้านส่วนมากประกอบอาชีพเกษตรกรและรับจ้างทั่วไป  โบราณสถานและโบราณวัตถุที่สำคัญในหมู่บ้าน คือ ใบเสมาหินทรายสมัยทวารวดี และพระเจ้าใหญ่ อันเป็นที่เคารพสักการะของชาวอำเภอเขื่องใน และอำเภอใกล้เคียง  มีผู้คนเข้ามาสักการะกราบไหว้อย่างไม่ขาดสาย

          บทความนี้ยังขาดข้อมูลของผู้ใหญ่บ้านคนแรก  และผู้นำชุมชน  หากผู้อ่านท่านใดรู้จักแหล่งข้อมูล  มีข้อมูลเพิ่มเติมหรือเกร็ดเรื่องเล่าในชุมชน จะเป็นความเมตตากับผู้เขียนอย่างยิ่ง  ทั้งนี้ก็เพื่อรวบรวมประวัติศาสตร์ท้องถิ่นให้กับชุมชนบ้านศรีบัว  และชุมชนอื่น ๆ ในอำเภอเขื่องในไปพร้อมกัน