ศาสตร์และศิลป์ของการสอน : ๕๒. ปรับชั้นเรียนตามขีดความสามารถของครู
บันทึกชุด ศาสตร์และศิลป์ว่าด้วยการสอน นี้ตีความจากหนังสือ The New Art and Science of Teaching เขียนโดย Robert J. Marzano ซึ่งเพิ่งออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. ๒๕๖๐ นี้เอง
ตอนที่ ๕๒ ปรับชั้นเรียนตามขีดความสามารถของครู ตีความจาก Recommendation 7 : Adjust Scheduling to Address the Differential Effectiveness of Teachers
ข้อเสนอที่ ๗ ของหนังสือ The New Art and Science of Teaching นี้ เสนอให้จัดระบบชั้นเรียนเสียใหม่ ตามกลุ่มนักเรียนที่มีผลการประเมินความรู้โดยใช้สเกลความเข้าใจ (Proficiency Scale - ดูตอนที่ ๒) ต่อความรู้สำคัญ ของหน่วยเรียนรู้นั้น เป็นกลุ่ม 2.0, กลุ่ม 3.0, และกลุ่ม 4.0 และจัดให้ครูที่มีสมรรถนะสูงสอนนักเรียนกลุ่ม 2.0 ครูที่มีสมรรถนะรองลงมาสอนกลุ่ม 3.0 และครูที่มีสมรรถนะต่ำสุดสอนกลุ่ม 4.0
ข้อเสนอนี้มาจากหลักฐาน (จากผลงานวิจัย) ๒ ประการ
- ครูที่มีสมรรถนะระดับ percentile ที่ ๒๕ (ไม่ค่อยเก่ง) กับครูที่ระดับ percentile ที่ ๗๕ (เก่ง) สร้างผลลัพธ์การเรียนรู้แก่นักเรียนได้ต่างกัน 0.35 x SD ในวิชาอ่าน และต่างกัน 0.48 x SD ในวิชาคณิตศาสตร์ และ ครูที่มีสมรรถนะระดับ percentile ที่ ๕๐ (เก่งปานกลาง) กับครูที่ระดับ percentile ที่ ๙๐ (เก่งมาก) สร้างผลลัพธ์การเรียนรู้แก่นักเรียนได้ต่างกัน 0.33 x SD และ 0.46 x SD ในวิชาอ่าน และวิชาคณิตศาสตร์ตามลำดับ เป็นหลักฐานว่าในสหรัฐอเมริกาครูมีสมรรถนะต่างกันมาก และผมเดาว่าในประเทศไทยก็น่าจะเป็นเช่นเดียวกัน
- การที่จะได้ครูที่มีสมรรถนะสูง ต้องใช้เวลาฝึกฝนจากประสบการณ์ประมาณ ๑๐ ปี เพราะหน้าที่ครูเป็นงานที่ซับซ้อน
อาจมีผู้แย้งว่า แทนที่จะปรับที่เวลาเรียน ใช้วิธีปรับที่สมรรถนะของครู คือหาวิธีทำให้ครูมีสมรรถนะสูงพอๆ กันทั้งหมดจะมิดีกว่าหรือ คำตอบคือดีกว่าแน่นอน หากทำได้ และสถานการณ์ในประเทศฟินแลนด์ก็เป็นเช่นนั้น แต่นั่นหมายความว่า จะต้องปรับความเชื่อ วัฒนธรรม และโครงสร้างพื้นฐานการศึกษาของประเทศแบบเปลี่ยนจากหน้ามือ เป็นหลังมือใน ในหลากหลายด้านมาก รายละเอียดมีอยู่ในหนังสือ ปฏิรูปการศึกษาให้สำเร็จ บทเรียนแนวใหม่จากฟินแลนด์`
โปรดสังเกตว่า ข้อเสนอให้จัดชั้นเรียนตามผลการประเมินด้วยสเกลความเข้าใจนี้ จัดเฉพาะหน่วยเรียนรู้นั้นๆ เท่านั้น นักเรียนที่อยู่ในกลุ่ม 2.0 ในหน่วยเรียนรู้ภูมิศาสตร์ อาจอยู่ในกลุ่ม 4.0 ของหน่วยเรียนรู้คณิตศาสตร์ ก็ได้
ผมขอเสนอเพิ่มเติมว่า ควรจัดกระบวนการชุมชนการเรียนรู้ของครูที่สอนนักเรียน ๓ กลุ่มนี้ (ดูตอนที่ ๔๖) เป้าหมายการดำเนินการช่วยให้เด็กทั้งสามกลุ่มบรรลุเป้าหมายการเรียนรู้ระดับ 4.0 ด้วยกันทั้งหมด น่าจะเป็นประเด็นเรียนรู้จากการปฏิบัติ ที่ช่วยพัฒนาสมรรถนะครูได้อย่างดีมาก
ที่จริงชื่อของตอนนี้ น่าจะเปลี่ยนเป็น “จัดชั้นเรียนตามระดับความเข้าใจเดิมของนักเรียน” ซึ่งก็คือตามพื้นความรู้เดิม (prior knowledge) ของนักเรียนนั่นเอง
วิจารณ์ พานิช
๑๖ เม.ย. ๖๐
ความเห็น (1)
How do we deal with 'side issues' for teachers being ranked? Management and public perceptions may be biased 'before' and/or 'after' ranking and impact teachers' personal social standing and/or career prospect. Appying specialization profile strategies to teachers (in the same way as to students ie. a teacher may be ranked 4.0 in Maths, but 2.0 in History,...) can make matching (students' - teachers') profiles and available resources (time, rooms, equipment,...) very difficult. (That's scheduling learning classes or time-tabling may need 'high proficient' processing (or tools). Such tools would need to be made available -even on online-over-the-Net basis- to all schools.)
Is there solution for this available?