สวัสดีครับ วันนี้ ค่ำวันหยุด วันอาทิตย์ ที่ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๐ เป็นวันครอบครัว ที่บางกระทรวงเคยประกาศก้อง ว่า เป็นวันครอบครัว มีการสื่อสารกันอย่างกว้างขวาง เท่าที่สังเกตติดตาม ไม่ได้ทำอะไรให้ต่อเนื่อง ก็ไมอยากที่จะไปว่าเป็นกระทรวงไหน หรือโดยรัฐมนตรีท่านใด ได้แต่ให้รู้สึกว่า อะไร ชีวิตเขามากำหนดโน้นนี่กันไปทำไม มีหน้าที่ ไม่ทำหน้าที่ มีนโยบาย กลับไม่ทำต่อเนื่อง แล้วมันเป็นกระทรวงไปวัน ๆ ได้อย่างไร น่าจะเปลี่ยนชื่อไปเป็นกระทรวงไปเรื่อย ๆ อีกกว่าไหม ไม่เคารพตน ไม่เคารพในสิ่งที่ถือเป็นนโยบาย ไม่ทำต่อเนื่อง ทำตัวเป็นพวกไหลลื่นไปได้ ไม่สมาร์ท
อาจจะดูเหมือนแรง ๆ ไป กราบขออภัย ไม่มีเจตนาร้าย หากแต่หวังดีสุด ๆ คนเอาอะไรกันนักหนา ขนาดที่สุขภาพตัวเองยังไม่ดีแล เที่ยวไปพูดและออกประกาศโน้นนี้ให้เขาดูแลรักษาสุขภาพ ใช่ ๆ ๆ เป็นหน้าที่ แต่หันกลับมามองคนดู ไม่แตกต่างจากนิทาน แม่ปูสอนลูกปู ให้เดินตรง
ดีใจพี่ที่เคารพจะเกษียณอายุราชการ ๓๐ ก.ย.๒๕๖๐ สนทนากันจับใจความพอสรุปได้ว่า ท่านหลักดี ไม่ได้ไหลหลงสมมุติ ดีใจอย่างยิ่งที่พี่ไม่ติดสมมุติ คนเราอะไรกันนักหนา ยศถาบรรดาศักดิ์ เท่าที่ร่ำเรียนมาเพื่อการบังคับบัญชาตามสายงาน มีจำนวนไม่น้อย นำยศ ตำแหน่ง มาเป็นความภูมิใจตนนำไปข่มแหงรังแกคนที่ไม่รู้อิโน่อิเน่ห์ น่าสังเทห์
ที่บอกเล่ามาเพื่อสื่อสารและบันทึกช่วยจำไว้ สำหรับคนที่มีสมมุติ อย่าได้ไปติดสมมุติอะไรนักหนา จบ คือ จบ หมด คือ หมด ตราบที่ท่านดำรงชีวิตราชกาหรือมีสมมุติอะไร ทำหน้าที่สมบูรณ์แบบ สมบูรณ์ที่สุดดีแล้ว ฝากไว้ให้รู้จักพูดจากด้วยความสุภาพด้วย ยศถาบรรดาศักดิ์เป็นเพียงสมมุติเท่านั้นกรุณาอย่าได้หลงกันอะไรนักหนา หากหลงตนไปท่านอาจไม่สง่างาม อย่าไปคาดหวังอะไรนักหนา ขนาดรัฐบาล กระทรวง มีนโยบายไปเขายังไม่ทำต่อเนื่อง ยิ่งระดับจังหวัด ไม่ต้องพูดเลย ผู้ว่ามาแต่ละคน แทบไม่รับลูก รับงานต่อเนื่อง คิดใหม่ ทำใหม่ เพื่อให้ตนเองโดดเด่นทั้งนั้น มันเห็นไง ไหนไม่เหมือนที่พูด ที่ว่า มั่นคงเลย... แก่นสารชีวิต ไม่ใช่ว่าพูดหรือว่ากันไปเรื่อยเปื่อย เห่อ ๆ ๆ
๑๐กันยายน๒๕๖๐
ไม่มีความเห็น