..รส พระธรรม ..ผู้ ที่ มีความอยาก..ลิ้มรส..และได้ รู้ลึกซึ้ง รส นี้ คงมี และคงหาได้ยาก.....ในปัจจุบันกาล..
...ภาพวงหน้า พระพุทธรูปที่ปรากฏ มานี้ มีอายุ หลายพันปีมาแล้ว..รอยยิ้ม..ที่แสดงถึง รส..พระธรรม..ปรากฏอยู่..ให้เห็น..
แม้ว่าสัญญลักษณ์..แห่งดวงตาเห็นธรรม..จะถูกขโมย..สูญหายไปตามกาลเวลา....แล้วก็ตาม...
I think "dhamma" has no face to see with our usual eyes but the 'taste' (feeling in body --and mind--) of 'serenity' (or feeling 'full' when 'empty'; satisfied and joyful; having gained a stable posture on a tight rope;...) can be 'extra-ordindinary'.
Hi คุณ sr..."วันนี้ ..ฝนตกพรำๆมาตั้งแต่เมื่อคืน...ต้นไม้. คงดีใจ..คน..ที่หลบฝนอยู่. คงได้แต่ด่าทออยู่ในใจ. เมื่อไรฝนจะหยุดตก..เสียที. จะรีบไป.."...
ธรรม...คือธรรมชาติ..ทำ....อยุด. ความคิดที่เหมือนลิง...ฝนคง...หยุดตก..เหมือนจับลิง...มาผูก..แล้วมันพันหลัก...
เอ..ฝนก็ยังไม่หยุด. ตก. สักที...
อยาก..ให้มันหยุด..มั้ยเนี่ยะ..แอบ. ถาม. ตนเอง....(555)...
ความอยาก ในอีกนิยามก็คือแรงบันดาลใจ ใช่ไหมครับ
สวัสดีค่ะ..คุณแผ่นดิน..."อยาก" จะ ใช้คำว่า.".จินตนาการ..เมื่อ..เกิด..ความอยาก...
เมื่อมี ความอยากเกิดขึ้น.".รัก"..ที่จะทำ นั้น....คือแรงบันดาลใจ...
(....เข้าใจ ว่า อย่างนั้น..นะเจ้าคะ...)...ณที่นี้..รัก..คือ..พลัง..งานที่ขับเคลื่อน..มิติ..ของความคิด..ที่จินตนาการไป...
ขอบพระคุณ..เจ้าค่ะ
แวะมาสวัสดียายธีค่ะ