"ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น" ... (ความงามของศิลปะ)

รายวิชา "นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา" ถือเป็นวิชาชีพครูบังคับหลัก
ที่อาจารย์ในหลักสูตรเทคโนโลยีการศึกษาทุกคนต้องสอนเป็น สอนได้ดีที่สุด

วิชานี้เป็นวิชาว่าด้วย การออกแบบและผลิตสื่อการสอน
อันเป็นมาตรฐานที่ ๘ ของคุรุสภาในวิชาชีพครู

ภาคเรียนที่ ๒/๒๕๖๐ นี้ ได้มีโอกาสได้สอนนักศึกษาเอกศิลปศึกษา
ว่าที่คุณครูศิลปะประจำโรงเรียนในอนาคต

ซึ่งแน่นอนว่า ถ้าหากเรานึกภาพนักศึกษาศิลปะให้ดี ๆ
เสื้อผ้าหน้าผมจะมาเป็นสัญลักษณ์สำคัญก่อน

แนวทางกระเซอะกระเซิง แต่งกายอิสระเสรี ไม่คำนึงถึงกฎระเบียบของสังคมเท่าไหร่
แต่ความคิดสร้างสรรค์เต็มเปี่ยมหมดทุกคน

เมื่อครูจะต้องเป็นต้นแบบของเด็ก ๆ ในอนาคต
ครูของครูอย่างผมจึงต้องจัดการวางระบบระเบียบข้อตกลงก่อนเรียนไว้ทั้งหมด
เพื่อประโยชน์ในการบริหารการสอนได้ง่ายขึ้น และไม่ตะขิดตะขวงใจ

เรียกง่าย ๆ ว่า จะต้องเอาให้อยู่ แต่งกายคือ นักศึกษาครู
แต่ความคิดยังคงเน้นเชิงสร้างสรรค์เช่นเคย
เพราะนักสร้างสื่อ ย่อมต้องการคนแบบนี้อยู่แล้ว

โดยปกติ ชิ้นงานที่จะมอบหมายให้นักศึกษาที่มาเรียนวิชานี้ทำ เช่น
การเขียน Mind Map, การผนึกภาพด้วยกาวยางน้ำ, การวาดการ์ตูน,
การเขียนอักษรหัวตัดด้วยปากกาสปีดบอล, การออกแบบไฟล์นำเสนอเนื้อหา เป็นต้น

แต่เมื่อทราบว่า จะต้องสอนนักศึกษาเอกศิลปศึกษา
ชิ้นงานที่พิเศษกว่าเอกอื่น ต้องสอดคล้องกับสิ่งเขาพวกเขาถนัดและเป็น

ภาคเรียนนี้จึงได้มอบหมายงานพิเศษที่ว่านี้เข้าไป ได้แก่

"การเขียน/วาดรูปที่สร้างแรงบันดาลใจ"

โดยพยายามกำหนดโจทย์ง่าย ๆ ว่า

รูปที่วาดหรือเขียนนั้น คือ รูปที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่นด้วย
เมื่อได้เห็นภาพ และ ข้อความ/ประโยคที่สร้างแรงบันดาลใจ

สั่งงานไว้ตั้งแต่ปลายปี ๒๕๖๐ และต้นปี ๒๕๖๑ คือ วันนี้ คือ วันกำหนดส่ง

บอกเลยว่า รู้สึกมีความสุขมากเมื่อเห็นผลงาน/ชิ้นงานที่ได้รับมา

นักศึกษาเขียน/วาดมาจากความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองจริง ๆ
แสดงความเป็นตัวตนสูง ชอบอะไร รักอะไร ก็จะวาดออกมาแบบนั้น

บางคนวาดรูปในหลวง
บางคนวาดรูปหลวงปู่แหวน
บางคนวาดรูปพี่ตูน บอดี้แสลม (ที่กำลังดัง)
บางคนวาดรูปปู่และย่าของตัวเอง
บางคนวาดรูปแม่ของตัวเอง
บางคนวาดรูปดาราเกาหลีที่ตัวเองชื่นชอบ

ฯลฯ

นักศึกษามี ๕๐ กว่าคน ก็มีงาน ๕๐ กว่าชิ้น

ต้องบอกว่า ตัวเองเป็นชอบดูและหลงรักงานศิลปะพอสมควร
เห็นแล้วจะมีความสุข ถึงแม้จะไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้เลยสักนิดก็ตาม

ผมรู้ว่า เด็กศิลปะมีความเพียรมากมายแค่ไหน
กว่าพวกเขาจะวาดรูปพวกนี้เอามาส่งผมได้

บางคนก็อาจจะไม่ได้นอนทั้งคืน
เพื่อวาดรูปมาส่ง ซึ่งก็เป็นปกติของเด็กไทย
คือ กำหนดส่งเมื่อไหร่ คืนนั้นทั้งคืนก็จะไม่ได้นอน

เรียกว่า ใช้เวลาเป็นแรงกดดัน ให้งานเสร็จ

คิดถึงคำพูดของศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ที่ว่า

"ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น”

(Ars longa, vita brevis)

ผมเห็นความงามของมันครับ .. ศิลปะ
และก็ผมก็เห็นความงามของนักศึกษา
ว่าที่คุณครูเหล่านี้เช่นกัน

บุญรักษา ครับ ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น#นักศึกษาเอกศิลปศึกษา#นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา#สื่อการสอน#การออกแบบ#ภาพวาด

หมายเลขบันทึก: 643787เขียนเมื่อ 4 มกราคม 2018 23:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม 2018 23:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน