๒๒๖. แหล่งเรียนรู้..โรงเรือนเล้าเป็ดเล้าไก่..ไม่มีปิดเทอม..


ช่วยให้โรงเรียนมีชีวิต มีจิตวิญญาณ ครูกับแหล่งเรียนรู้เป็นของคู่กัน ต่างฝ่ายต่างห่วงหาอาทร คิดถึงซึ่งกันและกัน เป็นสีสันให้โรงเรียนไม่เหงาหงอย ที่สำคัญ..เมื่อคงไว้ด้วยใจพัฒนา เปิดเทอมมาจะเป็นเครื่องชี้ให้เห็นว่า มั่นคงและยั่งยืนมากน้อยเพียงใด

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว..ศึกษานิเทศก์มานิเทศติดตามการสอบวัดและประเมินผลชั้นป.๓ (NT) หลังจากเยี่ยมห้องสอบแล้ว ได้เดินชมแหล่งเรียนรู้รอบๆอาคารเรียน แล้วตั้งข้อสังเกตว่า..โรงเรียนเปลี่ยนไปมากมาย..แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลย คือ ความสะอาด ร่มรื่น..

เดินคุยกันไปเรื่อยๆ..ศึกษานิเทศก์ก็พบกิจกรรมที่โรงเรียนทำมาอย่างต่อเนื่อง ท่านก็พูดอีกว่า..”ช่วงนี้..เป็นช่วงปลายปีการศึกษา หลายโรงเรียนก็เลยเลิกเลี้ยงไก่เลี้ยงเป็ดกันแล้ว..ก็เห็นมีแต่บ้านหนองผือ..ยังคงเส้นคงวา..มากี่ครั้งก็ยังเห็นกิจกรรมสม่ำเสมอ..”

ผมฟังแล้วก็ยิ้มๆ..ใจก็อยากจะพูดว่า..หลายโรงเรียนเหมือนกัน..ที่ผ่านการประเมินให้เป็นสถานศึกษาต้นแบบ”พอเพียง” พอได้เกียรติบัตรยกย่องเชิดชู..ก็ทิ้งแหล่งเรียนรู้ที่เคยมีเคยเป็น...

ศึกษานิเทศก์ถามผมว่า “การเลี้ยงสัตว์ในโรงเรียนเป็นภาระหรือไม่..” ผมตอบได้ในทันที “เป็นภาระครับ ถ้าใจไม่รักก็ต้องจบและปิดตัวลง อย่างที่ไม่ต้องแปลกใจ”

“ขนาดเป็นภาระ แต่ ผอ.ก็ทำได้หลายอย่างและทำมาหลายปี”

“ก็อยากให้เด็กได้เห็นของจริง ได้ใกล้ชิดประสบการณ์ตรง เพื่อเป็นพื้นฐานไปสู่ทักษะชีวิตในอนาคต สิ่งเหล่านี้เด็กจะต่อยอดด้วยการประยุกต์ใช้ต่อไป”

“แล้วปิดเทอมใครจะดูแลล่ะ” ศึกษานิเทศก์คงมีความรู้สึกห่วงใยสัตว์เลี้ยงในโรงเรียน..

“แหล่งเรียนรู้ที่เป็นโรงเรือนแบบนี้ ไม่มีปิดเทอมครับ..แต่จะช่วยให้โรงเรียนมีชีวิต มีจิตวิญญาณ ครูกับแหล่งเรียนรู้เป็นของคู่กัน ต่างฝ่ายต่างห่วงหาอาทร คิดถึงซึ่งกันและกัน เป็นสีสันให้โรงเรียนไม่เหงาหงอย ที่สำคัญ..เมื่อคงไว้ด้วยใจพัฒนา เปิดเทอมมาจะเป็นเครื่องชี้ให้เห็นว่า มั่นคงและยั่งยืนมากน้อยเพียงใด”

วันนี้..ผมไปดูแลนักเรียนเลี้ยงไก่ ทำให้นึกถึงคำพูดที่ได้ตอบคำถามของศึกษานิเทศก์..จริงด้วยสิ ใกล้จะปิดเทอมแล้ว อากาศก็ร้อนมาก ต้องเร่งวางแผนงานการดูแลเป็ดไก่ในช่วงปิดภาคเรียน..

แต่ยังไง..เช้านี้ต้องแวะตลาดเช้า เหมือนเช่นทุกวัน..ขอเศษผักสดจากแม่ค้า เลือกเอาที่แม่ค้าจะทิ้งแล้ว..บอกแม่ค้าว่า จะนำไปทิ้งให้ จะช่วยลดภาวะโลกร้อน..

ผมให้นักเรียนนำไปทิ้งในเล้าไก่...ไก่สนุกสนาน จิกกินอย่างเมามัน มิน่าล่ะ..ไก่ถึงได้มีไข่แดงสดใส ทำให้ไก่ไม่เครียด ขับถ่ายง่าย แข็งแรงและโตไว..

ส่วนเจ้ากระต่าย แทบไม่ต้องพูดถึง กินไม่หยุด ..อ้วนท้วนสมบูรณ์อย่างเห็นได้ชัด

เจ้าเป็ดน้อย..ที่อยู่ในช่วงของการดูแลเป็นพิเศษ สังเกตพบว่า..ไม่สนใจอาหารสำเร็จรูปเท่าที่ควร แต่พอโยนผักเข้าไปเท่านั้น..รุมทึ้งกันสนุกไปเลย..ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่า เป็ดก็กินผักกับเขาเหมือนกัน..และผักนี่แหละที่ช่วยเร่งการเจริญเติบโตให้เป็ดด้วย..

ชอบมากเลยนะ..กินง่าย อยู่ง่ายแบบนี้..ไม่เรื่องมาก..ทั้งไก่และเป็ด..ปิดเทอมนี้..เรามาอยู่เป็นเพื่อนกันนะ..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๓ มีนาคม ๒๕๖๐







หมายเลขบันทึก: 625815เขียนเมื่อ 13 มีนาคม 2017 21:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม 2017 21:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท