196---บังกาปู (ตอนที่ 11 )

                                               บังกาปู ตอน 11                                                                                 ........ ข้าฯใส่อยู่เป็นประจำออกไปสวมข้อมือเขาแทน เป็นการตอบแทน  ก่อนข้าฯขึ้นรถ ข้าฯบอกให้เขาเก็บรักษาไว้ให้ดี สร้อยนิลศักดิสิทธินี้จะคุ้มครองภัยใด ๆ  ให้   วันหน้าวันหลัง หากข้าฯถูกลอตเตอรี่ที่ 1  จริง ๆข้าฯจะเอาเงินไปแบ่งให้เขาด้วย หรือถ้ามีเงินทอง  ข้าฯจะมาตอบแทน  หากข้าฯจะต้องตายก่อนจะได้ตอบแทนเขา  ข้าฯจะสั่งเสียให้ลูกหลานทำแทน โดยให้ลูกหลานสังเกตสร้อยนิลที่ข้าฯให้เขา ว่า จะต้องตรงกับเส้นคู่กันที่เหมือนกันทุกประการที่ใส่มาไว้ในซองนี้แล้วด้วย  ก่อนข้าฯดับเขาจะจากกัน  ข้าฯกับเขาได้บอกชื่อกันและกัน  เขาบอกว่าเขาชื่อถกล  ทำงานอยู่ที่กรมไปรษณีย์โทรเลขส่วนข้าบอกว่าข้าชื่อ กาปู เป็นขาวเมืองกาปูระ ประเทศ อินเดีย หลังจากนั้นข้าฯนำเงินที่เหลือจากค่ารถที่เขาให้  ไปซื้อลอตเตอรี่และเกิดถูกรางวันที่ 1 ได้เงินหลายแสนบาท  ข้าฯกลับไปหาเขาที่บ้านเขาเพื่อบอกเขาว่าข้าฯถูกลอตเตอรี่รางวันที่ 1 จากการนำเงินที่เขาให้ไปซื้อ  จึงอยากตอบแทนเขาบ้าง  แต่เขาไม่อยู่ทราบว่าไปดูงานเมืองนอกอีกหลายเดือนจึงจะกลับ ข้าฯอยากให้เขากับมือ จึงไม่ได้ฝากไว้กับใคร   หลายเดือนต่อมาข้าฯๆไปหาเขาอีก  ก็พบว่าเขาย้ายบ้านไปที่อื่นแล้ว  ไม่รู้ไปอยู่ที่ใด  ข้าฯจึงหยุดติดตามเขา ไว้ก่อน หลายปีต่อมาข้าฯกลับบ้านที่อินเดีย  จนข้าฯนำเงินส่วนที่จะให้เขาไปสมทบกับเงินของข้าฯ ซื้อเหมืองพลอยแห่งนี้ได้และบริหารงานมีกำไรมากมาเป็นลำดับ เงินส่วนจะให้เขาก็มีมากขึ้นเป็นลำดับเช่นกัน.....( โปรดรออ่านตอน 12 ในตอนต่อไป )