ฉายเดี่ยว อีกครั้ง (10 ม.ค. 60 )

สวัสดีวันอังคารที่ 10 เดือนมกราคม 2560

วันนี้เป็นวันที่ต้องฉายเดี่ยวอีกวัน เนื่องจากครูประจำชั้นท่านติดภารกิจ หน้าที่ครูประจำชั้นร่วมอย่างเราก็เลยต้องรับหน้าที่ในการดูแลเด็กนักเรียนที่น่ารัก ปนกับความซนและแสบของเด็กนักเรียนถึงแม้จะเป็นเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 แต่ความเป็นเด็กความซนก็ไม่ค่อยจะต่างจากเด็กประถมศึกษาปีที่ 1 สักเท่าไหร่นี้แหละหนาที่เขาเรียกว่าเด็ก ยิ่งเป็นครูนักศึกษาฝึกสอนในสายตาของเด็ก เด็กจะคิดว่าครูนักศึกษาฝึกสอนใจดีความเกรงกลัวในตัวครูของเด็กนักเรียนก็จะน้อยลงทำให้การควบคุมเด็กนักเรียนอาจจะต้องใช้พลังงานและเทคนิคในการควบคุมเด็กนักเรียนที่ค่อนข้างมาก และเทคนิคหรือวิธีการที่จะใช้กับเด็กต้องสามารถไปกระตุ้นต่อมความสนใจของเด็กให้สนใจและเกรงในตัวครูผู้สอนให้ได้ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าวัยของเราที่ต่างกับเด็กนักเรียนไม่มากจึงทำให้เด็กนักเรียนไม่ค่อยเกรงกลัวในตัวครูเท่าไหร่ ก็เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ให้เราได้เรียนรู้ ได้แก้ไขปัญหาว่าถ้าหากเราเจอเด็กนักเรียนในรูปแบบต่าง ๆ เราจะรับมือและแก้ไขปัญหาอย่างไร