เรื่องราวอันหลากหลาย ในหนึ่งปีการศึกษา เหมือนว่าจะปิดฉากลง แต่แท้จริงละครฉากใหญ่ของชีวิตและงาน..ยังไม่จบลงง่ายๆ บทบาทและหน้าที่ยังมีอยู่ทุกวัน..
เพียงแต่เบาบางลงบ้างเท่านั้น..ด้วยปริมาณงานที่เพิ่มมากขึ้นทุกปี ทั้งๆที่ตั้งใจจะบริหารจัดการให้อยู่ในขอบเขตที่พอดีแล้ว..แต่ปัจจัยที่คุมไม่ได้ทำให้งานถาโถมเข้ามา..ทำให้ต้องเลือกปฏิบัติ ผมไม่ใช้การ “ตั้งรับ” แต่บริหาร “เชิงรุก” ตลอดเวลา..
ถนนสาย “คุณภาพ” ของโรงเรียนขนาดเล็ก ผู้บริหารและครูกำหนดเองได้ โดยใช้สติ (สมาธิ) ปัญญา(ความรู้) เป็นเครื่องนำพา..ใช้ศรัทธานำทาง..และมองงานให้ตลอดแนว..
ผมบอกครูอยู่เสมอ..ไม่มีอะไรได้มาโดยง่าย..ปัญหาและอุปสรรคเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับงาน โดยเฉพาะงานการศึกษา..ท้อได้แต่อย่าถอย..
หวังที่จะเห็นคุณภาพในแต่ละปี..คือเป้าหมายแห่งความสำเร็จ..ครูต้องเผด็จปัญหาให้ได้โดยเร็ว..พุ่งเป้าไปที่การเรียนการสอน..ที่ถูกมองว่า..เป็นหัวใจสำคัญ..
สำหรับผมแล้ว..งานสำคัญเท่ากันหมด..ผมจะไม่ยอมให้นักวิชาการคนไหนมาหลอกผมอีกแล้ว..ผมจึงบริหารจัดการงานการเงินให้ถูกต้อง..พัฒนาสิ่งแวดล้อมให้พร้อมอยู่เสมอ..เพื่อปรับตัวให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงในอนาคต..
ผมกับครู..จึงร่วมมือกันตั้งแต่ต้นปีการศึกษา..ด้วยใจรักและศรัทธาเป็นหนึ่งเดียว..ผมใช้หัวใจและให้ความรัก..ในการบริหาร..คณะครู..ที่ผมเชื่อมั่นว่าศรัทธาในระบบบริหารของผม..ได้ลงเรือลำเดียวกัน..และช่วยกันพาย..ฟันฝ่าพายุที่พัดแรง..
ผมให้โอกาสครูทุกคน..พร้อมๆกับ “น้ำใจ”และสวัสดิการ..ที่ครูยุคใหม่พึงมีพึงได้..นอกเหนือจากการพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้..เพื่อพัฒนาผู้เรียนอย่างต่อเนื่อง...
“การให้” สำหรับครู..เป็นสิ่งที่ผมไม่คาดหวังว่า จะได้สิ่งใดกลับคืนมา..แต่งานที่ครูทำอย่างเต็มที่เต็มเวลา..บังเกิดผลงอกเงยที่ตัวเด็กแน่นอนอยู่แล้ว..
“การให้” สำหรับผม..คือ..ความสุข..ที่มีงานทำ แม้จะต้องทำในองค์กรเล็กๆ ที่ไม่มีอาคารโดดเด่นอลังการ..แต่ผมก็รักที่จะทำและสร้างสรรค์ อย่างภาคภูมิใจ งานช่วยสอนผม..ให้รักในสิ่งที่ผมมี..
ข้าราชการครู..มีศักดิ์ศรีอยู่ในตัวตน..อย่าได้หวังผลจาก “การให้” อาจจะไม่ได้สิ่งใดเลย..เพียงแค่..ส่งเด็กถึงฝั่งอย่างมีพัฒนาการ..ก็เพียงพอแล้ว..
หนึ่งปี..การศึกษา..จึงเหมือนมีสัญญาผูกพัน..ว่าอย่าลืมการให้ ให้หัวใจกับการบริหารจัดการ..คอยกระตุ้นต่อมวิริยอุตสาหะ ทำยังไงก็ได้ให้เป็นคนขยันอยู่เสมอ อดทนและทำในสิ่งที่ถูกต้อง..ท่องและปฏิบัติให้ได้..
เมื่อได้กัลยาณมิตรกับครู..ผลดีนำสู่ตัวเด็ก เลยไปถึงผู้ปกครอง..เหมือนสายน้ำไหลรินไปด้วยกัน..อย่างสวยงาม..ราบเรียบ ไม่มีคลื่นรบกวนให้เสียเวลา..
การจัดการศึกษา..ในรอบปี..จึงต้องมีการบันทึกทบทวน..ให้เห็นแง่มุมที่จะช่วยสร้างพลังใจเชิงบวก..เพื่อที่จะก้าวต่อไป..ในปีการศึกษาใหม่ที่จะมาถึง...
ผมจึงไม่เคยลืมเลือนในสิ่งที่เป็นมงคลชีวิต..ที่ผมได้รับในรอบปีการศึกษาที่ผ่านมา..จากการให้เช่นเดียวกัน..ที่ช่วยสานฝันให้ผมไม่ต้องโดดเดี่ยว..อีกต่อไป..
สิงหาคม ๒๕๖๐..พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร..ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ผู้แทนพระองค์มอบกระเช้าของขวัญและเสื้อพระราชทาน..มอบให้ผม..ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม ในพระมหากรูณาธิคุณหาที่สุดมิได้..
ธันวาคม ๒๕๖๐..ธนาคารออมสิน อนุมัติวงเงินงบประมาณ ๑.๘๐๐,๐๐๐ บาท ให้สร้างอาคารเรียนหลังใหม่ ให้แล้วเสร็จโดยเร็ว ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง..
ตลอดปีการศึกษา..คุณบุญชู ลิ่มอติบูลย์ บริจาคเงินสนับสนุนการจ้างครูพิเศษช่วยสอน และต่อเติมห้องเรียน พร้อมทั้งสร้างห้องน้ำให้ครู..คุณบูญชู คือผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ..ของหนองผือ..
มีนาคม ๒๕๖๑..ชุมชนและผู้ปกครอง..ร่วมด้วยช่วยกันจัดผ้าป่าการศึกษา เงินบริจาคทั้งหมดจะนำไปสร้างห้องน้ำห้องส้วมนักเรียน สำหรับอาคารเรียนหลังใหม่..ธารน้ำใจครั้งนี้..ประทับใจไม่ลืมเลือน
ที่สุดแห่งปี..ยกความดีให้นักเรียนชั้น ป.๖..ที่เป็นตัวแทน..ความกตัญญูกตเวที..ตอบแทนความมุ่งมั่นทุ่มเท..ของคณะครู..ทำคะแนนโอเน็ตสูงกว่าระดับประเทศ..
ผมมีกำลังใจ และตระหนักแล้ว..ที่ผ่านมาและเส้นทางข้างหน้า..คำว่า..ให้..ไม่สิ้นสุด จริงๆ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๘ มีนาคม ๒๕๖๑
-สวัสดีครับ
-ผลงานที่ออกมาชื่นใจเสมอนะครับ
-วันก่อนผมไปร่วมกิจกรรมของโรงเรียนบ้านใหม่เขานิยม
-มีนักเรียนจบชั้นอนุบาล 3 3 คน ออกไปเรียนต่างจังหวัด 1 คน คงเหลือเด็ก ป.1 ปีหน้า 2 คน
-ส่วนเด็กๆ สมาชิกยุวเกษตรกรจบ ป.6 ไป 16 คน ปีนี้ทาง ผอ.บอกว่าเด็กมีน้อยลงกว่าเดิม
-เป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่มีการจัดการเรียนการสอนดีมากๆ ครับ
-ไม่แพ้โรงเรียนใหญ่ๆ
-รู้สึกปลื้มใจกับกิจกรรมความสามัคคีของ"บวร"ครับ