ตอนที่ 11 น้ำคลองรองน้ำใจ

ตอนที่ 11 นำ้คลองรองน้ำใจ

          รถเราวิ่งออกจากมลรัฐOhioมุ่งหน้ากลับSouth Carolina เราตั้งGpsไว้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะ 9 ชม.ถึงที่หมายรถวิ่งผ่านแม่น้ำ หนองน้ำแต่ละแห่งดูโล่งสะอาดตายังไม่เห็นว่ามีวัชพืชพวกผักตบหรือบัวเลย เราลองสอบถามแล้วเขาไม่ปล่อยให้มีวัชพืชตามแหล่งน้ำเป็นความรับผิดชอบของรัฐที่ต้องกำจัดและดูแลไม่ให้แหล่งน้ำตื้นเขิน

           ตรงข้ามบ้านเราเมืองเราที่หนองหานเราเคยนั่งเครื่องผ่านมองลงมีวัชรพืชมาก อย่าว่าเขาเลยบ่อพันขันมีอบต.เด่นราษฎร์และเทศบาลจำปาขันเป็นนิติบุคคลองค์กรรัฐเทียบเท่ากรมยังแก้ปัญหาไม่ได้แม้จะพยายามจัดงบไปดูงานปีละหลายรอบบางปีผู้นำขนกันออกไปดูงานต่างประเทศกลับมาแนวคิดก็คอนกรีตกับลาดยางเหมือนเดิมโอละหนอประเทศไทย

            รถเราวิ่งมาจอดที่สาธารณะจัดอาหารเพลฉันกันวันนี้เลตหน่อยไม่เป็นไรเพราะเดินทางไกลอาหารวันนี้ต้องขอบคุณท่านเจ้าคุณที่สั่งเด็กวัดทิศมหาวิชัยชาญทำกับข้าวถวายมีทอดปีกไก่ ทอดเนื้อ กับหมูยอและแหนมโยมสมนึกที่เตรียมไว้วานก่อนฉันกับนึ่งข้าวเหนียวข้าวก่ำจ้ำปลาแดกบอง บอกได้เลยว่าแซบนี้คือน้ำใจของคนไทยพุทธด้วยกันขออานุภาพพุทธเจ้าจงหนุนนำชีวิตให้ท่านพบหนทางพ้นทุกข์เหมือนข้าพเจ้าได้อาหารคือยาวิเศษแก้ความหิวได้เหมือนวันนี้ด้วยเถิด 

อ.ขาว

2/5/60

2.44 น.