พ่อครับ...
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา พ่อยุ่งกับเรื่องรับปริญญาของพี่ปอ นั่นเท่ากับว่าผมต้องโดดเดี่ยวบ่อยครั้ง พ่อจะกลับทีแต่ละวันก็ดึกอยู่แล้ว แต่วันที่พี่ปอซ้อมรับปริญญาพ่อก็กลับดึก วันจริงก็ยิ่งดึกมากขึ้น...
พ่อครับ...พี่ปอจบแล้ว พี่ปอจะกลับมาอยู่บ้านเราไหมครับ
ผมสังเกตุว่า ยิ่งพี่ปอจบก็ดูเหมือนพี่ปอจะไม่ค่อยกลับบ้านเลย ผมคิดถึงพี่ปอเหมือนตอนที่พี่ปอกลับมาอุ้มผมแล้วหอมที่หัวผมพร้อมพูดว่า คิดถึงจังเยย คิดถึงจังเยยย...
ผมมารู้อีกทีว่าพี่ปอตัดสินใจเรียนต่อ นั่นเป็นสาเหตุที่พี่ปอต้องเรียนหนักจนไม่มีเวลากลับเสาร์อาทิตย์เหมือนก่อน พี่ปอเล่าให้พ่อฟังอยู่เสมอว่า วันเสาร์ต้องไปเลี้ยงวัว ผมก็ไม่เข้าใจอยู่นั่นแล่ะว่า ทำไมพี่ปอต้องไปเลี้ยงวัว พี่ปอควรจะกลับมาเลี้ยงผมมากกว่าไม่ใช่หรือ
หรือว่าพี่ปอลิมหมาน้อยตัวนี้ที่เคยบอกว่าเป็นน้องที่น่ารักของพี่ปอ พี่ปอไปหลงรักเจ้าวัวหนังหนาคอย่น ที่วันๆไม่เห็นทำประโยชน์อะไร เอาแค่ทำตัวน่ารักอย่างผมก็มีน้อยเต็มที
พ่อครับ...
ผมคิดถึงพี่ปอ พี่ปอไม่เคยดุผมเหมือนพ่อกับแม่ พี่ปอใจดี
ผมไม่ได้บอกว่าพ่อแม่ใจร้ายนะ ถึงยังไงผมก็รักพ่อ รักทุกๆคน
เพราะเราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน
.......................
อย่างนี้ต้องหาเพือนมาอยู่ด้วยอีกสักตัวนะจ๊ะคุณพิชัย
เจ้าตัวเล็กจะได้มีเพื่อน หายเหงาแน่ ๆ
นั่งรออย่างมีความหวังต่อไปนะเจ้าท้อฟฟี่
ท๊อฟฟี่โชคดีมากเลยนะครับที่ได้อยู่กับคุณ พ.
-สวัสดีครับ
-น่ารักมากครับ..
-น้องปอเรียนต่อที่เดิมเลยใช่ป่ะครับ
-สุดยอดเลยคร้าบ...
-ขอเป็นกำลังใจให้น้องปอนะครับ
สวัสดีค่ะ
น่ารักจังค่ะ พี่ปอก็คงคิดถึงเจ้าตัวเล็กแน่เลยค่ะ
ตอนนี้มีงานเกษตร
พี่ปองานยุ่งครับ
555