กล่าวปิดงานและบอกต่อท้ายว่า พรุ่งนี้จะมีงานต้อนรับผู้มีบุญคุณของข้าฯอย่างยิ่งใหญ่ให้ทุกคนเตรียมปฏิบัติงานตามที่ได้รับมอบหมายอย่าให้บกพร่องเป็นอันขาด แล้วงานก็ปิดลง คืนนี้ผมกับลูกชายได้รับเกียรติให้พัก ณ ห้องรับรองพิเศษ เป็นห้องที่กว้างนขวางมีเตียงนอนหรู 2 เตียงมีสิ่งของใช้อำนวยความสะดวกและความบันเทิง ทีวีจอแบนใหญ่ กับบาร์เครื่องดื่ม อย่างครบครัน ผมเหนื่อยจากการต้องออกพิสูจน์ตัวอาบังหลายครั้งแถมงานต้อนรับอีกนาน จึงบอกลูกขอนอนก่อ ฝ่ายลูกชายผม ที่ไม่เหน็ดเหนื่อยเท่าไรนัก นอนไม่หลับด้วยคิดถึงแต่ใบหน้าของสาวิตรี ได้แต่เดินไป เดินมา แล้วเดินไปที่บาร์เครื่องดื่มรินบรั่นดีที่มีอยู่ถือแก้วยกขึ้นจิบพลางเดินไปมาอีกหลายรอบ พลัน มีเสียงกริ่งจากโทรศัพท์บนโต๊ะ เขาหยุดเดิน ยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้งก่อน ๆ ก้าวไปหน้าเครื่องโทรศัพท์เครื่องนั้น สงสัยในใจว่าใครกันนะที่โทรมา หรือจะเป็นเจ้าหน้าที่สอบถามว่ามีอะไรขาดตกบกพร่องไหม หรือเป็นไคร เขายังสับสน แต่ก็ยกหูรับ เพราะไม่อยากให้เสียงดังนานรบกวนการนอนของพ่อด้วย ต่อไปนี้จะเป็นเสียงของลูกชายผมทั้งหมด “ ฮัล โหล “ เขากรอกเสียงลงไป เงียบไปพักก่อนจะมีเสียงผู้หญิงตอบมาว่า “ ฮัลโหล พอใจห้องพักไหมคะ “ “ ครับพอใจมาก “ผมตอบไปกลาง ๆหยุดนิดแล้วถามไปอย่างระมัดระวัง “ ขอโทษคุณใครครับ “ เงียบไปพักเช่นกันแล้ว.......โ ปรดรออ่านต่อตอน 18 ในตอนหน้า )
ไม่มีความเห็น