๕๒๓. รัก..นิทานของพ่อ..รอ..นิทานของเพื่อน..

ย่างเข้าสู่เดือนเมษา...เดือนที่เพื่อนๆว่าจะมาบริจาคหนังสือที่โรงเรียน เพื่อช่วยกันส่งเสริมนิสัยรักการอ่านให้นักเรียน..โรงเรียนบ้านหนองผือ..

ก่อนหน้านี้..โรงเรียนสมุทรปราการ ได้มาจัดบรรยากาศห้องสมุดให้เป็นที่เรียบร้อย แบบไม่ต้องมีโต๊ะเก้าอี้ นั่งบนเสื่อเอนกายพิงตุ๊กตา มีเกมนันทนาการให้เล่น ฝึกทักษะให้มีพัฒนาการทางสมอง..

พร้อมกับได้มอบ..”นิทานของพ่อ”..ไว้ให้หลายเล่ม..พอนักเรียนเห็นหนังสือนิทาน ก็ขอยืมอ่านทันที..ผมก็มีวิธีกระตุ้นให้นักเรียนสนใจ..

จำได้ว่าวันนั้น..เริ่มที่ชั้น ป.๔ ก่อน..ผมให้นักเรียนนำหนังสือภาษาไทย มาอ่านให้ผมฟังทีละคน อ่านไปได้สักพัก ผมก็ถามคำถามที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง..ถ้าตอบได้..จะให้ยืมอ่าน”นิทานของพ่อ”

สังเกตเห็น..นักเรียนอ่านไปชำเลืองไป..คงอยากอ่านมาก เพราะรูปเล่มสวยน่ารัก เด็กคงอยากรู้ว่า..เรื่องราวของนิทานเป็นอย่างไร..

วันต่อมา..ผมจัดกิจกรรมกับ ป.๒ ..แจกนิทานของพ่อ..คนละเล่ม..ให้อ่านในใจก่อน..จากนั้นให้อ่านออกเสียงพร้อมกัน..นักเรียนทุกคนอ่านได้คล่องแคล่ว..ฟังแล้วชื่นใจนัก..

ต่อไป..ก็เป็นชั้นป.๑ บ้าง..คราวนี้แจกหนังสือแล้ว ให้พี่ ป.๕..เป็นพี่เลี้ยงช่วยสอนอ่านให้น้อง แบบพี่สอนน้อง ..สอนไปทีละหน้าจนจบเรื่อง จากนั้น..ก็ให้อ่านออกเสียง ซึ่งส่วนใหญ่ก็อ่านได้ เพราะนิทานของพ่อ..ใช้ถ้อยคำภาษาง่ายๆ เนื้อหาให้คติสอนใจ..

ถ้อยคำสำคัญท้ายเล่ม..ผมให้นักเรียนอ่านซ้ำ เพื่อเน้นย้ำให้จดจำ กับประโยคนี้.. .. .”พระราชาที่ไม่ได้มีอยู่แค่ในนิทาน แต่มีอยู่จริง..พระราชาของเรา..”

“ทำดีเพื่อพ่อ..สานต่อที่พ่อทำ”

“สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์ น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้”

ผมคิดว่า..ถ้าเพื่อนๆนำหนังสือมาบริจาค เป็นหนังสือเด็กประเภทบันเทิงคดีแบบนี้ เด็กคงจะสนใจอ่านมิใช่น้อย และจะรักการอ่านมากขึ้น..คราวนี้..โรงเรียนจะพัฒนาอะไรก็คงไม่ใข่เรื่องยากอีกแล้ว..เพราะการอ่าน..เป็นเครื่องมือสำคัญของการพัฒนาคุณภาพในทุกเรื่อง..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑ เมษายน ๒๕๖๐