๕๕๕. แบ่งปันพันธ์ุไม้..ให้กระจัดกระจายเต็มแผ่นดิน..

ผมเพิ่งตัดหญ้าเมื่อก่อนเปิดเทอมไม่กี่วัน..ตอนนี้หญ้ารกไปทั่วบริเวณ ผมอยากเน้นให้สะอาด เรียบร้อยและโล่งตาที่หน้าห้องสมุดก่อน พอมายืนเล็งๆได้ไม่กี่อึดใจ เมฆฝนก็ตั้งเค้ามาอีกแล้ว คนตัดหญ้าที่ไปติดต่อทาบทามไว้บอกว่า จะยังไม่มาตัดให้ในช่วงนี้ ตัดในสภาพที่เฉอะแฉะ เขาบอกว่าตัดยาก...

การเดินสำรวจรอบๆบริเวณโรงเรียน ทำให้เห็นการเปลี่ยนแปลง ทั้งงานสร้างและงานซ่อม งานสร้าง..ห้องน้ำครูก็ใกล้จะแล้วเสร็จ การสร้างห้องเรียนด้วยไม้เชอร่าจากเงินสนับสนุนของภาคเอกชน ได้วางแผนกับช่างผู้รับเหมาเรียบร้อยแล้ว..

งานซ่อมมีไม่มาก ที่เห็นชัดเจนก็เห็นจะเป็นอาคารห้องสมุด..ที่มีสีซีดจาง ต้องลงสีใหม่ ให้เป็นม่วงเข้มกว่าเดิม ผมเดินไปรอบๆห้องสมุด ลุยดงหญ้าไปจนถึงริมรั้วโรงเรียน..

เห็นความมหัศจรรย์..ที่แปลกกว่าทุกปี ในดงหญ้าที่ผมเดินเลาะไปจนสุดริมรั้วนั้น มีต้นกล้าที่ชื่อ "เหลืองปรีดิยาธร” ขึ้นเต็มไปหมด น่าจะหลายพันต้น แต่ละต้นมี ๒ – ๓ ใบ สภาพสดใสแข็งแรง..พร้อมเจริญเติบโต..

ผมอยู่มา ๑๑ ปีแล้ว..ไม่เคยเห็นภาพอย่างนี้ เมื่อปีก่อนเหลืองปรีดิยาธรก็ออกดอกงามสะพรั่ง ออกฝักมากมาย ฝักแก่ๆก็ปลิวร่วงหล่นกระจัดกระจายไปทั่ว แต่ก็ไม่เห็นมีต้นอ่อนให้เห็นมากนัก

หรือว่าเส้นทางน้ำไหลหลาก นำตะกอนดินที่ดี ผ่านดงกล้วย และสนามข้างห้องสมุด จากนั้นไหลไปลงนาและสระน้ำของโรงเรียน เมื่อดินแฉะชื้น เจอฝนช้ำๆและดินปรับอุณหภูมิจนได้ที่ มีความพอเหมาะพอดี จึงทำให้เมล็ดเหลืองปรีดิยาธรแตกเป็น”ต้นกล้า”ได้มากมาย..จนทำให้ผมคิดอ่านอะไรได้หลายอย่าง..

อย่างแรก..คิดได้ว่า..สิ่งใดก็ตามถ้ามันอยู่ในจุดที่พอดี..จะมีแต่ได้ หรือไม่ก็เสียน้อย จะเห็นผลที่งดงาม..รอวันเจริญเติบโต..และจะเกิดความสุขใจที่ยั่งยืน...

เหลืองปรีดิยาธร..กำลังจะสร้างสรรค์ความสุขให้ผมกับนักเรียน..เริ่มจากการเดินสำรวจเพื่อหาจุดที่จะนำต้นกล้าใส่ถุงดำได้ง่ายที่สุด พอเดินถึงแปลงนาโรงเรียน ก็พบน้ำเต็มนาท่วมต้นกล้าจนหายวับไปกับตา คงเหลือบริเวณคันนาอีกไม่กี่ร้อยต้น..

ผมเลือกบริเวณใกล้ๆรั้ว ให้นักเรียนขุดต้นกล้าเล็กๆ ใส่ถุงดำ นำไปเรียงไว้ใต้ต้นไม้ ตอนนี้ก็ได้ราวๆ ๓๐๐ ถุง ถ้าโตไปมากกว่านี้สัก ๑ ฟุต แล้วนำไปขายที่ตลาดนัด คงขายได้แน่นอน..

ต้นเหลืองปรีดิยาธร นิยมปลูกกันนานมาแล้ว หลายจังหวัด เห็นปลูกบริเวณเกาะกลางถนน แต่ตอนหลังเห็นว่านิยมปลูก”หูกระจง”มากกว่า ราคาก็สูงกว่าด้วย....

เหลืองปรีดิยาธร..เป็นไม้ดอกเหลือง ที่โตเร็ว ทั้งลำต้น ใบ และดอก..ไม่เคยสร้างปัญหาใดๆ ออกดอกในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ – เมษายน พบเห็นโดยทั่วไป แต่ไม่ค่อยพบเห็นการวางขายต้นเล็กๆในตลาด ..อาจเป็นเพราะเป็นต้นไม้ที่ขึ้นง่ายเลี้ยงง่าย..และเป็นลูกไม้ที่หล่นไม่ไกลต้น

ความคิดของผม..นอกจากจะพานักเรียนไปฝึกวิทยายุทธการขายที่ตลาดนัด..โดยนำถุงดำเหลืองปรีดิยาธร..ไปขายถุงละ ๑๐ บาท พร้อมมีภาพประกอบที่เป็นลำต้นใหญ่ พุ่มสวย และมีภาพดอกเหลืองช่อใหญ่..คงทนอยู่ได้ ๓ สัปดาห์

จากนั้น..ก็ประชาสัมพันธ์ว่า ในช่วงเทศกาลเข้าพรรษา โรงเรียนต่างๆ จะมีการปลูกต้นไม้ครั้งใหญ่ ในวัน”ต้นไม้แห่งชาติ” ใครสนใจ ก็มาเอากล้าไม้ได้ฟรีที่บ้านหนองผือ ให้โรงเรียนละ ๒๐ ถุง..ก็เท่ากับได้ช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมของชุมชนและสังคม..

ถ้าไม่ได้ขาย..แล้วได้แจกฟรี..คงดีไม่น้อย..เพราะการให้เป็นเรื่องยิ่งใหญ่..ผมจะแบ่งปันพันธ์ุไม้ให้กระจัดกระจายเต็มแผ่นดิน..ครับ..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

[ยายธี]

ปลูกต้นไม้ชนิดเดียว....ปลูกต้นไม้ราคาแพง..เท่านั้น....อันตรายที่มีมา. เห็นๆอยู่. .เกษตรกรรม ปลูกพืชเชิงเดี่ยว..ทำลายสิ่งแวดล้อม..เพราะ. เป็นต้นเหตุ ของความแห้งแล้ง..ความแปรปรวน. พืชสูญพันธุ์.สัตว์.แมลงต้นไม้หลากชนิดที่เคยมี..สัตว์ได้พึ่งพาอาศัย..ถูกความนิยมในระบบนี้. ทำลายลงอย่างสิ้นเชิง..

ข้อควรระวัง....ข้อควรสังเกตุ..เหตุ..ผล..ทัศนคติ..ควรจัดการ..ให้เด็กเรียนรู้จากสิ่งแวดล้อมที่ตนมีมี..เปิดโอกาศให้เด็กมีส่วนร่วม. ออกความเห็น. ได้โต้เถียงแงแย้งได้. มีอิสระในความคิดการเรียนรู้..(นอกตำรา)...

(ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด..กันไป....พืช คน สัตว์ ต้นไม้อยู่กันมาช้านาน...สิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป...)

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

อันนี้..เป็นไม้ยืนต้น ประเภท ไม้ประดับตามบ้านเรือน ตามอาคารและถนนทั่วไป นะครับคุณยาย..ให้คุณค่าทางจิตใจ ให้อารมณ์ ร่มเงา และความรู้สึก คนละอย่างกับพืชเชิงเดี่ยว แบบอ้อยและมันสำปะหลัง..

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรดเหมือนกัน...