คนเราไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง ขอแค่ให้สนุกกับสิ่งที่ทำ...
เป็นคำพูดของ..พระนภดล สิริวํโส..ซึ่งผมคิดว่าเป็นความจริงที่สุด..จากประสบการณ์ที่ผมเห็นและจากสิ่งที่เกิดขึ้นจริง..ในตัวผมเอง...
ลองคิดดู..ในโรงเรียนขนาดเล็กในประเทศของเรา มีครูเพียงไม่กี่คน..ครูแต่ละคนเก่งแน่นอน และที่แน่นอนกว่า ครูคงไม่ได้เก่งทุกอย่าง..แต่ครูทั้งหลายเหล่านั้น..ก็มี ความสุขสนุกกับงาน จึงนำพาโรงเรียนขนาดเล็ก..มั่นคงและอยู่รอด..มาถึงทุกวันนี้..
มีมากมายหลายคน..บนโลกใบนี้..ที่วัยเด็ก..ไม่ได้เป็นคนเรียนเก่ง เติบโตขึ้นมาก็ไม่ได้เข้ามหาวิทยาลัย..แต่ขยันขันแข็งในการทำมาหากิน มีความสุขกับการค้าขาย ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างสบาย..
จึงมีคำพูดที่ว่า"..เปลี่ยนความคิด..ชีวิตก็เปลี่ยน.."เพราะหลายคนเลือกงาน..ไม่อยากทำงาน ทั้งที่ก็น่าจะทำได้ เพียงเพราะว่า..คิดว่าตัวเองไม่เก่งพอ..
ในทางกลับกัน หันมาคิดใหม่ ว่าเราก็ทำได้ เรียนรู้และสู้งาน..ทำงานนั้นให้สนุก มีความสุขกับงานที่ทำ..ก็น่าจะเก่งและประสบความสำเร็จได้..
ผมถูกมองว่า..เป็นคนเก่ง..ทั้งที่ผมเรียนหนังสือไม่เก่งเลย..ตั้งแต่มัธยมฯจนถึงอุดมศึกษา..แต่ผมมีอยู่อย่างหนึ่งที่เก่งจริง..คือ..อ่านหนังสือเก่ง..
ผมเป็นครู..ก็ไม่ได้เป็นครูที่เก่งกาจ ไม่ได้มีความสามารถรอบด้าน..แต่ผมก็สอนหนังสือได้ และขยันสอน..ทำหน้าที่สอนอย่างเต็มที่...
ผมได้มาเป็นผู้บริหาร..ไม่ได้จบสายบริหาร ไม่ได้เก่งเรื่องคนและเรื่องงาน..แต่ผมก็บริหารโรงเรียนเล็กๆได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน..
เพราะความรู้สึกที่ผมคิดเสมอว่า..ผมไม่เก่ง..นี่แหละ ทำให้ผมคิดใหม่ คิดว่าไม่เก่ง..ก็ไม่เห็นเป็นไร..”ไม่ได้ในสิ่งที่เรารัก ให้รักในสิ่งที่เรามี”
ผมมีความตั้งใจในการทำงาน..แม้ว่าจะมีอุปสรรคและอยู่ในท่ามกลางความขาดแคลน ผมก็ยังทำงานได้..ไม่รู้สึกท้อถอย..
สนุกทุกครั้ง..ที่ทำหน้าที่เป็นครูช่วยสอนและช่วยครูทำงานธุรการโรงเรียน..มีความสุขที่ได้สอนโดยใช้ DLTV สอนดนตรี สอนเพลงพื้นบ้าน และสอนกีฬาให้นักเรียน....
สนุก..กับการบริหารจัดการ..มีความสุขที่ได้ไปโรงเรียนแต่เช้า..ได้ทำงานในวันหยุด..เพื่ออำนวยความสะดวกให้ครู...ในด้านแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม..
ผมจึงมีความพึงพอใจในงานที่ทำ..แม้ว่า..จะไม่เก่งไปทุกอย่าง..แต่เมื่อสนุกกับงานแล้วเช่นนี้..ผมก็เชื่อว่า..ผมจะไปต่อได้เสมอ..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๐
ไม่มีความเห็น