สรุปเรื่องสั้น
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาถุงหนึ่ง และบอกกับเขาว่าทุกครั้ง
ที่เขารู้สึกโมโหหรือโกรธใครสักคน ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปู
เข้าไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อยๆ ในที่สุดเด็กน้อยก็คิดได้ว่าควบคุมอารมณ์ของตนเอง
ให้สงบ ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ เขาจึงเข้าไปพบพ่อและบอกกับพ่อว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้
แล้ว พ่อยิ้มและบอกกับลูกชายว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์
ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจาก รั้วหลังบ้าน 1 ตัว จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกมา เด็กน้อยดีใจ
มากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขา ว่า ฉันทำได้จนสำเร็จ !! พ่อไม่ได้พูดอะไรแต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และ
บอกกับลูกว่าเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เห็นไหมว่ามันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็น
ข้อคิดและประโยชน์ที่ได้รับ
คำขอ โทษไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตามแต่สิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้วคือ รอยร้าวที่เขาคงมันไม่อาจลืมได้
ไม่มีความเห็น