อาชีพชาวบ้าน_๐๐๑ : เข็นปลาหมึกขายหน้า ม.ใหม่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

เคยเขียนบันทึกคำแนะนำของ ฯพณฯ องคมนตรี นพ.เกษม วัฒนชัย เกี่ยวกับการขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่เยาวชนในสถานศึกษาไว้ที่นี่  ท่านแนะนำว่า ให้ทำ ๕ ขั้นตอนดังภาพ

ขั้นแรกเลยคือให้เยาวชนทำงานหาเงินด้วยตนเอง ท่านบอกว่า คนจะเห็นคุณค่าของเงิน ก็ต่อเมื่อได้ทดลองหาเงินด้วยตนเอง ... ผมจึงตั้งใจว่า น่าจะจัดการความรู้ภาคปฏิบัติจากอาชีพใกล้ตัว ในบริเวณที่นิสิตจะสามารถเห็นได้ด้วยตนเอง หวังในใจว่า นิสิตที่สนใจศึกษาและนำมาทดลองทำดู

วันที่ ๘ ธันวาคม ๒๕๖๐ เวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น.  ผมไปทานก๋วยเตี๋ยวเป็นมื้อเย็น แต่เห็นแม่ค้าขายปลาหมึกย่างข้างถนนหน้า มมส.ใหม่ จึงเข้าไปอุดหนุน ๒ ไม้ๆ ละ ๑๐ บาท โอกาสดีได้เรียนรู้สนทนา ขออนุญาตถ่ายภาพ และนำมาแบ่งปันครับ

เข้าใจว่าคงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก ทุกคนรู้จักดีว่าเรากำลังพูดถึงปลาหมึกย่าง แต่คงไม่คิดว่า รายได้จะดีถึงวันละ ๒,๐๐๐ บาท (หลังหักลบต้นทุน) เวลาขายตั้งแต่ ๔ หรือ ๕ โมงเย็น ถึง ๖ ทุ่ม  แต่รวมเวลาไปตลาด(โลตัส) และเวลาเคลียร์งานล้างจานภาชนะอยู่ที่ราว ๆ ๘ ชั่วโมงต่อวัน แต่รายได้มากกว่า อาจารย์ดอกเตอร์ ๒ เท่า เชียวครับ...

ผมชิมแล้ว สะอาดดี อร่อยจังครับ ตำแหน่งแลนดิ้งอยู่หน้าเซเว่นอิเลเว่นเยื้องสนามบอล เซเว่นฯ แห่งที่สอง ใครอยากลองเชิญครับ ... กินบ่อย ๆ ไม่ดี คอเรสเตอรอลเยอะ แต่นานที ก็แฮปปี้ บ่มีปัญหาดอก...

[คุณมะเดื่อ]

อาชีพค้าขาย  เป็นนายตัวเอง

เหนื่อยตัว  แต่สบายใจ

หากรู้จักกิน  รู้จักใช้...แล้วไซร้ !

มนุษย์เงินเดือนอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ ...

ชิดซ้ายตกคูไปเลยจ้าา