ยลมัณฑะเลย์(หมู่บ้านมิงกุน:ตอนที่1)

มิงกะลาบา ~มัณฑะเลย์ . เช้าวันอาทิตย์ที่ 25. กุมภาพันธ์ 2561 วันนี้พวกเราจะไปยลมัณฑะเลย์เมืองที่เปี่ยมด้วยเสน่หาของเมียนมา

>>ประเทศที่เคยเป็นเมืองขึ้นอังกฤษแต่กลับรักษาตัวตนเอาไว้ได้จนทุกวันนี้  มีระบบอนามัยที่ไม่อิงกับองค์การอนามัยโลก
คนหนุ่มสาวยังนุ่งโลงจี (โสร่ง) ประแป้งทานาคา (แถมกินหมากกันเป็นว่าเล่น)  ผู้คนศรัทธาศาสนาพุทธสุดๆ แต่เค้าไม่ได้ยึดติดกับพระสงฆ์มากเท่าไหร่  วัด คือศูนย์กลาง ผู้คนนิยมมาวัดมากกว่าไปเดินห้างฯ  เครือข่ายโทรศัพท์มือถือเร็วแรง 3G, 4G ฉิวเลย แต่ถนน ไฟฟ้า ประปา นี่ยังไม่เสร็จดีนะ<<

ตื่นเช้าเมื่อเสียงมือถือปลุก 05.30 น. อาบน้ำแต่งตัว ตื่นเต้นมากที่จะได้แต่งตัวไปเข้าวัดและเพื่อให้กลมกลืนกับชาวเมียนมา เตรียมโสร่งปาเต๊ะ เสื้อมาเรียบร้อย เราสองคนเต็มที่กับการแต่งตัว ลงมาทานอาหารเช้าก็เห็นคณะที่มานุ่งซิ่นเกือบทุกคน(เขาเตรียมกันมาค่ะ)

อาหารเช้าอร่อยค่ะ อาหารพื้นเมืองมีฝรั่งปนมานิดหน่อย เช่น ขนมปัง ไส้กรอก ไข่    พนักงานบริการน่ารักมาก อัธยาศรัยน่ารักค่ะ   อิ่มแล้ว ออกมาถ่ายรูปเล่น ตื่นเต้นได้นุ่งโสร่ง มีร่มด้วย(ซื้อไว้เมื่อวานตอนเย็น) ตั้งใจไว้กางแดด (งานนี้งดหมวกค่ะ)

07.30 น. ไปเที่ยวหมู่บ้านมิงกุน ที่นี่มีสิ่งสำคัญอยู่ที่นี่ 4 อย่าง(ทั้งหมดที่มัณฑะเลย์มีสิ่งสำคัญ 5 อย่าง) ได้แก่  เจดีย์ใหญ่ สิงโตใหญ่ ระฆังใหญ่ เจ้าอาวาสใหญ่ ส่วนพระใหญ่(พระมหามัยมุนี) อยูที่มัณฑะเลย์
07.40 น. ถึงแม่น้ำอิรวดีแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของชาวเมียนมา  08.00 น. ลงเรือสังเกตราวเกาะลงเรือ (ช่างคิดเนอะ) ใช้คนเป็นเสาหลักเพื่อ ลงเรือล่องแม่น้ำอิรวดี ซี่งเป็นแม่น้ำที่กว้างใหญ่ที่สุดของเมียนมา

 ระหว่างทางจะเห็นหมู่บ้านที่มีลักษณะ "กึ่งบ้านกึ่งแพ" เนื่องจากระดับน้ำอิรวดีในแต่ละฤดูกาลจะมีความแตกต่างกันมาก  ริมฝั่งน้ำมีธรรมชาติที่ยังสมบูรณ์ และบรรยากาศบนเรือทุกคนชื่นมื่น  ถ่ายรูปกันสนุกสนาน ร่มแดง กลายเป็นสิ่งที่แย่งกันถ่ายรูป 

มิตรภาพดี ๆ มีอยู่ทุกที่❤
#ชาวพม่าสอนวิธีนุ่งโสร่ง
>> ภาพ(ซ้ายมือ)และภาพขวามือ จะมีความต่างที่มัคคุเทศกฺ์ท้องถิ่นบอกภาพซ้ายนุ่งแบบผู้หญิง ที่ถูกต้องชายเมียนมาต้องนุ่งแบบภาพขวาค่ะ<<  ชุดเมียนมาเราเรียก “โสร่ง” หรือ ปะโซ หรือ ลองจี ถึงเราจะนุ่งชุดแต่งกายพวกนี้อย่างไร คนเมียนมาเค้าก็ดูออกว่า เราไม่ใช่คนท้องถิ่น เพราะนุ่งอย่างไรก็ไม่เหมือนค่ะ
...>>มัคคุเทศก์ท้องถิ่นเมียนมาสอนว่า เวลาผู้ชายจะนุ่งโสร่ง จะเริ่มด้วยการคลี่ผ้าออกไปทางซ้ายและขวาให้เท่าๆ กัน จากนั้นค่อยพับตรงกลางทั้งสองด้านให้เท่าๆ กันอีก แล้วก็ขมวดปมตรงกลาง เสร็จจึงเหน็บชายผ้าตรงกลางพุง เสียบเก็บเข้าไป ไม่ให้เหลือโผล่ออกมามาก เหลือให้เป็นปมเล็กน้อยพองาม อย่างนี้เรียกว่าเป็นการนุ่งผ้าแบบผู้ใหญ่ที่สุภาพ(แต่คนไทยขาดความมั่นใจยังต้องใช้เข็มขัด )<

ขณะล่องเรือชมธรรมชาติ  บนเรือมีการชงชานมให้พวกเราด้วย ลักษณะชาเป็นซองสีเขียว "Royal Myanmar Teamix"

☕ขอแนะนำชาพม่าอร่อยที่สุด เคล็ดลับการชง. ใส่น้ำให้น้อยคนไปทางเดียวกันจากก้นแก้วทำให้เกิดฟองนุ่มอร่อยที่สุดค่ะแนะนำค่ะเที่ยวพม่าต้องซื้อเป็นของฝากนะคะ

ใกล้ถึงที่หมายแล้วมองขึ้นไปบนฝั่งจะเห็นเจดีย์มินกุงหรือเจดีย์ใหญ่ที่ยังสร้างไม่เสร็จ และบนฝั่งจะเห็นแท๊กซี่เป็นเกวียนเทียมวัว และรถสามล้อเครื่อง ไว้บริการนักท่องเที่ยวเพราะระยะทางที่จะไปชมสถานที่สำคัญระยะทางร่วม 2 กิโลเมตร 

ลงจากเรือขึ้นรถสามล้อเครื่องหน้าตารถเหมือนสกายแลบ ไปสู่สถานที่ที่สำคัญ โดยนั่งรถคันละ 9 คน คนขับซิ่งมาก ผู้โดยสารหัวใจแทบวาย ตื่นเต้นตลอดเวลา 

ถึงแล้วค่ะ ....สถานที่แรกที่เราจะไปชมคือ "ทัชมาฮาลแห่งลุ่มอิรวดี"  ตามมาค่ะ........(หมู่บ้านมิงกุง ตอนที่ 2)