ระหว่างที่อยู่ที่อำเภอปาย แม่ฮ่อนสอน มีโอกาสไปแวะเที่ยวที่ชุมชนสันติชล ดูจากลักษณะชาวบ้านเป็นชาวจึน ทราบทีหลังว่ามาจากยูนานของประเทศจึน มีร้านขายของจำพวกของกิน เช่นบ๊วย มีบ๊วยใส่ในขวดโหล มีป้ายเขียนติดไว้ด้วย เช่น บ๊วยความรัก บ๊วยความคิดถึง เข้าใจตั้งชื่อจริงๆ เราจึงหลงกลซื้อบ๊วยความรักมาฝากน้องๆที่ทำงานด้วย นอกจากนี้ คนขายยังได้ชงนำชา เพื่อเรียกลูกค้าให้มานั่งชิมด้วย เค้าชงชาใส่ในถ้วยทรงกระบอกเล็กๆ แล้วนำถ้วยชาเป็นลักษณะชามเล็กๆ เหมือนที่เราพบทั่วไป มาควำบนถ้วยทรงกระบอก แล้วพลิกให้ถ้วยชามเล็กมาอยู่ข้างล่าง แล้วค่อยยกถ้วยทรงกระบอกออก กลิ่นชาก็จะหอมกระจายก่อนนำมาดื่ม เป็นศิลปะการชงชาอีกแบบหนึ่งที่ได้พบเห็น ชาที่เค้าชงให้ดื่ม คนชงบอกว่าเป็นชานำค้าง หอมชื่นใจเวลาดื่ม แก้กระหายได้อย่างดี แถวนั้นยังมีร้านอาหาร ขายอาหารประเภท ขาหมู หมั่นโถว ที่อร่อยมากด้วย ชาวบ้านแถวนั้น มีวัฒนธรรมที่เป็นชาวจีนอยู่มาก เช่น ใส่เสื้อผ้าสีแดง ที่ชาวจีนถือว่าเป็นสีมงคล บ้านของชาวบ้านแถวนี้ ก่อด้วยดินสีแดงๆ คล้ายสีดินในมอดินแดง ไม่ทราบว่ามีอะไรอยู่ข้างใน ดินแดงที่พอกอยู่ด้านนอก หลังคามุงด้วยหญ้าแฝก (หญ้าแฝกรึเปล่า ไม่ค่อยแน่ใจ) คงเป็นบ้านที่ป้องกันความหนาวเย็นได้ดี และในบ้านก็คงก่อไฟผิงเพื่อป้องกันความหนาวเย็นได้ด้วย สังเกตดู ยังมีหลายบ้านที่ปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ในบริเวณบ้าน