หนังสือ ศาสตร์และศิลป์ของการสอน (๑) สื่อภาพใหญ่ว่า O กับ E ใน OLE (Objective, Learning Experience, Evaluation) เป็นสิ่งเดียวกัน ไม่ใช่แยกกันอย่างที่เข้าใจผิดกันมานาน
O เป็นภาพเชิงนามธรรม ต้องการภาพที่ชัดเจนเป็นรูปธรรมจับต้องได้ คือ E ที่เขียนเป็นตารางหรือ rubric บอกว่าผลลัพธ์การเรียนรู้ที่คาดหวังมีกี่ด้าน แต่ละด้านมีระดับความเข้มข้นอย่างไร แล้วทั้งครูและศิษย์ใช้เป็นแนวทางของการเรียนการสอน
L ยุคศตวรรษที่ ๒๑ ต้องเป็น activity-based learning ตามด้วย reflection ซึ่งสามารถหยิบเอาประเด็นจาก E rubric มาทำ reflection ได้ และในช่วง L มีการนำเอา E rubric มาใช้ตรวจสอบติดตามผลการเรียนรู้ ที่เรียกว่า formative assessment สำหรับครูใช้ผลของ FA ในการให้ constructive feedback แก่ศิษย์ทั้งชั้น และเป็นรายคน
E ตัวสุดท้ายใน OELE คือ summative evaluation เพื่อบอกว่านักเรียนแต่ละคนบรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้หรือไม่ บรรลุในระดับใด
ตามอุดมกาณ์ของการศึกษาในศตวรรษที่ ๒๑ นักเรียนทุกคนต้องบรรลุในระดับ mastery และต้องไม่ใช่แค่บรรลุผลลัพธ์ด้านวิชาเท่านั้น ต้องบรรลุผลลัพธ์การเรียนรู้ ครบทั้ง ๔ หมวดคือ ด้านการเรียนรู้ตลอดชีวิต ด้านความรู้ ด้านสมรรถนะ และด้านบุคลิกหรือคุณลักษณะ
วิจารณ์ พานิช
๘ ม.ค. ๖๑
ไม่มีความเห็น