วันที่ได้เข้าไปสอนนักโทษใน “หลักสูตรสัคคสาสมาธิ เรือนจำกลางสุราษฎร์ธานี”

ผู้เขียน ให้ความรู้กับนักศึกษาเรื่องของสมาธิตามแนวทางพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร

วันนั้น องค์ความรู้เรื่องสมาธิ ที่ผู้เขียนได้พูด.. ผู้เขียนพูดถึง..การบริกรรม

..

การบริกรรม..ทำให้อารมณ์ที่มีอยู่ 108 ลดระดับลงเรื่อย ๆ สุดท้ายเหลืออารมณ์เดียว คือ อารมณ์ “พุทโธ”

..

เมื่อจิตหนีไปคิด..ให้ดึงจิตกลับมา ตั้งจิตไว้ที่ฐานจิต จิตเขว---ดึงกลับ ใจเขว—ดึงกลับ

สุดท้ายเมื่อจิตเป็นหนึ่ง---จิตย่อมเป็นสมาธิ เมื่อจิตเป็นสมาธิ----พลังจิตเกิด

..

“พลังจิต” นี่แหละ! คือสิ่งที่พระอาจารย์หลวงพ่อฯ ท่านอยากให้พวกเราได้กัน

..

สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนทิ้งท้ายไว้ก่อนจบคำบรรยาย

ผู้เขียนได้พูดกับนักศึกษาว่า...สมาธินี่แหละ...ทำไปตะ....ความดีทั้งนั้น...

เราอยู่ที่นี่ เราขาดโอกาส หลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างในชีวิตของเรา....แต่เราจะไม่ขาดโอกาสในการทำความดี

..

แม้ว่าเรา จะไม่ได้ตักบาตร ไม่ได้เข้าวัดทำบุญ แต่วันนี้..เรามีสิ่งนี้อยู่กับตัว

พวกเราโชคดีนะ..โชคดีกว่าใครหลายร้อยคน หลายพันคน..

ที่พวกเขาเหล่านั้น...ยังไม่รู้คุณค่าของสมาธิ

….

สิ่งที่เราทำไปนี้ มันอาจจับต้องไม่ได้ มันมองไม่เห็นเป็นรูปธรรม

แต่ทว่ามัน..สามารถสัมผัสได้ด้วยใจของพวกเรา

..

ให้เราฟังหัวใจของพวกเรา ทำในสิ่งที่หัวใจของพวกเราร้องหา...อย่าทำเพราะเห็นคนอื่นทำ

ให้เราทำสิ่งนี้ เพราะเราอยากทำ...

และสิ่งนี้จะเป็นคำตอบให้กับเรา จะเป็นอาภรณ์ห่อหุ้มกายของเรา..เป็นแสงสว่างส่องทางให้เราเดิน

และไม่ต้องเชื่อในสิ่งที่อาจารย์พูด แต่ให้เราเชื่อในสิ่งที่พวกเราทำ

..

วันหนึ่งข้างหน้า...สิ่งที่พวกเราทำไปนี้แหละ... จะเป็นคำตอบให้กับพวกเรานะ

<p></p>

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีจ้ะคุณแสง

ระลึกถึงเสมอนะจ๊ะ

[แสงแห่งความดี...]

ครับคุณครู  เช่นกันครับ  ครูสบายดีนะครับ