ช่วงเทศกาลวันสำคัญ
ผู้คนต่างกลับบ้านเกิดเมืองนอน
ขนสัมภาระพาของฝากพะรุงพะรัง
ชาวบ้านชาวเมืองมองปกติ
บ้างก็มองเว้อบ้าฟุ่มเฟือยไปไหนกัน
ข้าพเจ้ามองว่าดี ดีด้วยซ้ำไป
ที่ยังเห็นหัว ให้ความสำคัญกับคนที่บ้าน
ยังรักยังคิดถึงครอบครัว พ่อแม่ ลูกหลาน ญาติพี่น้อง
แล้วทำไมหนอ ยามญาติสนิทมิตรสหาย
คนใกล้ตัว คนที่รู้จัก มาสิ้นใจ จากไปลับ
ท่านกลับมาร้องไห้โฮ เสียอกเสียใจ
อยากตายตามไปเสียด้วย
ท่านจะรำพึงรำพันไปทำไม
กับคำพูดที่พูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เมื่อมีโอกาสจะกลับบ้าน
ถ้ามีโอกาสจะทำดีกับคนใกล้ตัว
คนที่รู้จักอยากทำโน้นนี่นั่นมากมาย
ไม่ใช่อะไรหรอก นั่นคือ
เหตุผลของคนเฮงซวยที่โคตรย้อนแย้งตัวเอง
คนตายไปแล้วก็แล้วกัน
ยามมีลมหายใจมีชีวิต
ทำดีอะไรให้กันได้ก็ทำเถิด
นายหัว
24 มิถุนายน 2560
ภาพจาก ; http://bugaga.me/cool-pics/834...
ไม่มีความเห็น