วันที่ 37 ทดสอบการอ่านการเขียน ชั้น ป.1/2 (24 มกราคม 2560)

วันนี้เป็นวันอังคาร ที่ 24 มกราคม พ.ศ.2560

วันนี้ทางโรงเรียนมีการจัดกิจกรรมทดสอบการอ่านและการเขียนของนักเรียนในระดับชั้น ป.1 - ป.3

ฉันและครูมารีย์ได้รับหน้าที่ในการเป็นคณะกรรมการคุมสอบนักเรียนชั้น ป.1/2

ในช่วงแรกเป็นการสอบการเขียนนักเรียนก่อน

ซึ่งข้อสอบที่ใช้ทดสอบมีอยู่หลายชุดมาก

การทดสอบในวันนี้ ฉันไม่เคยเกี่ยงว่าจะต้องทดสอบนักเรียนกี่ชุด

แต่ที่ฉันอยากจะเกี่ยงคือ ทำไมต้องให้เขียนชื่อนักเรียนทั้งหมดลงไปในแบบบันทึกคะแนนการสอบแต่ละครั้ง ทำไมไม่ปริ้นส์รายชื่อมาเลย

เพราะฉันต้องนั่งเขียนชื่อนักเรียนจำนวนเป็น 10 ชุด

นักเรียนชั้น ป.1/2 มีจำนวน 29 คน คูณกับจำนวน 10 ครั้ง

สรุปแล้วในวันนี้ ฉันเขียนชื่อนักเรียนไปทั้งหมด 290 ครั้ง

เวลาครึ่งเช้าแรกถูกนำไปใช้ในการเขียนชื่อไปซะหมด กว่าจะเขียนเสร็จก็ยาวเลย ><

ภาพบรรยากาศการทดสอบการอ่านและการเขียน ชั้น ป.1/2 ในวันนี้

หลังจากพักรับประทานอาหารเสร็จ ฉันก็ช่วยครูมารีย์ทดสอบนักเรียนในเรื่อง การอ่านและตรวจข้อสอบเด็กเรื่องการเขียนไปด้วย

ฉันรู้สึกทึ่งโรงเรียนนี้อยู่อย่างหนึ่ง คือ แม้เด็ก ป.1 ที่นี่จะเรียนอ่อนยังไง แต่ทุกคนอ่านหนังสือได้ และบางคนอ่านคล่องมากด้วยซ้ำ

ครู ป.1 โรงเรียนนี้เก่งมากที่สามารถฝึกเด็ก ๆ ให้อ่านออกเขียนได้

ฉันรู้สึกชื่นชมเด็ก ๆ และคุณครูโรงเรียนนี้จริง ๆ ^^

แต่เนื่องจากช่วงบ่ายนี้เป็นการทดสอบการอ่าน ซึ่งต้องเรียกนักเรียนมาอ่านทีละคน

นักเรียนที่เหลือก็เริ่มอยู่ไม่นิ่ง ตามธรรมชาติของเด็ก ป.1

เด็กจะต้องหาเรื่องลุกจากที่และคุยกัน เล่นกันอย่างสนุกสนาน

แต่สำหรับฉันและครูมารีย์ ไม่ได้รู้สึกสนุกสนานมีความสุขเหมือนนักเรียนเลย

เพราะต้องใช้สมาธิในการทดสอบนักเรียนเป็นอย่างสูง

แต่ห้องเรียนกำลังเสียงดัง และเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ

แม้จะห้ามจะปรามยังไง เด็กเงียบไปสักพัก แล้วก็กลับมาเสียงดังอีกครั้ง จนฉันและครูมารีย์รู้สึกปวดหัว

ฉันจึงมอบหมายงานให้เด็ก ๆ ที่ว่างอยู่ วาดภาพ "ครอบครัวของฉัน" แล้วระบายสีให้สวยงาม

แล้วเขียนบรรยายสั้น ๆ เกี่ยวกับภาพครอบครัวด้วยว่ามีสมาชิกกี่คนและมีใครบ้าง

เด็ก ๆ เงียบหายไปได้ประมาณครึ่งชั่วโมง เมื่อบางส่วนเริ่มทำงานก็เริ่มคุยกัน เริ่มเล่นกันอีกครั้ง

ครูมารีย์จึงงัดยุทธการเด็ดมาจัดการกับนักเรียน ป.1 นั่นก็คือ การเล่าเรื่อง "ผีเปรต" ให้นักเรียนฟัง

เรื่องผี ๆ เป็นที่ชื่นชอบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาอยู่แล้ว

เด็ก ๆ จึงให้ความสนใจและเงียบฟังครูมารีย์ ห้องเรียนที่เคยวุ่นวายเงียบกริบ เพราะเด็ก ๆ กลัวผีเปรตจะมา

จากเด็กซ่ากลายเป็นหงอยไปในพริบตา เด็ก ๆ ดูเรียบร้อยและสงบเสงี่ยม เพราะกลัวผีเปรตจะมาหา

ฉันและครูมารีย์จึงมีสมาธิในการทดสอบการอ่านและตรวจข้อสอบขึ้นอีกเยอะเลย ^^

วันนี้ฉันได้เรียนรู้เทคนิคการเก็บเด็กอีกอย่างหนึ่งจากครูมารีย์ด้วย

บางครั้งการจะเก็บเด็กให้อยู่หมัด ก็ต้องอาศัยเรื่องผี ๆ เข้ามาช่วย ^^

จนเมื่อบ่ายแก่ ๆ ครูมารีย์ก็สงสารเด็ก ๆ ที่ต้องนั่งอยู่เฉย ๆ

จึงให้ฉันเปิดการ์ตูนให้เด็กดูเพื่อผ่อนคลายสมองที่เครียดและเหนื่อยล้ามาทั้งวันจากการสอบของเด็ก ๆ

เด็ก ๆ ดีใจกันยกใหญ่และเงียบฟังมากกว่าเดิมจนสิ้นสุดการทดสอบในวันนี้ ^^

ผ่านไปอีก 1 วันแล้วกับการทดสอบ พรุ่งนี้มีสอบอีก 1 วัน ซึ่งเป็น การทดสอบการอ่านและการเขียนของนักเรียนชั้น ป.4 - ป.6

ฉันก็ได้รับหน้าที่ในการเป็นคณะกรรมการในการคุมสอบ นักเรียนชั้น ป.5/4 วันพรุ่งนี้

ฉันหวังว่า การทดสอบการอ่านการเขียนเด็กโตวันพรุ่งนี้ คงไม่เหนื่อยเท่าเด็ก ป.1 ในวันนี้นะ ><

เสร็จจากการทดสอบเด็ก ป.1 ในวันนี้ ก็เหลือเวลาอีกประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าโรงเรียนจะเลิกเรียน

ฉันจึงนั่งตรวจงานที่สั่งไว้ ซึ่งก็คือ ภาพครอบครัวของฉัน ของเด็ก ๆ ชั้น ป.1/2

การให้เด็กได้วาดภาพครอบครัว ทำให้ฉันได้รู้พื้นฐานครอบครัวของเด็ก ๆ มากขึ้น

ทำให้ฉันเข้าใจพฤติกรรมของเด็กบางคนมากขึ้น ...

บางครอบครัวก็สมบูรณ์และบางครอบครัวก็ไม่สมบูรณ์แบบ

นี่แหละคงเป็นสาเหตุหนึ่งของการแสดงพฤติกรรมของเด็กออกมา ><

แต่สไตล์การวาดภาพครอบครัวของเด็ก ๆ ยังคงน่ารักมากตามประสา ^^

ภาพครอบครัวของฉัน ผลงานเด็กชั้น ป.1