วันที่ 85 ครูไม่อยู่...หนูงานเข้า (วันที่ 21 กันยายน 2559)

เมื่อวานกับวันนี้ครูพี่เลี้ยงไม่อยู่...เป็นอะไรที่วุ่นวายมาก ความวุ่นวายของการมีครูพี่เลี้ยง 2 คน และสอน 2 วิชา..เป็นอะไรที่วุ่นวายมาก หลายคนหลายความคิด เราตามไม่ทัน..เราปรับตัวไม่ค่อยได้ และครุพี่เลี้ยง 2 คนของเราก็แตกต่างกันมาก โดยเฉพาะความคิด...มีดีกรีเป็นครุหัวหน้ากลุ่มสาระทั้ง 2 คน งานนี้สู้ให้ถึงที่สุดค่ะ 2 สัปดาห์สุดท้ายแล้ว “จากไปให้เขาคิดถึง..ไม่ใช่ให้เขาดีใจ” ก็ทำเต็มที่ที่สุดในทุกคาบที่สอน ทำเต็มที่ที่สุดทุกครั้งที่ไปยืนอยู่หน้ากระดาน เชื่อว่าเพื่อนทุกคนที่ฝึกสอนก็คงไม่ต่างจากเรา

วันนี้เราประทับใจบรรยากาศในกลุ่มสาระสังคมมาก เพื่อนเรา 2 คน (ส้ม..สาว มช. และ ขวัญ..เพื่อนครุเป็นเลิศเราเอง) โชคดีมาก...บรรยากาศในห้องเรากับเพื่อนแตกต่างกันมาก ห้องเราถ้าไม่มีครูพละคงเครียดมาก ครูวิทย์ไม่ได้ซีเรียสนะ แต่บางเรื่องเราไม่กล้าคุยด้วย แต่ครูวิทย์ทุกคนน่ารักมาก ชวนเราคุยตลอด..เราชอบคนชวนเราคุยนะ...เพราะเราเป็นมนุษย์ที่ปากมาก ชอบพูด ชอบคุย การที่เราคุยกัน มันเหมือนเราสนิทกันมากขึ้น แต่เราคิดว่าครูหลาย ๆ คนในห้องเราก็คงไม่ชอบบางสถานการณ์เหมือนกับที่เราไม่ชอบ จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ทุกอย่างถูกลิขิตไว้แล้ว เราแค่เลือกเรื่องที่เราจะบันทึกไว้ในความทรงจำของเรา

เหตุการณ์ที่ไปต่อไม่ถูก...เกิดขึ้นในคาบโครงงาน ซึ่งเป็นกิจกรรมลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้ของโรงเรียนเรา เด็กจะได้ทำโครงงานตามที่ตนเองสนใจ กลุ่มโครงงานที่ครุพี่เลี้ยงเราดูแลมี 4 กลุ่ม วันนี้มีนักเรียนมาถามเราว่า “ครูครับ..ผมขอย้ายโครงงานได้มั๊ยครับ??” เราคิดในใจว่าคงไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่นอน ดูได้จากใบหน้า ต้องมีปัญหากันในกลุ่มแน่นอน เราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กก็ตอบนะ แต่ตอบด้วยความรู้สึกที่ไม่เต็มที่ บวกกับบรรยากาศที่ร้อนมาก เราจึงเรียก 2 คนที่จะย้ายโครงงานไปพบ แล้วก็ถาม เด็กผู้ชายในนั้นคนหนึ่งเป็นเด็กที่เราคุ้นหน้าเขาทุกคาบ เราจะพูดคุยกันทุกคาบ เหมือนเขาเป็นคนหลักในกลุ่มเลยก็ได้ เราก็เลยสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เรื่องของเด็ก..ก็คงหนีไม่พ้นการทะเลาะกับเพื่อน การไม่ช่วยงานกัน เราก็พูดทุกอย่าง สอนไปตามฉบับของลัดดาวัลย์ เด็กก็ยืนยันว่าจะสลับกับเพื่อนที่อยู่ชมรมอื่น เราก็บอกว่าไม่ได้ นี่จะหมดเทอมแล้ว อีกแค่นิดเดียว จนมีเพื่อนของเด็กเดินมาละบอกว่า “ครูกันต์..ไม่ให้ย้าย” ครูกันต์..ก็คือพี่กันต์ พี่พละศึกษาคนนี้เราสนิทด้วย พี่เขาน่ารักมาก เรื่องราววันนี้ก็สอนให้เรารู้ว่า... “ความเด็ดขาด...คืออะไร...สำคัญฉะไหน”