The Birds and The Rhinoceros ฝูงนกกับแรดใจร้าย

The Birds and The Rhinoceros ฝูงนกกับแรดใจร้าย

Once upon a time, there was a forest where plenty of birds lived and built their nests on the trees. There lived many kinds of birds who always quarreled with one another.

One day there was a rhinoceros walking into this forest and saw that there were a lot of birds on the trees. The rhinoceros that was hungry, banged a tree with his horn until a nest of the green bird fell down.

Then the rhinoceros ate the nestlings in that nest. The mother bird was very angry but she could do nothing. After the rhinoceros had eaten all the nestlings, he walked away.

All the birds gathered and discussed their opinions. “The rhinoceros will surely come back again,” said the red bird. “We must get together to drive him away.” ”No, that rhinoceros is very big and strong,” said the green bird. “I agree with you, we cannot drive him away,” said a yellow bird.

Because these birds were used to quarrel among themselves, they did not agree to the red bird’s idea. So no one prepared to fight against the rhinoceros.

With nobody agreed to the plan, the red bird and his mate discussed between them, “there is no other way but to help ourselves.” So, they moved their nest to a tree which was on a cliff where the rhinoceros would never reach.

The next day, the rhinoceros came to the forest and again used it’s horn to bang a tree where the yellow bird lived. As a result, the yellow bird’s nest fell down. After that, the rhinoceros banged many other trees. Thus, a lot of nestlings and eggs became his food. All the bird regrets that they did not prepare to cope with the rhinoceros.

On the other hand, the red bird’s family remained safe as they were prepared for the expected danger.

Moral of the story

“A careful person will be safe from any danger.”

แปล

นานมาแล้วในป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งมีนกจำนวนมากมาอาศัยสร้างรังกันอยู่บนต้นไม้ นกหลายชนิดที่อาศัย ณ ที่นี้มักจะทะเลาะเบาะแว้งกันเป็นประจำ

จนในวันหนึ่ง มีแรดตัวหนึ่งเดินเข้ามาในป่าแถบนั้น มันเห็นว่ามีนกมากมายอาศัยอยู่บนต้นไม้ แรดผู้กำลังหิวจึงเอานอของมันกระแทกไปยังต้นไม้ต้นหนึ่ง จนรังของนกสีเขียวที่อยู่บนต้นไม้นั้นตกลงมา

จากนั้นมันจึงกินลูกนกตัวเล็กๆ ที่อยู่ในรังนั้น แม่นกสีเขียวโกรธมาก แต่มันไม่สามารถทำอะไรแรดตัวนั้นได้ เมื่ออิ่มจากการกินลูกนกแล้ว แรดก็เดินจากไปบรรดานกทั้งหมดจึงพร้อมใจกันมาประชุมหารือกัน นกสีแดงออกความเห็นว่า “แรดตัวนี้จะต้องหวนกลับมาอีกแน่นอน พวกเราต้องร่วมมือกันขับไล่มันไป” แต่นกสีเขียวแย้งว่า “ไม่เอาหรอก แรดตัวนั้นใหญ่โตและแข็งแรงนัก” “ใช่ๆ พวกเราคงทำอะไรมันไม่ได้หรอก” นกสีเหลืองเห็นด้วย

ด้วยเหตุที่นกเหล่านี้ชอบขัดแย้งกันอยู่เป็นประจำ พวกมันจึงไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของนกสีแดง ทำให้ไม่มีใครเตรียมรับมือกับแรดตัวนั้นเลยเมื่อไม่มีใครเห็นด้วย นกสีแดงผัวเมียจึงปรึกษากันว่า “เราคงต้องช่วยตัวเองแล้วล่ะทีนี้” ว่าแล้วทั้งสองก็ช่วยกันย้ายรังของมันไปอยู่บนต้นไม้ที่สูงขึ้นไปบนหน้าผา ซึ่งแรดไม่มีทางไปถึงได้เลย

วันรุ่งขึ้น แรดตัวเดิมก็กลับมาอีก คราวนี้มันเอานอของมันชนกระแทกไปยังต้นไม้ที่นกสีเหลืองอาศัยอยู่ ทำให้รังของนกสีเหลืองตกลงมา จากนั้นมันจึงวิ่งชนต้นไม้อื่นๆ อีกหลายต้น ลูกนกและไข่ในรังที่ร่วงหล่นลงมาล้วนตกเป็นอาหารของแรดจนหมดสิ้น บรรดาพ่อแม่นกต่างพากันเสียใจที่ไม่คิดหาทางรับมือกับแรดตัวนี้ไว้เสียแต่แรก

ในขณะเดียวกันครอบครัวของนกสีแดงที่เตรียมการป้องกันไว้ล่วงหน้าแล้วกลับมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ผู้ที่ตั้งมั่นอยู่บนความไม่ประมาท …ย่อมรอดพ้นจากภัยพิบัติ