การให้ความคุ้มครองแก่สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาภายใต้ TRIPs

มารู้กันนะกับมาตรฐานของTRIPs

           ความตกลง TRIPs มีวัตถุประสงค์ที่จะลดเลือนการบิดเบือนและลดสิ่งขัดขวางในทางการค้าระหว่างประเทศ  เพื่อส่งเสริมให้สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาได้มีการคุ้มครองที่มีประสิทธิภาพเพียงพอตลอดจนเพื่อเป็นหลักประกันว่าจะมีมาตรการแลพกระบวนการบังคับแก่สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาเพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคแก่การค้าโดยชอบด้วยกฎหมาย[1]          ความตกลง TRIPs  นั้นให้ประเทศสมาชิกมีพันธกรณีที่จะดำเนินการให้มีบทบัญญัติของความตกลง TRIPs นี้มีผงบังคับใช้ในประเทศของตน[2]  คือประเทศสมาชิกของ TRIPs ต้องให้ความคุ้มครองแก่สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาแก่คนชาติของตน  และคนชาติของสมาชิกอื่นๆด้วย  ในส่วนของการให้ความคุ้มครองแก่คนชาติของสมาชิกอื่นๆนั้นต้องใช้หลักการปฏิบัติเยี่ยงคนชาติ (NT) คือ การให้การปฏิบัติที่ไม่ด้อยไปกว่าที่ได้ปฏิบัติแก่คนชาติของตน[3]  และจะต้องใช้หลักการปฏิบัติเยี่ยงชาติที่ได้รับการอนุเคราะห์ยิ่ง (MFN) ด้วย  โดยการให้การปฏิบัติแก่คนชาติของสมาชิกอื่นไม่น้อยกว่าที่ให้ต่อคนชาติของรัฐสมาชิกด้วยกันเอง  โดยการปฏิบัตินี้จะต้องให้ทันที และไม่มีเงื่อนไขใดๆ[4]           มาตรฐานการคุ้มครองของ TRIPs นั้นมีอยู่ด้วยกัน   8   เรื่อง   คือ1.ลิขสิทธิ์และสิทธิข้างเคียง   คือ ประเทศสมาชิกต้องให้ความคุ้มครองลิขสิทธิ์ตามอนุสัญญากรุงเบิร์น   และขยายสิทธิแต่เพียงผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์ให้ครอบคลุมถึงการเช่า   ตลอดจนให้ความคุ้มครองสิทธิข้างเคียงแก่นักแสดง   ตามอนุสัญญากรุงโรม2.เครื่องหมายการค้า   ประเทศสมาชิกจะต้องให้ความคุ้มครองแก่เครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการ3.สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ ประเทศสมาชิกต้องมีบทบัญญัติเพื่อป้องกันมิให้มีการใช้สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ในลักษณะที่ทำให้สาธารณชนหลงผิด   รวมถึงการป้องกันมิให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมทางการค้า4.การออกแบบอุตสาหกรรม ประเทศสมาชิกต้องให้ความคุ้มครองแก่การออกแบบอุตสาหกรรมด้วย5.สิทธิบัตร ประเทศสมาชิกจะต้องให้ความคุ้มครองสิทธิบัตรแก่สิ่งประดิษฐ์ใดๆไม่ว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์หรือกรรมวิธีในทุกสาขาเทคโนโลยีหากสิ่งประดิษฐ์นั้นใหม่ มีขั้นตอนการประดิษฐ์ที่สูงขึ้น สามารถนำไปประยุกต์ในทางอุตสาหกรรมได้6.การออกแบบผังภูมิของวงจรรวม ประเทศสมาชิกต้องให้ความคุ้มครองแก่การออกแบบผังภูมิของวงจรรวมให้สอดคล้องกับอนุสัญญาวอชิงตัน7.การคุ้มครองข้อสนเทศที่ไม่เปิดเผย   ประเทศสมาชิกต้องให้ความคุ้มครองแก่ข้อสนเทศที่ไม่เปิดเผยหากข้อสนเทศนั้นเป็นความลับที่มีคุณค่าในเชิงพาณิชย์และได้รับการักษาไว้เยี่ยงความลับ8.การควบคุมการปฏิบัติที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการแข่งขันในการอนุญาตให้ใช้สิทธิตามสัญญา                ข้อสังเกตก็คือ ในความตกลง TRIPs เป็นเพียงมาตรฐานขั้นต่ำเท่านั้นประเทศสมาชิกอาจออกกฎหมายภายในคุ้มครองมากกว่าก็ได้   

---

[1] คำปรารภในความตกลง TRIPs

[2] TRIPs ,Article 1

[3] TRIPs, Ariticle 3

[4] TRIPs, Article  4