๖๘๒. ลูกเสือสำรอง..กับฐานการเรียนรู้ในโรงเรียน

        เดือนนี้..เมื่อปีที่แล้ว โรงเรียนจัดค่ายลูกเสือสำรอง..โดยเน้นกิจกรรมการเดินทางไกล ให้นักเรียนชั้น ป.๑ – ๔ ได้ร่วมกิจกรรม ในระหว่างทางที่เดินนั้น ครูฝึกได้จัดฐานการเรียนรู้ มีพี่นักเรียน ป.๕ – ๖ ที่เป็นลูกเสือสามัญ..เป็นพี่เลี้ยง..

        ผลการจัดกิจกรรม..ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี ประเมินจากความพึงพอใจของนักเรียน..อาจเป็นเพราะว่าโรงเรียนไม่เคยจัดมาก่อนก็เป็นได้..

        ที่ดำเนินการมาได้ ก็เพราะมีครูผู้เชี่ยวชาญการฝึกอบรม มีความรู้เรื่องฐานและการสร้างค่าย..ที่เป็นเครื่องมือสำคัญของกิจกรรมลูกเสือ...

        วันนี้..กิจกรรมวนมาอีกครั้ง ครูผู้เป็นหัวหน้าโครงการฯ ของดกิจกรรมการเดินทางไกล เพราะอากาศไม่เอื้ออำนวย และการเดินผ่านป่าและดงอ้อยในช่วงนี้ น่าเป็นห่วงสุขภาพของนักเรียน..ที่ต้องเตรียมตัวสอบปลายปี

        นับเป็นช่วงเวลาที่ดี ที่โรงเรียนมีคณะทำงานด้านลูกเสือโดยตรง มีทั้งวุฒิภาวะและทักษะการสอน..ผมจึงมอบหมายให้วางแผนจัดกิจกรรมและแบ่งฐาน..ภายในบริเวณโรงเรียน เน้นความรู้ควบคู่นันทนาการ..ให้นักเรียนได้ประทับใจอีกครั้ง...

        ครูฝึกมีความพร้อมมากกว่าปีที่แล้ว..เพราะได้ครูต้น..ทศพร หงส์โต..ครูวิชาเอกพลศึกษามาช่วย ครูหนึ่ง..จงจิต ปรัชญพฤทธิ์ ซึ่งเป็นหัวหน้าทีม..

        ครูสาวอีกสองคน..ก็มีความรู้ความสามารถ ผ่านการฝึกอบรมมาแล้ว คือ ครูฝน กนิษฐา แซ่ลิ้ม  และครูขวัญ..ขวัญจิรา แตงทอง..มาร่วมด้วยช่วยกันเป็นคณะทำงาน...

        ผมสังเกตกิจกรรมมีความหลากหลายและมีความสนุกครื้นเครงมากกว่าปีที่แล้ว ถึงแม้บริเวณโรงเรียนจะชื้นแฉะไปสักนิด เพราะเมื่อวานฝนตกหนัก แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคมากมายนัก

        เริ่มตั้งแต่..ลอดซุ้มเสือ..แบบฮาๆ พออออกมาก็โดนพี่แต่งแต้มสีสันที่ใบหน้า จนกลายเป็นตัวตลก..แต่บางคนก็ดูน่ารักไปอีกแบบ..

        ในทุกฐานการเรียนรู้..จะมีเสียงเพลงประกอบท่าทางในการนำเข้าสู่บทเรียน ไม่เว้นแม้กระทั่งฐานปฐมพยาบาลและการผูกเงื่อนแบบต่างๆ..

        ฐานการเรียนรู้ที่เร้าใจลูกเสือสำรองแบบสุดๆ คือฐานไต่บันไดลิง..ทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่าไม่สูงและไม่เสียว..แต่พอปีนป่ายขึ้นไป..รู้สึกว่าเสียวและขาสั่นๆชอบกล

        ผมก็เพิ่งสังเกตพบในวันนี้เอง..ว่าในบริเวณรอบรั้วโรงเรียนเล็กๆของผม มีความพร้อมในการจัดค่ายอยู่เหมือนกัน..ด้านหลังมีสวนสุขภาพและสนามเด็กเล่น ด้านหน้าเป็นศาลาและสนามกีฬากว้างใหญ่ มีต้นไม้ให้ร่มเงา..เวลาลูกเสือเดินไปเปลี่ยนฐานการเรียนรู้..จึงมองดูดีแบบครบวงจรกันเลยทีเดียว

        ความรู้และประสบการณ์ที่นักเรียนได้รับ ผสมผสานความบันเทิง โดยครูดูแลอาหารว่างให้ในช่วงสาย ขนมและน้ำส้มแก้กระหาย ทำให้นักเรียนสดชื่น และพร้อมสำหรับการเรียนรู้ในทุกรายการ..

        ผมรู้สึกชื่นชมและภูมิใจ..ที่ครูฝึก..ที่เป็นคณะทำงานทุกคน ร่วมมือกันจัดฐานในวันนี้ที่มีความหลากหลาย ไม่จำเป็นต้องจัดหลายวัน ก็สามารถบูรณาการได้ในหลายมิติ ที่พี่กับน้อง..ได้ปฎิสัมพันธ์ ได้ทำงานร่วมกัน ฝึกการแก้ปัญหา กล้าแสดงออก ฝึกการฟัง พูดและคิดวิเคราะห์ในแต่ละสถานการณ์..

        วิชาลูกเสือ..จึงยิ่งใหญ่อยู่ได้ตลอดมาอย่างยาวนาน..เช่นเดียวกับโรงเรียนเล็กๆ ก็สามารถเติบโตได้..โดยประยุกต์ใช้ทักษะพื้นฐานด้านลูกเสือ..เป็นแกนด้านคุณธรรม..นำความซื่อสัตย์และวินัยให้เกิดขึ้นในตัวนักเรียน..

        วันนี้..ผมจึงได้ค้นพบกิจกรรมดีๆมากมายในรายวิชาลูกเสือ..แต่ก็มีข้อสังเกตในแบบฉบับของครูโบราณ ที่ผ่านการฝึกลูกเสือแบบเก่ามา..ครั้งสุดท้ายแทบจะจำไม่ได้แล้ว...

        ครูฝึกก็มักจะให้ร้องเพลง..ที่จำได้ขึ้นใจ ประมาณว่า..”ลูกเสือเขาไม่จับมือขวา...” และ “อยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน...” ตลอดจน..”..ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี หากว่าใครไม่มีชาตินี้เอาดีไม่ได้...”

        วันนี้..ได้ยินเด็กๆร้องพร้อมด้วยท่าทางประกอบ..”ไก่ย่างถูกเผา..ไก่ย่างถูกเผา....” เด็กสมัยนี้ช่างปรีชาสามารถจริงๆ...นึกว่า..จะมีแต่ครูปรีชาอย่างเดียว....

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๘  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๑